Geadopteerde senior maakt ons gek

[Jb12]

Hallo iedereen!
Maandag hebben wij uit het asiel Figaro geadopteerd. Een 12-jarige ( dit jaar in augustus 13) kater die een kruising is tussen een britse korthaar en ragdoll.
Ik ben vrijwilliger in dat asiel dus ik weet dat hij een afstand was samen met zijn zus. Het gezin had een kind gekregen en dit veroorzaakte stress bij de katten waardoor ze plasten in huis. Medisch gezien is meneer helemaal in orde. Hij is 12 jaar lang nooit buiten geweest, bij ons verblijft hij dus ook enkel binnen, waar hij toegang heeft tot de woonkamer, keuken, hall boven + 1 kamer van de bovenverdieping.

Hij voelde zich dadelijk thuis. Is ontzettend lief en houdt van knuffelen en bij ons op de bank liggen. Hij is wel heel opeisend in de zin van dat vanaf het moment dat wij ons verplaatsen in huis… hij volgt, blijft miauwen tot we terug zitten. Overdag is dit niet zo storend, maar ‘s nachts slaapt hij een stukje in zijn mandje…. Maar halverwege de nacht galmt zijn stevige miauw door onze slaapkamer uit. Figaro is heel volhardend dus stoppen doet hij niet ondanks dat we hem negeren. Ik heb er niet zo heel veel last van omdat ik oordoppen draag.. maar de vermoeidheid begint toch toe te slaan.
Iemand tips?

[Zotvanpoezen]

Hallo,
Misschien mist hij zijn zusje?
Indien ze nog in het asiel zit kan je haar misschien ook adopteren?

[Dinky]

Ik zat ook te denken aan eenzaamheid omdat hij altijd met andere kat samen heeft gewoond. Ragdolls zijn van zichzelf ook al heel aanhankelijk qua karakter over het algemeen.