Wij hebben vorige week maandag Kees opgehaald uit de kattenopvang. Kees is een Britse korthaar die erg verlegen is (10 jaar oud) en heeft twee maanden in de opvang gewoond en was daarvoor als zwerfkat gevonden. Toen ik 'm kwam ophalen moest ie nog gechipt worden. De mevrouw van de opvang was erg gestresst en druk, waardoor het chippen erg moeizaam ging. Lees; met een stok in een kooitje krijgen en met handdoeken in bedwang houden. Erg moeilijk om te zien hoe gestresst het beestje hiervan werd.
Thuis is hij zich meteen gaan verstoppen in de keuken. In de avond kwam hij zelfs even kijken in de woonkamer waar wij zaten. Heel voorzichtig zat hij ons vanaf een afstandje te bestuderen. 's nachts eet en drinkt hij vooral en hij gaat ook naar de kattenbak. Om Kees te laten wennen hebben we een paar avonden een lange wandeling gemaakt, zodat hij de boel kan verkennen. Hij ligt sinds woensdag onder het bed in onze slaapkamer. Af en toe, rond een uur of 22:30 - 23:00, komt hij in de kamer om naar de kattenbak te gaan. Soms blijft hij nog even kijken, maar loopt vervolgens weer naar de slaapkamer. Ik heb zijn brokjes nu naast ons bed neergezet i.p.v. onder het bed. En hij eet 's nachts hier wel uit. Lijkt mij een goed teken dat hij wel in de buurt durft te komen op deze manier? Overdag zien we hem eigenlijk niet.
Graag hoor ik ervaringen van anderen en wie weet hebben jullie nog tips. Vooral geduld hebben is denk ik het toverwoord
Groetjes,
Jildou
