Ik zit met een dilemma over het wel of niet aanschaffen van een tweede en/of derde kat.
Zoals een aantal forumleden weten heeft mijn kat een chronische alvleesklierontsteking welke thans onder controle en stabiel is.
Mijn kat heeft een bijzonder verleden: zij is gevonden door een vriendin van mij tijdens het buitenrijden met haar paard. Zij kwam onderweg een kitten (mijn kat dus) tegen en geen moeder in zicht. Zij besloot toen deze kitten mee te nemen. Uiteindelijk heeft zij besloten deze kitten te houden, naast de bij haar reeds aanwezige drie andere katten. Dit is ongeveer 2 jaar goed gegaan, totdat mijn kat plotseling (zonder verklaarbare reden) ruzie ging maken met de kater. Dit zorgde voor veel stress bij zowel mijn kat als de overige katten, dat zij besloot om een goed huisje te zoeken en dat werd ik
.Vanaf het begin dat ik haar heb, roep ik al dat er nog één of twee katten bij moeten komen (althans kijken of dit mogelijk zou zijn). Toen ik haar net had wilde ik haar eerst rustig aan mij laten wennen. Toen dat proces naar mijn idee gelukt was, kreeg ze dus problemen met die alvleesklier.
Nu dat onder controle is, vind ik het tijd om te kijken of gezelschap wat voor haar is. Ik weet wel dat als een Youtube filmpje afspeel van kittens, ze helemaal aandachtig zit te kijken. Dus ik denk dat zij wel wat heeft met kittens
Ik heb eerst de katbutler (gedragstherapeut) in de omgeving van Rotterdam benaderd (in juli). Na uitgebreid mijn verhaal te hebben gedaan, vroeg zij om mijn adresgegevens en telefoonnummer zodat zij een afspraak kon inplannen. Na alles gegeven te hebben, heb ik niets meer van haar gehoord. Heb haar in augustus nog een mail gestuurd en ook geen reactie.
Toen heb ik nog een andere gedragstherapeut benaderd in mijn omgeving en helaas reageerde deze persoon ook niet.
Ik zit dus met een dilemma hoe ik dit nu moet aanpakken? Mijn idee was om samen met een gedragstherapeut te kijken of mijn kat überhaupt wel samen kan met andere katten. Maar nu niemand reageert, zit een beetje met mijn handen in mijn haar.
Wat zouden jullie doen? Kijken of er nog een derde gedragstherapeut in mijn omgeving zit (evt. suggesties zijn welkom) of gewoon asiels/opvang benaderen en met hun bespreken?
