Extreem angstige kat uit asiel

[Suus 7777]

Hoi, ben nieuw hier, ik hoop dat jullie je ervaringen met mij willen delen. Ik heb ong. 2 maanden geleden een hele bange kater (leeftijd ong. 3,5, afkomst/geschiedenis onbekend) uit het asiel gehaald. Hij zat daar ongeveer 7 maanden, liet zich aan niemand zien. Mijn lieve, oude katertje had ik net daarvoor moeten laten gaan en had al ervaring met het socialiseren van een andere getraumatiseerde kat, dus ik besloot het angsthaasje op te gaan halen. Mijn huis wat minder stil, hij een plekje om tot rust te komen. Guus (zo heb ik hem genoemd) heeft zijn eigen kamer, met kattenspulletjes en genoeg plekjes waar hij zich veilig voelt. Ik benader hem altijd op zijn hoogte en hou afstand, staar niet naar hem, kijk hem zelden langer dan 1 seconde recht aan).
We maken echter super kleine stapjes, soms ineens 2 stappen terug helaas... Daarom graag jullie ervaringen, waar ik hopelijk wat hoop uit kan putten.

Dit is hoe ver we nu na 2 mnd zijn (start situatie: alsof er geen kat in de kamer leefde):
De deur van zijn kamer staat inmiddels open. Als ik niet op die kamer ben (maar wel gewoon boven, wat hij ook ziet en hoort) durft hij zijn veilige plekje te verlaten om vlees te eten of om naar de kattenbak te gaan. Als ik beneden ben gaat 'ie boven gewoon zijn gang. Kattenbak, eten, spelen (sinds een paar weken speelt hij echt uuuuuuuren met al zijn speeltjes). Een paar keer per dag ga ik bij hem zitten. Hang wat rond, praat rustig tegen hem of zeg juist helemaal niets, zit wat op m'n telefoon, val soms in slaap. Verklaar me voor gek, maar ik zing ook zachtjes voor hem. Sinds de eerste dag zet ik 'Zonnestralen' van Blof aan, en inmiddels kent hij het en bij de eerste tonen wordt hij al super chill, dan kijkt 'ie mij met samengeknepen oogjes aan, knipoogt aan de lopende band. Dat doet hij sinds een tijdje sowieso vaak: met zijn oogjes naar me knijpen. Hij valt ook rustig in slaap of chillt gewoon als ik bij hem zit. Dit zijn echt mega stappen vergeleken met het begin. Hij blijft wel altijd op zijn hoede (behalve als hij slaapt) en volgt mijn bewegingen nauwlettend, is super alert.

Dichtbij komen zitten kan niet, hou zeker 1,5 meter afstand, doe ik dit niet dan blaast hij als een wild dier naar me. Echt beangstigend. Gelukkig is dit nog maar ong. 3 x voorgekomen. Deze week stond 'ie 's nachts ineens langs mijn bed, ik ging anders liggen en ik hoorde hem snel weg trippelen. Ik wist niet wat ik meemaakte! Die nacht hoorde ik hem nog een keer rond scharrelen op mijn slaapkamer. Hij was super actief die nacht. Alleen de volgende dag ging ik in de ochtend super blij (vanwege zijn heldhaftige en nieuwsgierige gedrag) naar hem toe en ineens blies hij zomaar, ik kwam zoals gewoonlijk niet dichtbij ofzo. Ik dacht dat hij me aan ging vallen dus ben weggegaan. Paar uur later (hoorde hem spelen dus boze bui was blijkbaar over) vlees gegeven en toen keek hij me gewoon weer rustig aan. Ik denk dat het blazen niet perse agressie is, maar angst.

In het najaar komt er een wat ouder, super sociaal kitten bij. Die wordt op het moment gesocialiseerd in een poezenpleeggezin, waar (soms kleinkinderen), honden, poezen en andere kittens leven. Ik hoop dat deze kitten Guus kan leren dat mensen (en dan vooral ik) niet eng zijn, dat het niet eng is om de boel te verkennen en hopelijk kan hij een vriendje zijn voor Guus.

Guus heeft denk ik een lief en speels karakter, dit haal ik uit zijn knipoogjes, de manier waarop hij (meestal) rustig naar me kijkt en het enthousiasme waarmee hij losgaat op zijn speelgoed. Hij is kei knap en ziet er gezond uit. Hij blijft hoe dan ook bij me (wie a zegt moet ook b zeggen) Maar de vraag die steeds vaker bij me opkomt is: zal hij ooit vrij en zonder angst door mijn huis lopen? Langs mijn been strijken? Komt er een moment dat ik hem in een bench kan doen (bijv. om naar de dierenarts te gaan), kan ik ooit nog op reis zonder dat ik terug bij af ben ?

