Een maandje geleden ben ik trotste eigenaar geworden van een hele lieve kitten genaamd Api. (Die op dat moment 8.5 week was) Hij is super aanhankelijk en heel speels. Echter merk ik dat hij in z'n spelen steeds wilder wordt en ik zou graag wat advies inwinnen hoe ik dit kan beperken.
Ik zal op voorhand al melden dat ik me bewust ben van het feit dat kittens beter in paren geadopteerd kunnen worden of bij een oudere kat geplaatst kunnen worden. Hier kwam ik echter pas achter nadat ik al had aangegeven dat ik de kitten wilde adopteren en kon helaas geen broertje of zusje meer meekrijgen want die waren allemaal al vergeven. Ook weet ik dat ze beter wat langer bij de moeder kunnen blijven dan 8/9 weken maar dit was voor de eigenaar geen optie. Ik heb er na wat overleg met een bekende van mij die dierenarts is toch voor gekozen om de kitten te nemen en zoveel mogelijk gelezen over het opvoeden van kittens.
Zoals eerder gezegd is is Api super aanhankelijk en heel speels. Ik heb nog geen een keer enige vorm van agressie bij hem gezien. Zijn spel lijkt echter wel steeds wilder te worden en neemt inmiddels vormen aan dat ik hier wat deskundig advies over wil inwinnen. Hij vertoont het "klassieke" gedrag van een kitten die alleen opgroeit. Soms grijpt hij mijn arm, trapt hij met zijn achterpootjes en bijt hij (niet hard, maar toch kan dit vervelend zijn met name voor gasten). Inmiddels is zelfs mijn hoofd/nek niet meer off-limit voor hem dus ik wil dit graag aanpakken.
Ik kan dit zelf allemaal prima hebben maar het lijkt er dus steeds heftiger aan toe te gaan. Daarom probeer ik nu al enige tijd het spel te stoppen op het moment dat het te wild wordt. Dit doe ik door mijn arm/voet stil te houden, door hem weg te zetten, of door hem een paar minuten alleen in een kamer te zetten als hij echt te wild wordt. Dit lijkt wel enig resultaat te hebben want hij stopt wel sneller met het verkeerde gedrag maar toch is mijn gezicht opeens ook niet meer verboden terrein sinds gisteren.
Hier nog wat achtergrondinformatie over de thuissituatie. Ik woon alleen in een vrij ruim appartement. Ik werk (sinds de crisis) thuis dus ik ben in principe de hele dag bij hem in de buurt. Ik heb best veel speelgoed voor hem waarmee hij alleen kan spelen en heb ook het een en ander waarmee ik hem zelf vermaak. Dit probeer ik iedere dag wel een aantal keren te doen en dit vind hij erg leuk.
Zou iemand mij misschien wat tips kunnen geven over hoe ik het beste om kan gaan met dit gedrag? Zit dit in de aard van het beestje en kan ik er niet zoveel aan doen? Doe ik iets fout? Wordt dit vanzelf minder naarmate hij ouder wordt?
Bij voorbaat dank
