mijn 12-jarige kat Kartouche is al enkele maanden niet in topvorm. Na 12 jaar kerngezond te zijn had ze eind van de zomer ineens een wit vlies voor haar linkeroog. Verder leek ze nergens last van te hebben dus heb een bloedonderzoek laten doen zonder resultaat. Enkele maanden later had ze nog steeds dat oogvlies en had ze een luide slikreflex en begon ze soms heel rochelend te hoesten. Aangezien ze nooit ziek is ging ik gewoon elk jaar naar een dierenarts in het dorp en die ging hier erg licht over. Ze kreeg een spuit antiobiotica en moest Metacam nemen en dat was het dan. Helaas ging het niet beter en ben ik naar een dierenkliniek gegaan waar ze opnieuw bloed getrokken hebben. Daar stelden ze vast dat ze het syndroom van Horner heeft (vliesje over oog) maar wisten ze nog niet hoe dit kwam.
Vorige week heb ik een CT scan laten doen omdat ze vermoeden dat er iets mis was in haar hoofd (ofwel een tumor, ofwel een middenoorontsteking). Volgens de dierenarts was het op basis van de beelden een zeer zware middenoorontsteking die uitgediend was tot in de keel (slikken en hoesten) en erg dicht bij de hersenen zat dus ze moest geopereerd worden.
Door de pijn aan haar keel wilde ze niet meer eten en heeft de dierenarts haar zaterdag een neussonde gegeven. Tot maandagavond heb ik haar elke 4 uur gevoed zodat ze kon aansterken voor de operatie die deze ochtend is doorgegaan.
Toen ik deze ochtend Kartouche ging wegbrengen nam de dokter me apart omdat ze op basis van de foto's toch ineens vreesde voor een hersentumor wat haar overlevingskansen echt zou verkleinen (ik ben huilend naar huis gereden want ik dacht dat en tumor uitgesloten was). Deze namiddag kwam het telefoontje: het bleek toch een zeer zware en vuile middenoorontsteking te zijn. Deze hebben ze zo goed als mogelijk proper gemaakt maar bij het ontwaken heeft Kartouche een hartstilstand gehad
. Ze hebben haar kunnen reanimeren maar de dokter heeft direct gebeld en gevraagd om te komen om mogelijk afscheid te nemen. Ik ben direct gegaan en toen ik er toekwam zat ze op een tafel in de armen van een dierenarts. Ze is blind maar toen ik haar naam noemde en haar aaide begon ze heel hard te miauwen en kwam ze naar me toe, heel emotioneel. Intussen nog eens gebeld en haar evenwichtsorgaan lijkt intact, ze loopt recht en volgens de dokter zijn er aanwijzingen dat ze mogelijks toch nog wel kan zien. Voorlopig moet ze in de kliniek blijven maar ik heb terug hoop dat ik haar binnenkort weer in mijn armen kan houden. Zeer lange inleiding (denk dat ik het even van me moest afschrijven want heb heel emotionele weken gehad en veel verdriet gehad want het is mijn grootste schat).Ze heeft dus een zware middenoorontsteking gehad en ik wilde even horen of hier mensen hetzelfde gehad hebben met hun kat (ook met operatie) en of er speciale nazorg nodig is of er specifieke complicaties kunnen optreden? Volgens de dokter kan er altijd terug een abces groeien en kan een nieuwe operatie altijd nodig zijn dus ik ben op zoek naar ervaringen want over middenoorontstekingen heb ik nog niet zoveel info gevonden...
