Na verlies kater een nieuwe kat bij senior poes

[bridie]

Afgelopen zaterdag heb ik mijn geliefde snowshoekater Bo moeten laten inslapen.
De afgelopen 2 maanden was hij ziek en zijn we op en neer naar de dierenarts geweest en vorige week kregen we te horen dat hij een tumor had die inoperabel was. Het zijn 2 loodzware maanden geweest en ik zit ook nog vol in de rouw maar ik merk dat het mij helpt om af en toe naar kittens te kijken.
Het zal dus zeker nog even duren voor ik misschien nieuwe katten in huis neem maar in de tussentijd wil ik graag hier en daar wat advies vragen zodat als het ervan komt het zo goed mogelijk gaat.
Ik heb nog een oudere poes.Bo en poes waren geen vriendjes maar wel een 'pack'. Hij liep altijd achter haar aan en ze verbleven vaak in dezelfde kamer met wel altijd een meter tussen elkaar.
Toch merk ik dat ze hem nu zoekt en ook veel meer naar mij trekt.
Zij is de onafhankelijke soort poes die heel af en toe komt knuffelen op haar voorwaarden. Anders krijg je een tik . Mijn kater was juist een enorme knuffel die je geen groter plezier kon doen dan ' kom maar' zeggen zodat hij op schoot kon klimmen. Hoeveel tranen ik in zijn vacht heb laten vallen de afgelopen 14 jaar. Hij was mijn steun en toeverlaat en poes is mijn soulkat.
Omdat mijn kater zo enorm aanwezig was in huis, is het nu dus ook angstaanjagend stil.
Door deze gebeurtenis ben ik wel gaan nadenken over hoe lang poes nog heeft. Zij is 15 en nog steeds heel actief maar toch. Als zij overlijdt,wil ik liever niet alleen achterblijven. Ook maak ik me zorgen over eventuele vakanties, want wellicht is dat nu toch te eenzaam voor haar?
Ik heb gelezen dat je beter een senior kan adopteren bij een senior( of helemaal geen nieuwe kat maar dat vind ik voor mezelf weer zo ongezellig)wat logisch klinkt maar daar zie je toch vaker medische problemen bij en om de komende jaren nu continu afscheid te moeten nemen lijkt me ook superzwaar.
Als ik er 2 kittens bij zou nemen, is dat dan heel vervelend voor mijn poes? Ze heeft nu al zoveel stress gehad de laatste maanden.
Oftewel: veel open vragen waar ik graag jullie mening over hoor zodat ik tzt een goed besluit kan nemen.

Bij voorbaat dank.
Liefs,

[Cerna]

Toch een antwoord dat je misschien liever niet hoort, maar wel vanuit het belang van poes.
Een kat van 15 maak je echt niet blij met een kitten. Misschien dat twee kittens wel een optie is, maar ook dan zal ze niet blij zijn al krijgt ze dan wel meer haar rust.

Wanneer ik in jouw situatie zou zijn zou ik wachten totdat poes ook overleden is. Ze was al redelijk een solokat dus echt behoefte aan een vriendje heeft ze nooit gehad en misschien dat ze nu nog even zoekt, maar dat zal snel anders worden.
Dat is ongezellig voor jou, maar in dit geval kies ik toch echt voor poes.

En evt. vakanties?
Wanneer dat pas volgend jaar zal zijn is poes al volledig gewend aan haar solobestaan en wanneer er dan 2x per dag een verzorger komt, hoeft dat geen probleem te zijn (tenzij ze dan intensieve verzorging nodig heeft).
Of je ook een vakantie moet plannen wanneer je kat zo oud is, is natuurlijk aan jou. Ik zou het niet doen

[nellebel]

ben het helemaal eens met Annet.

[bridie]

Dank je wel.
Zo oud is poes ook weer niet. Ze kunnen tegenwoordig wel 23 worden( een paar in mijn omgeving)en daar zie ik die van mij best voor aan zoals ze nog jaagt en rondspringt.
En om nu 8 jaar niet meer op vakantie te kunnen vind ik persoonlijk een beetje overdreven.( niet dat ik heel veel ga want de meeste jaren ga ik niet)
Daarbij moet ik ook kijken naar wat goed is voor mijn (mentale ) welzijn. Ik ben chronisch ziek en vrijwel altijd aan huis gebonden.
Vandaar ook dat ik het voorgelegd heb want ik hoop op een goed compromis uit te komen. En ook dat niet mijn hele wereld instort als mijn kat er niet meer is( ze is heel heel belangrijk voor me.)
Maar goed om jullie mening te horen. Dat is ook wel wat in mijn hoofd zat.

