
Ik vraag mij dus af of een tweede kat een optie zou kunnen zijn, óf mijn kat gewoon vrij naar buiten wil en daardoor probleemgedrag vertoont.
Voorstelling kat, samenvatting:
- Poes, volwassen
- Geadopteerd sinds meer dan een jaar, vondeling en voorgeschiedenis dan ook niet gekend maar ze was reeds in het asiel erg tam en aanhankelijk, ik heb haar Mini genoemd omdat ze een niet erg grote kat is en erg schattig om te zien.

- Leeft binnen omdat ik bang ben voor de gevaren buiten
- Leeftijd: niet zeker (dierenarts spreken elkaar tegen, de één zei 3 jaar, de ander 1-2, heel vreemd), maar hoe dan ook is ze nog best jong. Nu is ze vermoed ik tussen de 2 en 4 jaar.
- Karakter: erg aanhankelijk, heeft niet snel te veel aaitjes gehad, enorm nieuwsgierig (ik moet maar een lade opentrekken en daar komt ze), niet om aandacht verlegen tenzij ze slaapt, erg speels, wil er altijd bij zijn, erg vocale kat (wat zich o.a. uit in luidop geeuwen en grappige geluidjes maken als ze ergens op- of afspringt

- Vacht: lekker zacht en blinkend, dit is dus al positief.
- Verhuizen: dit gaat goed. Ze is erg vertrouwd met haar reismand en toen we het pas hadden aangeschaft lag ze er gewoon in te slapen. Dit gebeurt tegenwoordig niet meer, maar als we haar ernaar wenken kruipt ze er meteen in. Tijdens autoritten geeft onze anders altijd zo vocale Mini dan nauwelijks een krimp (al kan dit natuurlijk zijn omdat ze onder de indruk is).
Woonsituatie:
- Meestal in mijn woning (appartement), daar heeft Mini de mogelijkheid om op mijn afgezette kleine balkon te gaan. Dit balkon is voor de rest puur een "praktisch" balkon waarop ik mijn vuilnis zet.
- Tijdens de zomer in het appartement van mijn vriend, dit is op de begane grond met een tuin. Het is er itt mijn appartement heel aangenaam van temperatuur (wat ook alleen maar goed is met een kat natuurlijk) en natuurlijk is het erg aangenaam om er buiten te zitten/eten, dus daarom komen we hierheen. (Dit is pas recent beslist. Zelf zijn we bijna een jaar samen.) Mini heeft hier alles wat ze nodig heeft en is het hier intussen goed gewoon. Het is niet de eerste keer dat we hier met haar komen ook.
Af en toe laten we haar wel eens met een harnas in de tuin. Dit harnas lijkt ze wel te verdragen, maar dit is best onhandig omdat ze uiteindelijk begint te trekken en zich rond de tuintafel/stoelen (waar wij zitten) in de knoop werkt. We moeten haar dus heel nauwlettend in het oog houden.
Ideaal is het allesbehalve. Dit doen onder andere we omdat als wij buiten zitten ze er altijd wil bij zijn. Soms blijft het bij gewoon aan het raam staan en zich uiteindelijk op de sofa leggen, maar vaak gaat het ook om aan het raam krabben en echt beginnen zeuren dat ze buiten wil en erbij wil zijn.
De tuin afzetten zodat ze toch vrij in de tuin kan is helaas niet mogelijk is, omdat dit dus een appartement is en de tuin gemeenschappelijk is. Technisch gezien is het sowieso al niet mogelijk omdat de tuin doorloopt in de breedte. Ik kan er soms van balen...
Probleemgedrag:
- Het welbekende nagels zetten in de gordijnen, zomaar, verschillende keren per dag. Als we ze 's avonds sluiten wordt dit alleen erger (alsof ze niet wil dat we ze sluiten) waardoor we dus de gordijnen helemaal niet meer kunnen sluiten zonder vervolgens met een klaarblijkelijk onrustige en vervelende kat te zitten die de gordijnen alleen nog meer vernielt.
Een beetje openlaten helpt soms, maar nooit helemaal. Gelukkig is het nog tot laat dag. Dit is het geval in het appartement van mijn vriend. Bij mij is dit niet zo. Het verschil is dat de gordijnen daar niet tot op de grond komen en er een vensterbank is waar ze kan opzitten. Hier gaat het om een schuifdeur naar de tuin.
Vóór dit gebeurt volgt er altijd een klagerige, zeurderige miauw en lijkt ze ook onrustig.
En ja, ze heeft een hoge krabpaal. Hij komt hoger dan alle meubels. Ze maakt hier dan ook gebruik van.
- Zomaar staan/lopen janken terwijl wij beiden in de woonkamer aanwezig zijn. Alsof er iets aan de hand is, ze iets vervelend vindt, iets wil duidelijk maken. Vaak is dit 's ochtends. Soms volgt nadien ook bovengenoemd kattenkwaad. Spelen doen we zéker een paar keer per dag en intensief (hengel en veertje, is ze gek op) en uiteindelijk is ze moe is een tijdje zoet, tot het kattenkwaad en gezeur opnieuw begint. Aan aandacht heeft ze absoluut niets tekort. Ik doe niets liever dan haar aaien, tegen praten en voldoende met haar te spelen!
- Gedrag t.o. katten
Hier heb ik jammer genoeg geen idee van omdat haar voorgeschiedenis niet gekend is.
Het enige wat ik heb is haar reactie op de kat van de buren hier. Dit is een oude kat die wel buitenkomt, maar de tuin nooit verlaat. (Als ik nu eens zeker zou zijn dat Mini dit zou doen, ik liet haar zonder problemen vrij buiten...)
Deze kat wandelde voorbij ons stukje tuin en Mini had haar gezien. Haar eerste reactie was naar het raam spurten alsof ze een vogeltje had gezien ("Wat was dat? Dat wil ik zien!"), maar verder geen geblaas, geen gegrom. Vervolgens keerde deze kat terug en Mini zat er vervolgens wat verbaasd en verwonderd naar te kijken, en dat was het (al wou ze nadien echt buiten).
Ik wou dat ik hiermee zeker kon weten of dit een indicatie kan zijn dat Mini met andere katten overweg kan, en haar probleemgedrag te maken heeft met zich eenzaam voelen.
Mijn vorige katten moesten absoluut niets hebben van andere katten in "hun" territorium, maar zij gingen wel gewoon altijd vrij buiten (maar toen was ik ook nog onwetend en onbezonnen over een katten binnenhouden uit bescherming, één is helaas verongelukt jaren geleden en sindsdien..)
Zou ze een maatje missen?
Of zal ik toch de controle moeten loslaten, haar vrij de tuin laten verkennen en hópen dat ze niet ver weg gaat?
We wonen helaas ook niet erg ver van een drukkere baan, al zie ik daar nooit katten rondlopen. Dit is een best groot domein ook, maar toch blijf ik twijfelen uit angst dat ze net zoals mijn vorige kat kan verongelukken.
Ook voel ik mij ergens een slecht baasje die haar kat opsluit die dit misschien helemaal niet wil.
Heeft iemand enige ervaring/tips?