Mijn kat Tommy is 15,5 jaar, en bekend met nierfalen. Verder af en toe raar gedrag, beetje verwardheid wrs (uit toilet drinken, aandacht vragen als ik sta te douchen en er zelfs bij komen staan, veel mauwen, en dan vaak ook wat minder eten. Herstelt vanzelf.)
Begin vorig jaar voor het eerst verhoogd SDMA, halfjaar geleden begonnen andere waarden ook te stijgen.
Hij zat al eerder een jaar op nierdieet, toen zijn vriendje nierfalen had.
Maand of 2,5 geleden gecrasht, ineens ziek in een hoekje, na paar dierenartsbezoeken lab geprikt en opgenomen.
3,5 dag infuus gehad, hij bleek nierbekkenontsteking te hebben. Waarden zakten niet erg, maar met antibiotica naar huis. HIj heeft ca 4 weken ab gekregen, daarna bacteriën weg maar nog wel bloed in de urine. Waarschijnlijk steen, tumor, of iets dergelijks. Onderzoek is niet nuttig...we kunnen niks meer
HIj kreeg 2x per dag nierdieet natvoer (ProPlan, RC, Smilla, Animonda Integra, Kattovit) en RC Renal brokjes.
Sinds zijn opname gaat het met ups en downs,
Nu gaat hij achteruit. Eet slecht. ZIe hem afvallen.
In overleg met da nu Ipakitine gestart. HIj krijgt elke 3 dagen 1/8 Mirtazepine (kwartje word hij suf en sloom van)
Verder al lange tijd Semintra.
Gister ook maar weer gestart met Cerenia.
HIj mag van de da nu alles, rauw gehakt vind hij wel lekker. Renal brokjes weken in kookvocht van koolvis wil wel wat helpen. En hij eet ook wel beetje tonijn, en ander "verboden" natvoer, op dit moment Edgard Cooper, Sheba, eigen merk supermarkt. Kattenmelk lust hij ook graag merk ik. Heb Purine One Senior brokken gehaald, hij eet zo uit mijn hand.
Het eten knapt wel op, sinds ik gisteren allerlei andere dingen neer ben gaan zetten.
Hij voelt zich niet lekker. Gisteren op de bank, vandaag ook tot begin avond veel op de bank. Meestal komt hij knuffelen 's nachts, vannacht niet. Normaal springt hij uit mijn raam 's morgens om een frisse neus te halen. Vanmorgen niet.
Meestal reageert hij als ik thuis kom. Nu niet, hij blijft liggen. Als ik hem later roep komt hij wel naar me toe. Gisteren nog wat aan het spelen te krijgen. Vandaag overdag niet.
Op basis hiervan afspraak gemaakt met de da om in te laten slapen. Omdat mijn vriendje geen lijdensweg verdiend.
Vanavond ineens een opleving van een aantal uur. Spelen. Rennen. Steeds frisse neus willen halen (minuutje maar...iets te fris denk ik
) Veel rondlopen. Ook wel vaak richting drinkfontein, dat is wellicht minder positief. Nu ligt hij naast me op de bank, komt alerter over.
Nu dus twijfel. Ik heb hem al vanaf een paar weken oud, en ik ben enorm aan hem gehecht. Al vind ik het misschien nog erger voor mijn dochter van bijna 8 jaar.
Donderdag komt de da. Ik ben morgenmiddag en donderdagochtend uitgepland van werk, ook om hem nog goed te observeren en lekker te knuffelen.
Het is mijn inziens je plicht als eigenaar om je dier te behoeden voor een lijdensweg. Ik wil niet te vroeg zijn..maar ook zeker niet te laat. Graag hoor ik jullie mening.
Mijn dochter was 2,5 jaar geleden er bij toen mijn andere kat ingeslapen werd. Die was pas 7 toen hij aan het infuus kon, Heb het een jaar kunnen rekken maar toen was het op. Mijn dochter bleef er bij tot na de eerste prik, daarna ging ze met haar vader de deur uit. Zo stoer van haar. Maar wat heeft ze lang verdriet gehad.
