kat eet eigen haar op

[Zoltan]

Beste vrienden

Ik maak me zorgen over mijn langharig perzisch katertje, hij is nu 3 jaar en ik slaag er eindelijk in om hem dagelijks te kammen. Er komt dan altijd een massa haar mee, maar toch 'betrap' ik hem er regelmatig op dat wanneer hij zichzelf aan het 'wassen' is, dat hij grote plukken haar opeet. Ik hoor hem dan sabbelen en slikken en zie hem dan moeite doen om de pluk haar naar binnen te werken.

Wanneer ik dit zie gebeuren tracht ik de pluk haar uit zijn mondje te trekken, maar vaak ben ik te laat en ik ben niet voortdurend thuis, hij doet dit waarschijnlijk de hele dag. Hij begrijpt ook niet waarom ik het hem verbied, voor hem is het een normale zaak.

Wat ik vreemd vind is dat hij, in tegenstelling to mijn andere kat, nooit haarballen braakt.

De dierenarts wees op het risico op verstoppingen (zeker wanneer een kat ouder wordt) maar had geen andere oplossing dan het geven van pasta die de 'doorvoer' vlotter doet verlopen. Gelukkig is hij gek van die pasta, maar ik heb het niet altijd in huis, en weet niet exact hoeveel en hoe vaak ik deze moet geven.

Heeft er hier iemand hier ervaring mee, en mogelijk een oplossing? Hoe kan ik voorkomen dat hij zijn eigen haarplukken opeet, dit om eventuele gezondheidsproblemen te voorkomen.

Alle tips welkom!

Alvast bedankt.

Groetjes van Zoltan, Achilles & Hercules

[Anne]

Heeft je kat genoeg mogelijkheden om gras te knabbelen buiten? Of anders kattengras binnen?
Verder kan ik je niet helpen, ik heb er geen ervaring mee, kan me voorstellen dat je je hier zorgen om maakt
Het is toch geen verveling?
Wat zegt de da ervan?

[Zotvanpoezen]

Katten die oneetbare dingen eten (bij jouw katertje dus haar, maar meestal is dat plastic, wol of leer) is een ongewenst gedrag dat "pica" heet.
Het komt soms voor bij katten die zich onder druk gezet voelen door andere katten of uit verveling (door gebrek aan stimulatie) of door een opgelopen trauma. Een uitlaatklep dus.
Bij ex zwervertjes zie je het ook vaak, omdat ze vroeger honger geleden hebben. Maar ik vermoed dat jouw katertje geen ex zwerver is .
De oplossing van jouw probleem hangt dus af van de oorzaak. En als je die niet weet kan je best hulp inschakelen van een gerdragskundige. Al vermoed ik wel dat deze meer uitdaging in het leven van jouw katje zal voorstellen.

[Zoltan]

Bedankt voor jullie reacties.

Hij is ook gek van plastic zakken en verpakkingen (zoals verpakking van wc-papier), maar knabbelt er alleen maar op.
Ik geef af en toe kattengras, daar zijn ze dol op. Maar de andere kater braakt al vaak genoeg haarballen vind ik, ook zonder gras.

"Verveling"... ik had er nooit aan gedacht dat dit een mogelijke oorzaak voor het eten van zijn haarplukken zou kunnen zijn, maar vraag ik me soms ook af of hij zich, in het algemeen, niet erg verveelt: we wonen op een klein appartement zonder interessant uitzicht en geen mogelijkheid om naar buiten te gaan.

De andere kat verdraagt hem wel, maar ze zijn helaas geen 'maatjes' (denk ik). Ze hollen soms wel wat achter elkaar aan en delen voedsel, kattenbak,.. toch is de andere kat dominant; die heeft de beste plaatjes en kijkt jaloers toe wanneer ik me met het probleemkatje bezig houd (dagelijks borstelen en verzorging van zieke oogjes).

