Enfin, zondag de kat opgehaald. Alles leek goed. Hij was rustig, alleen miauwde hij e nachts wat. Maandag ging overdag ook heel goed, s nachts wat minder. Gisteren oogde hij wat sloom. Beetje depressief leek het wel. Later in de avond leefde hij weer op. En vandaag (deze woensdag) begint hij ineens enorm te jammer om niets. De hele dag en nacht door. Ik begrijp het niet. De bak wordt elke dag geschept, hij heeft elke dag vers drinken en 24/7 is voedsel beschikbaar. Hij wil ook niet echt heel graag spelen. Ik probeer het wel/ met name voor het slapen gaan.
Ik vind het een lastige miauw om te omschrijven. Mijn vorige poes miauwde altijd zo hysterisch als ze een haarbal moest ophoesten. Dat is het enige waarmee ik het kan vergelijken. Een soort lichtelijke paniek miauw. Maar ik kan het nu niet plaatsen omdat ik deze kater nog niet goed genoeg ken. Is dit gewoon een kwestie van wennen aan mij? Wennen aan een nieuw huis? Mijn nachtrust gaat er wat aan onderdoor
Wie helpt mij mijn kater te begrijpen?