Ik hoop op reacties, tips, bevestiging dat ik het goed doet. Alles eigenlijk waardoor ik hoop blijf houden
Sorry voor dit lange verhaal.. het is lastig in het kort te vertellen.

[Rik]

Het blazen en slaan is inderdaad angst en onzekerheid. Absoluut geen agressie (hoewel vorige baasjes het misschien wel zo gezien hebben en daarnaar gehandeld hebben, wat de situatie alleen maar verergert).

Als antwoord op je vraag of hij ooit wat losser wordt... Ja, dat denk ik wel. Je weet het natuurlijk nooit zeker. En het kan een hele hele hele lange tijd duren. Maar als je gewoon geduld hebt, en geen rare dingen met hem doet (zoals zijn vorige baasjes waarschijnlijk wel gedaan hebben), dan komt dat volgens mij wel goed. Geduld, geduld, heel veel geduld. Maar als hij dan straks wat vrijer is, dan is dat ook heel belonend. Het kan wel zijn dat hij tegenover vreemde altijd dit gedrag zal houden.

Zoals ik lees wat je allemaal doet, doe je dat prima. Hopelijk wordt ie de komende maanden wat losser. Zoals dat ie in een keer bij je bed staat is een goed teken. En het kan best zijn dat dat de komende dagen/weken vaker voor gaat komen en dat is dan weer een enorme stap voorwaarts.

Wat wel even een 'wild card' is, is een nieuwe kitten in het najaar. Dat is nog maar de vraag hoe dat uit gaat pakken. Het kan meevallen maar het kan ook flink tegenvallen. Ik ben benieuwd. Mogelijk zul je bij die introductie ook nog wel hulp nodig hebben. Tips vanaf het forum of misschien zelfs een gedragsdeskundige.

[Anne]

Wat ontzettend lief van je dat je voor deze angsthaas hebt gekozen. Lukt het je misschien om vlees uit je hand te laten eten om een vertrouwensband te kweken? Een vertrouwensband waarbij je niks overhaast doet en geen gekke bewegingen gaat maken en die je never nooit mag misbruiken voor iets anders.(niet dat jij dat gaat doen) En misschien kunnen valeriaandruppels je helpen hem zich meer te laten ontspannen?
Ik vind overigens dat je het al heel goed doet en als je kijkt naar het begin heb je toch al mooie stappen vooruit gemaakt.
En misschien word het nooit een schootkat, dat kan. Als hij maar bij jou zich zelf mag zijn.
Zorg er altijd voor dat hij kan ontsnappen naar boven bijv. en geef hem hoge plekjes in huis om zijn gevoel van veiligheid te stimuleren.
Net zoals Rik al zegt, je weet niet hoe het uit gaat pakken met een kitten. Kittens zitten boordevol energie en zijn erg speels. Ik hoop van harte dat dit is wat hij nodig heeft om over de streep te komen

[Suus 7777]

Als antwoord op je vraag of hij ooit wat losser wordt... Ja, dat denk ik wel. Je weet het natuurlijk nooit zeker. En het kan een hele hele hele lange tijd duren. Maar als je gewoon geduld hebt, en geen rare dingen met hem doet (zoals zijn vorige baasjes waarschijnlijk wel gedaan hebben), dan komt dat volgens mij wel goed. Geduld, geduld, heel veel geduld. Maar als hij dan straks wat vrijer is, dan is dat ook heel belonend. Het kan wel zijn dat hij tegenover vreemde altijd dit gedrag zal houden.

Als hij tegenover vreemden zo blijft maakt me niet uit, ik hoop alleen dat 'ie naar mij toe wat losser wordt, dat 'ie mij zal gaan vertrouwen. Je reactie geeft me wel hoop in ieder geval. Dankjewel!
Een kitten erbij is een gokje ja, daarom doe ik het ook pas over een paar maanden en zit hij nu bij mijn tante (poezenpleeggezin) voor socialisatie, waar hij blijft tot hij de echte de "wilde kittenharen" is verloren. Een wat ouder kitten omdat een jonkie over het algemeen beter wordt geaccepteerd door een oudere kat dan een eveneens volwassen kat. Heb het asiel gevraagd wat zij hiervan vinden, zij gaven aan dat het voor Guus (wellicht niet direct maar op termijn) wel goed zou zijn een maatje te hebben. Fingers crossed!