Echt samen spelen doen ze eigenlijk nooit. Ikzelf probeer wel met hen te spelen maar ze zijn de spelletjes allemaal zo snel beu

Soms denk ik erover om een andere thuis voor hem te zoeken, bij mensen die vaker thuis zijn en waar hij in een afgeschermde tuin kan... maar door de ziekte aan zijn oogjes zal hij niet snel een nieuw baasje vinden.

De dierenarts had er zelf niet veel interessants over te vertellen. Misschien is het geen goede dierenarts voor katten? Wel een enorm aardige man die al 30 jaar in het vak staat, maar de oogziekte heeft hij ook pas veel te laat opgemerkt.

Alle tips voor meer 'uitdaging' en minder verveling zijn zeker welkom

Nogmaals bedankt!

Groetjes van Zoltan, Achilles & Hercules

[Zotvanpoezen]

Hier heb je enkele voorbeelden, maar laat voor alle zekerheid je katertje ook eens checken door een andere dierenarts om een medisch probleem uit te sluiten (ziekte, pijn, mineralentekort...)
http://www.cats-eyes.nl/omgevingsverrijking-katten/

[Zoltan]

Bedankt, ik lees dit zeker na.
Zaterdag afspraak bij (andere) dierenarts (vooral voor oogjes maar zal haarplukken ook bespreken).

Vriendelijke groeten,
Zoltan, Achilles & Hercules

[Kytumymo]

Ik heb mijn Tut ook opgehaald toen ze 3,5 jaar was, dat was toen in november 2012. Ze trok zich letterlijk helemaal kaal rond januari. Omdat ze nogal schuw was (mishandelt) wilde ik haar ook niet teveel kammen. Het jaar erop deed ze hetzelfde, maar al een stuk minder. Het jaar daarna helemaal niet meer. Ik borstel haar nu iedere dag, soms zelfs 2 keer omdat ze een mega pak haar heeft rond deze tijd. In 2012 wist ik weinig over haar en wilde niets overhaasten. Nu zijn we heel close en het liefst ligt ze de hele dag in mijn nek, ik moet haar 2 keer per dag medicatie geven, alles gaat zo makkelijk. Ik denk dat ze de afgelopen jaren vertrouwen heeft gekregen en ander voer, minder/ geen stress, meer geborsteld. Als je geluk hebt komt het er gewoon via de ontlasting uit als het niet via haarballen braken gaat. Gaat hij slecht eten dan kan het zijn dat het zich heeft opgehoopt in de darmen maar dan moet je er ook snel bij zijn en naar de dierenarts gaan dan voelen ze het vaak gewoon zitten. Op de anti haarbalpasta staat normaal gesproken wel hoeveel je moet geven. Maar als je de kattenbak schoonmaakt zie je vaak ook aan de ontlasting wel of er haar inzit.
Nu ben ik klaar met typen en zie ik het laatste bericht pas dat je naar de dierenarts moest, hoe is het gegaan?

[Rik]

Gaat hij slecht eten dan kan het zijn dat het zich heeft opgehoopt in de darmen maar dan moet je er ook snel bij zijn en naar de dierenarts gaan dan voelen ze het vaak gewoon zitten.

Dat is een keer bij Bowy gebeurd. Ik vragen: "is het geen haarbal". DA: "nee, meneer, het is echt geen haarbal. Ik voel niets". Vervolgens heeft ze een have week bij de DA aan het infuus gelegen en heb ik haar op een woensdag mee naar huis gekregen met een inslaapadvies. Ze at dus helemaal niets. Als ze thuis niet zou gaan eten moest ik de volgende dag maar terugkomen om haar in te laten slapen. Thuisgekomen kotst ze een enorme haarbal uit en liep direct naar haar bakje om te gaan eten. Sindsdien voorgenomen om altijd zelf onderzoek te doen (niet blind vertrouwen op advies van een DA als het gaat om een inslaapadvies) en ook bij niet eten, foto's, echo's en een endoscopie te laten doen (want dat was allemaal niet gebeurd!). Dat was toen ze 5 was (geloof ik). Ze is uiteindelijk 20 geworden.

