
Wat ik met dit topic wil is vooral even alles op een rijtje kunnen zetten en van mij af kunnen schrijven. De eerste post zal dus ook een lang overzicht zijn van 4 maanden dokteren. Verder hoop ik dat er hier mensen zijn die iets gelijkwaardigs hebben meegemaakt die tips hebben voor mij of me wat hoop/toekomstperspectief kunnen bieden. Want soms lijken zelfs de experts het niet meer te weten met haar

Maar laten we eerst even beginnen bij het begin. Het gaat allemaal om deze kleine dame:

Vixey is nu dus 2,5 jaar oud en vanaf dat ze 10 weken was bij mij. Ze deelt het huis met haar vriendin Dusty van 3,5 jaar. Alleen in de zomer mag ze mee naar buiten de tuin in, maar dan altijd aan een tuigje. Het is echt een enorme knuffel die het liefst elke dag, de hele dag op schoot ligt en ze zou ook nooit haar nageltjes uitslaan of bijten.
Half augustus kwamen we thuis van visite en liep Vix in ene mank. Ze ontlaste haar pootje en wilde er niet op staan. We hebben het een halve week aangekeken (misschien verrekt?), maar het werd niet beter dus op naar de dierenarts. Eerste vraag is dan natuurlijk altijd: is ze aangereden of bijvoorbeeld van een trap gevallen? Maar met een binnenkat en dichte trap blijven er niet veel valrisico's over.. Mogelijk van een kast gevallen met spelen of iets? Ze is best onhandig

Op meloxicam voor 2,5 kg (ze is 3,5 kg) deed ze het super goed. Liep niet meer mank en speelde weer met Dusty. Maar toen we na twee weken stopten liep ze de dag erna meteen weer helemaal kreupel. Dus terug naar de dierenarts gegaan en een afspraak gemaakt voor een rontgenfoto. Toen begon eigenlijk het "ik weet het niet" spelletje. Er leken wat kleine losse botfragmentjes te zijn, maar het was vrij onduidelijk. Dus dierenarts heeft overlegt met een radioloog welke het ook onduidelijk vond. Vervolgens zijn we dus doorgestuurd naar een orthopeet in een medisch dierencentrum.
Inmiddels liep Vix al 2 maanden op en af mank. Ene moment was er niks aan de hand en volgende liep ze echt op drie poten. Afhankelijk van hoeveel last ze had gaven we meer of minder meloxicam en dat ging best prima. Maar zo eind oktober kon ze toch echt niet meer zonder en zaten we standaard op een dosis voor 3 kg kat..
Eenmaal bij de ortopeet zijn er extra foto's gemaakt waarbij het vermoeden ontstond dat het probleem niet in haar schouder, maar elleboog zat. Met de foto konden ze alleen niet heel veel zien dus moest er een CT scan gemaakt worden. Ook zo leuk als ze er dan bij zeggen dat deze duur is en dat ze niet kunnen garanderen dat ze er wat op zien en er dan dus een diagnose is.... Ook gaven ze al meteen aan dat ze niet wisten wat er te verwachten viel. Een kat die opeens mank loopt komt niet vaak voor. Laat staan 1 van 2,5 jaar oud.... Dit werd eigenlijk alleen gezien bij honden

Na eerst weer overleg met mijn eigen dierenarts, bleek een CT scan wel de enige optie. Vix kreeg duidelijk steeds meer pijn en liep nu zelfs met voor 3 kg kat meloxicam nog kreupel. We begonnen er al rekening mee te houden dat zelfs een pootamputatie nu een reeele optie was.

Vorige week is ze dus voor de CT geweest. Uitslag: het zit inderdaad in haar elleboog. Conclusie van de orthopeet is:
"De combinatie van bevindingen van de rechter elleboog kunnen passen bij een heftige
artritis - dan wel auto-immuun, dan wel infectieus -, maar kunnen ook reactie zijn op een
doorgemaakt trauma, of degeneratieve veranderingen secundair aan elleboog dysplasie.
Echter, de aanwijzingen voor elleboog dysplasie zijn vrij weinig in verhouding met de forse
botnieuwvormingen en overvulling. "
Ook in haar linkerelleboog zijn lichte afwijkingen gevonden. Wat precies snap ik alleen niet helemaal en moet ik nog op doorvragen. De orthopeet schreef daar dit over:
"- Aan de randen van het ellebooggewricht zijn geringe botnieuwvormingen aanwezig in het
kader van secundaire osteoartrose.
- Het mediale coronoid is gering onregelmatig van structuur en vorm.
- Er is een geringe incongruentie zichtbaar tussen radius en ulna, waarbij het humeroradiale
gewricht duidelijk nauwer toont dan het humeroulnaire gewricht. Er is geen distinctieve stapvorming zichtbaar tussen radius en ulna. "
Het verslag heb ik vandaag ontvangen en gisteren heb ik telefonisch met de orthopeet gesproken. Vrijdag ga ik de resultaten nog met mijn eigen dierenarts bespreken. Voor nu weet ik echt niet wat we kunnen verwachten qua behandelingen en toekomstperspectief. Zoveel vragen....:
- Kan ze pijn vrij worden?
- Wat is de oorzaak van de ontsteking/artrose? Trauma lijkt heel onwaarschijnlijk, dus mogelijk erfelijk?
- Weten deze mensen wel wat ze doen of modderen ze maar wat aan? Steeds weer hoor ik hoe weinig dit voorkomt bij katten en dat ze dus ook niet precies weten wat het is... Gaat het volgende onderzoek dan eindelijk wel wat duidelijkheid geven over vervolgstappen en haar toekomst perspectief?
Voor nu willen ze in het medisch centrum haar weer een roesje geven (wordt dan de 4de sinds augustus) en een biopt nemen van beide ellebogen. Dit kost weer een paar honderd euro en dan zijn we nog steeds niet met een oplossing bezig, maar alleen met de diagnose..

Maar duimen jullie mee voor mijn kleine Vixey? Dat we snel echt weten wat er nu aan de hand is zodat ze weer pijn vrij een jonge kat kan zijn?