[Cerna]

23 is wel heel erg uitzonderlijk want 15 is omgerekend toch 76 en 23 is 108.
En wanneer je mijn bericht goed leest zeg ik niet dat je niet op vakantie mag, maar ik zou het niet doen bij een hoogbejaarde kat. Maar wanneer je een goede oppas hebt of een goed pension weet en kat is volgend jaar niet aan het sukkelen (dat kan van de ene op de andere dag veranderen) dan zou je best wel op vakantie kunnen.

En waarom zou je wereld instorten wanneer poes (heeft ze geen naam?) er niet meer is?
Na haar dood kun je toch (een) andere kat(ten) nemen?

[bridie]

Ja daar heb je gelijk in.

Ik heb een hele goeie lieve oppas die meerdere keren per dag komt als ik op vakantie ga.
Poes heet Phoenix en is wel een beetje eenkennig. De oppas vond juist Bo heel erg leuk want dat was net een hond qua gedrag( stond bij de deur te wachten en kon nooit genoeg knuffels krijgen)maar ze doet ook haar best voor Phoenix.
Phoenix is wel echt heel speciaal voor me( heb haar van de dood gered als kitten; vondelingetje met longontsteking en nog meer problemen maar als een Phoenix uit de as herrezen en nooit meer problemen mee gehad)dus ik heb altijd opgezien tegen het moment dat ik afscheid van haar moet nemen.
Alles is op dit moment gewoon heel rauw na het verlies van Bo dus het moet zich nog uitkristalliseren. Ik kan het dragen omdat Phoenix er is. Ook zijn we vorig jaar verhuisd waar de katten zich heel goed hebben aangepast aan de nieuwe omgeving ben ik nog steeds zoekende. Met het verlies van Bo voelt alles nu heel onzeker. Ze zijn toch deel van mijn veilige basis zoals ik die voor hen ben.
Komt vast goed maar ben nu even uit het lood geslagen na alle ingrijpende gebeurtenissen.
En ja dan kan ik een nieuwe kat nemen maar ik denk dat ik daar na Phoenix veel moeite mee heb en dat is ook niet eerlijk voor een nieuwe kat.
Eigenlijk dingen die ze in de kittenboekjes zouden moeten zetten.
Er staat wel dat je er beter 2 tegelijk kunt adopteren( bo ook meteen uitgezocht voor P)maar niet wat je moet doen als er 1 eerder dood gaat( wat meestal zo is natuurlijk) en daar word ik nu mee geconfronteerd.
Dank je wel hoor voor het meedenken. Stel het zeer op prijs.

[Cerna]

Ik kan me voorstellen dat de band tussen jou en Phoenix bijzonder is.
Ik heb dat gehad met onze Shura die ik samen met de brandweer als verwilderd kitten (ongeveer 6 weken was hij) uit het riool heb gered. Dat ging heel moeizaam en toen de brandweer hoorde dat het kitten van niemand was wilden ze het eigenlijk opgeven. Ik had toen al 5 katten en wilde geen zesde, maar het kitten dood laten gaan was wel het laatste wat ik wilde. En dus heb ik geknokt om het te redden en dat is gelukkig gelukt. Uit dank beet hij me wel dwars door twee nagels heen en zaten mijn onderarmen onder het bloed, maar dat voel je op zo'n moment niet.
Shura is bijna 15 jaar geworden en ik heb intens om hem gerouwd want het was zo'n bijzondere, lieve kat en heel sociaal naar andere katten. Inmiddels is hij alweer ruim 17 jaar dood, maar hij zit nog in mijn hart net als alle andere overleden katten.

Ik wens je heel veel sterkte met het verlies van Bo en aai Phoenix maar extra vaak (wanneer ze dat tenminste fijn vindt ) zodat jullie troost kunnen vinden bij elkaar.
En straks gaat ook voor jou de zon weer schijnen.

[bridie]

Aww,wat een lief bericht.
Dank je wel.
Shura klinkt als een kat naar mijn hart.

[Cerna]

Shura werd geadopteerd door Tabitha die een jaar ouder was en graag mama speelde:

Shura (cyper) en Tabitha (rood-wit):

[Minnie]

Ach! De getijgerde doet mij heel erg aan Mini denken.

[bridie]

Wat een leuke foto. Moet zeggen dat Tabitha ook wel een echte beauty was met die ogen met witte eyeliner.