[Kytumymo]

Ja, Rik. Ik ben een beetje bang dat dat bij Moreeke het geval is geweest afgelopen zomer. Ze stond onder controle (niet meer vaak) vanwege chronische nies. Voordat ik haar (op advies dierenarts) heb laten inslapen at ze al 3 dagen niet, de laatste dag nog proberen te dwangvoeren met een drankje van de dierenarts (naam vergeten), maar dat was gewoon zielig. Toen ze was overleden zei de dierenarts dat ze wat voelde in de darmen maar ging er verder niet op in ('Ik voel ook iets in haar darmen, dus het ging echt niet goed met haar'). Nu, achteraf denk ik ook dat het dat is geweest. Tuurlijk was ze oud en zwak door de chronische nies, maar ik denk dat ze niet daaraan is overleden. Maar bij mij was de paniek zo groot dat een haarbal niet bij mij op kwam, ik vind het dan ook heel moeilijk om dit te schrijven maar probeer wel te waarschuwen.

[Siffie]

Katten die elkaar enkel verdragen, kan echt heel stressvol zijn. Vooral voor de niet-dominante kat. Je kunt het vergelijken met als je zelf 24/7 'opgesloten' zit met iemand die je eigenlijk niet mag, maar dus wel dag in dag uit je leven mee moet slijten. Katten gaan als het even kan, gevechten liever uit de weg dan dat ze de confrontatie aan gaan, maar dat betekent niet dat de stress er niet constant is. Je moet elkaar steeds ontwijken, op je hoede zijn en er hangt altijd een spanning.

Katten die maatjes zijn die spelen met elkaar, slapen samen op een hoopje en verzorgen elkaars vacht. Slapen met elkaar betekent niet 20 cm bij elkaar vandaan en met de ruggen naar elkaar toe, maar echt samen.
Als ze dit allemaal niet doen, is de kans zeer zeker aanwezig dat jouw kater zich constant heel gespannen voelt. Dit kan zowel mentale als fysieke gevolgen hebben op lange termijn.

Katten kennen trouwens geen jaloezie, dat is een menselijke emotie

Goed dat je zelf ook erkent dat het niet helemaal lekker zit tussen die twee, en ik ben het ook met je eens dat het misschien beter is om een nieuw huisje te zoeken voor je kater, als je verder alles geprobeerd hebt om die twee vriendjes te laten worden.

Ik vind dat stress en verveling bij katten toch vaak wel erg onderschat wordt.
Ik ben geen dierenarts en natuurlijk moet elke medische reden uitgesloten worden, maar als er niets meer over blijft dan zou ik overwegen hem ergens anders heen te brengen, misschien eerst naar een bekende om te kijken hoe het hem daar af gaat.
Ik ben zelf totaal geen voorstander van dieren weg doen, maar als het tussen mijn 2 katten niet had gewerkt, dan had ik mijn nieuwe kat ook weg gedaan. Soms is een nieuw huisje de beste oplossing voor alle betrokken partijen.

[Siffie]

Dat is een keer bij Bowy gebeurd. Ik vragen: "is het geen haarbal". DA: "nee, meneer, het is echt geen haarbal. Ik voel niets". Vervolgens heeft ze een have week bij de DA aan het infuus gelegen en heb ik haar op een woensdag mee naar huis gekregen met een inslaapadvies. Ze at dus helemaal niets. Als ze thuis niet zou gaan eten moest ik de volgende dag maar terugkomen om haar in te laten slapen. Thuisgekomen kotst ze een enorme haarbal uit en liep direct naar haar bakje om te gaan eten. Sindsdien voorgenomen om altijd zelf onderzoek te doen (niet blind vertrouwen op advies van een DA als het gaat om een inslaapadvies) en ook bij niet eten, foto's, echo's en een endoscopie te laten doen (want dat was allemaal niet gebeurd!). Dat was toen ze 5 was (geloof ik). Ze is uiteindelijk 20 geworden.

Naar is dat hè? Als je Dierenartsen niet kunt vertrouwen. Ik heb ratjes gehad en ben altijd heel er actief geweest op een ratten forum, waar de echte ervaringsdeskundigen zitten. Daarom hang ik altijd graag rond op fora.

