Mijn huishouden bestaat momenteel uit een gesteriliseerd Ragdoll poesje van 7 maanden (Marina) en sinds twee weken een Noorse boskat kitten van 15 weken (Luigi). Vanwege het thuiswerken is mijn Ragdoll enorm verwend met alle aandacht en ging de introductie wat minder goed dan verwacht. Inmiddels heb ik de kittens begeleid en is het gegrom en geblaas vanuit Luigi verleden tijd. Ze eten ook samen in dezelfde kamer en laten elkaar met rust wanneer ze zien dat de ander op de bak gaat of gaat drinken etc.
![Applaus :eclap:](./images/smilies/eusa_clap.gif)
Nu krijg ik de indruk dat Marina wisselt tussen spelen en vechten i.p.v. het "wilde" spelen wat kittens doen. Het begint vaak met Marina haar pootje op Luigi zijn rug om hem omver te duwen. Het getrappel en gebijt begint zachtjes, maar dan klappen de oortjes plat op haar hoofd en blijft ze happen in zijn oor/nek/buik. Het blijft stil tijdens het gestoei dus geen gepiep, gegrom of geblaas. Echter, wanneer ze loslaat en wegloopt en Luigi op haar springt, maakt ze een gekromde rug, platte oortjes en grote ogen en duikt ze op hem. En hard ook!
![Verward :???:](./images/smilies/icon_confused.gif)
Het wisselt per dag, gisteren ging het heel goed en zijn ze de hele dag samen gebleven en heb ik Marina betrapt op het wassen van Luigi en hebben ze in dezelfde ruimte geslapen. Maar het blijft afstandelijk en ik durf ze 's nachts dus nog niet samen te laten.
Is dit een kwestie van tijd geven? Tips?