In januari werd ze weer zieker en kwam in t ziekenhuis met crea 470 en ur 31. Ze ging aan t infuus maar de waarden zakte minimaal. Ze mocht mee naar huis maar na twee dagen stond ik er weer want ze had koorts. Opnieuw infuus en de waarden zakte iets naar 340 en 12. Met antibiotica naar huis want er was een vermoeden van nierbekkenontsteking opkalefateren wezen tests niets uit. Voor naar huis gaan nog een echo met een prognose van paar maanden tot een jaar.
Inmiddels wel gestart met onderhuids vocht toedienen 150 ml. En ze knapte helemaal op. Heel veel spelen, kattenkwaad, zus plagen, heel veel eten. Ze krijg ook weer semintra bij haar eten.
Gister voor controle en toen brak mijn hart. Klinisch doet ze t fantastisch. Ze is ook aangekomen, mooie vacht, allert en actief. Haar waardes wijzen iets anders uit. Crea opnieuw 470 en ur 34. Ze kreeg een prognose van maximaal een maand. Stoppen met semintra, geen aderinfuus meer maar wel 2x per week onderhuids. Ze wordt niet meer opgenomen als t mis gaat want dat is zoveel stress voor haar. Ze eet nu als een bootwerker en eet dat van haar zus er bij.
Maar nu zou ik morgen met vakantie gaan en ik twijfel enorm ivm prognose. Ze heeft een hele goede oppas die haar infuus gaat geven. Daar ben ik niet bang voor. Maar wel dat ze ineens slechter gaat en ik er niet ben. Ik ben 11 dagen weg maar wel lange afstand.
Ik heb wel alles voorbereid mocht t slechter gaan. De DA komt aan huis zodat haar zus afscheid kan nemen en ze niet naar dat enge ziekenhuis hoeft in t mandje waar ze zo’n hekel aan heeft.
Tijdens dit verhaal hebben mijn voeten moeten ontgelden en is mijn woonkamer verbouwd want het jachtseizoen is begonnen
Ik weet niet wat ik moet doen. Gaan of niet.