Ik heb ook wel eens meegemaakt dat de assistente zo zeker was van een tumor, en ik er echt op moest aandringen om in de bult te prikken, omdat ik namelijk een puntje op de bult zag, wat meestal wijst op een abces.
En ja hoor, het pus spoot er uit.
Zo heb ik nog veel meer ervaringen met bepaalde behandelingen die ik zelf voor moest stellen om ze te kunnen krijgen... Voor al het standaard werk (inentingen, castratie, chippen enzo) vertrouw ik de dierenartsen nog net, maar wouw, ik heb weinig vertrouwen in dierenartsen. Wat zitten ze er vaak naast zeg. Beangstigend.

[Zoltan]

bedankt voor jullie reacties.

de 2de dierenarts dacht niet dat het aan verveling lag, maar ik denk dat ook hij geen expert is.
ik zal vooral zijn vacht dagelijks moet blijven borstelen en regelmatig die pasta geven. er is me in de stoelgang nooit veel haar opgevallen (hij deelt de kattenbak met de andere kater).

maar zou graag weten of hij hier wel gelukkig is, de andere kater is niet gemeen ofzo, maar met mij spelen (hengeltjes...) doet mijn lanharige kater bijna nooit (en is slechts 3 jaar oud) en de keren dat hij speelt, kijkt hij voortdurend uit of de andere kater niet verschijnt; wanneer die verschijnt, stopt hij met spelen. dan neemt de andere het spel over.
het arme beestje doet dus eigenlijk niet veel anders dan slapen, eten en zich dagelijks laten borstelen en zijn oogjes verzorgen.. (ze kunnen hier niet naar buiten).
hij laat zich ook niet graag aanraken of knuffelen, er is eigenlijk weinig interactie mee, en dat al sinds hij hier woont (3 jaar).
ik vind het zo triest, het is een ongelooflijk schattig beestje, maar is hij wel gelukkig hier..?

[Anne]

Je zou met het kunnen spelen en de andere poes tijdelijk even opsluiten ergens anders. Zodat hij zich steeds meer kan focussen op het spel en niet bang hoeft te zijn voor de andere kat, misschien komt hij dan losser. Ik denk dat met hem spelen zonder dat hij op zijn hoede hoeft te zijn voor de andere kat, wel ten goede komt voor zijn zelfvertrouwen

[Zotvanpoezen]

Het lijkt er inderdaad op dat jouw katje depri en ongelukkig is... Zijn eigen haar opeten omdat het hem "troost" geeft is daar het bewijs van. En de andere dingen die jij opsomt ook.
De raad van Anne is een goede raad. Probeer hem voorzichtig los te krijgen (zonder je op te dringen)
Dagelijks vaste speelmomenten kunnen wonderen doen. Hij heeft dan iets om naar uit te kijken.
Ik hoop dat het goedkomt met je katje.

[Synemios]

Ik heb geen tips mbt de pica,
Maar misschien wel voor stress vermindering of het opbouwen van zelfvertrouwen.
Ik heb 5 katten en buiten dat wij regelmatig met allemaal spelen, speel ik ook met elke kat apart en ik heb gemerkt dat katten die onzeker waren nu in de groep zelf ook makkelijker mee durven te spelen.
Alleen spelen met ze op eigen tempo zonder dat ze op hoeven te letten geeft echt zelfvertrouwen.
Maar ik zou dan ook met de andere kat apart spelen zodat ze beiden los van elkaar echt tijd met je hebben.
Wij hebben ook door het hele huis lig plekjes speciaal voor de katten zodat ze als ze willen zich terug kunnen trekken, en niet 24/7 gedwongen in 1 ruimte hoeven te zijn.
Overal staan wel mandjes of liggen van die katten kussens.
Je vermindert daar ook stress mee.

Rik, dat is wel heftig en zo zie je maar weer altijd ook naar je eigen gevoel luisteren en nooit klakkeloos wat aannemen maar gelukkig doe je dat al niet