Cato is nu 5 maanden en Roxy nu 10 weken. Ze komen van de zelfde boerderij en hebben elkaar vrijwel direct geaccepteerd.


Gisteren kwam ik thuis en normaliter zijn ze dan helemaal hyper de pieper (o.a. omdat er dan lekker natvoer



A. Hoe zien jullie dat aan jullie poesjes?
Toen ik dit zag was ik wel overtuigd:

Kontje in de lucht. Ik weet dat ze in België en Amerika met 12 weken al geholpen worden, maar hier moet je helaas wat langer wachten. Had eigenlijk gehoopt dat ik de sterilisatie vóór de eerste krolsheid kon regelen. Nu heeft ze er last van.

Ze doet nu heeeel erg zielig. Haar eetlust is verminderd. Ze wil niet spelen, wel bij mij zijn. Maar ze wilt zelfs geholpen worden met op een stoel komen.
B. Is dat normaal? Wat kan ik doen om haar te helpen?
Kan ik morgen wel gaan werken?
Ik probeer Cato een beetje te ontzien door Roxy af en toe af te leiden. Roxy snapt niet waarom haar grote zus zo moody

C. Wat zouden jullie in de geval doen? Wel of niet uit elkaar als ik weg ben? (ook zielig voor die kleine mup toch?)
Heb de DA gebeld. De afspraak staat gelukkig over 2 weken (ook Roxy krijgt dan gelijk de tweede enting).
D. De sterilisatie is om 16.15 uur en ze moet 12 uur nuchter zijn. Wat is jullie advies? Haar om 04.00 uur in de nacht nog even wat te even geven?
E. Moet deze krolsheid weg zijn om geholpen te kunnen worden?
Daarna komt ze natuurlijk helemaal suffie thuis.
F. Zouden jullie haar in een aparte ruimte leggen om bij te komen? Zodat Roxy haar niet irriteert (of het wondje gaat liggen)?
Iemand ervaring mee?
Alvast bedankt voor jullie adviezen!