[Suus 7777]

Wat ontzettend lief van je dat je voor deze angsthaas hebt gekozen. Lukt het je misschien om vlees uit je hand te laten eten om een vertrouwensband te kweken?

Dankjewel voor je fijne reactie!
Vlees uit mijn hand laten eten is nu denk ik nog geen optie, hij komt niet naar me toe als ik vlees heb. Hij komt alleen te voorschijn als ik wegloop. Ik ga het over een tijdje (als 'ie hoop ik wat losser is) zeker wel proberen, goede tip!!

[tbtirza]

Ik ben ook nieuw hier en heb totaal geen ervaring met een angstige poes ( behalve naar andere katten. )
Ik vind dat je het super goed aanpakt. Dat hij snachts naar je toe komt, betekend dat hij wel je gezelschap op zoekt maar alleen nu nog op zijn tijd.
Hij wil duidelijk nog niet dat jij in zijn ruimte komt... ik denk dat dat een kwestie van tijd is. Je doet het super!

[Suus 7777]

Ik ben ook nieuw hier en heb totaal geen ervaring met een angstige poes ( behalve naar andere katten. )
Ik vind dat je het super goed aanpakt. Dat hij snachts naar je toe komt, betekend dat hij wel je gezelschap op zoekt maar alleen nu nog op zijn tijd.
Hij wil duidelijk nog niet dat jij in zijn ruimte komt... ik denk dat dat een kwestie van tijd is. Je doet het super!

Dankjewel voor je lieve reactie!
Nee dat wil hij inderdaad nog niet, ik wacht het geduldig af. Ik geef 'm alle tijd die hij nodig heeft. Hopelijk komt het nog!

[Sansan]

Super dat je Guus gekozen hebt! Je doet het hartstikke goed. Ik vind zelf dat jullie snel gaan, al begrijp ik je ongeduld. Er zijn ook angstige katten die de eerste 8 maanden onder een bed leven. Gewoon lekker zo doorgaan en of Guus ooit komt knuffelen, dat weet je nooit, kan nog wel even duren. Bij sommige valt het kwartje zelfs nog na jaren.

[nellebel]

Ach die Guus heeft het getroffen met jou. Heb ook zo'n bangerd onze Gijs. Guusje is onze andere kat. Het loont zo in zo'n bangerd in huis te nemen. Nu is het zwaan kleef aan met Gijs en mij. En ook naar mijn man. Hij is mijn grootste vriend en wijkt niet van mijn zijde. Vreemden heeft heel lang geduurd. Sommigen hebben hem pas na 5 jaar goed kunnen zien omdat hij altijd vluchtte. Aanraken mogen ze hem soms even kort. Bij ons is hij de grootste vrij kont die er is. Komt goed, hou vol en heb veel geduld

Verstuurd vanaf mijn GM 5 d met Tapatalk

[Embillie]

In het asiel waar ik regelmatig werk stoppen ze ook wel eens een zelfverzekerde kat bij een onzekere.
Dat ligt er natuurlijk maar net aan of de onzekere kat de ander verdraagt, maar als het antwoord daarop ja is, heeft de kat veel aan zo’n maatje.
Niet alleen laat de nieuweling zo zien dat mensen best benaderbaar zijn, en trekt het de ander soms over de streep om ook menselijk contact te zoeken, ook geeft het steun wanneer de eerste kat zich angstig voelt; daardoor daalt het stressniveau en verbeterd daarmee zijn welzijn.

Aan de andere kant; sommigen hebben enorm veel moeite met andere katten accepteren, en kan het de situatie verslechteren. Zoals Rik zei is het dan verstandig een deskundige te raadplegen.
Dit weet je nooit van tevoren, het is een trial-and-error situatie.

Heel veel succes en ik hoop dat je lieve angsthaasje snel ontdooit!

[Jolijt]

Hoe is het nu? Ik lees vol interesse mee want ik heb een maand geleden ook een lieve maar zeer angstige poes van vijf jaar uit het asiel gehaald.

[Suus 7777]

Er is nog weinig veranderd helaas..! Hoe gaat het bij jou?

[DeTut]

Hoe gaat het nu, Suus?

[Suus 7777]

Hoe gaat het nu, Suus?

Hey.. Guus is weggelopen ongeveer een maand geleden, hij is ontsnapt via een raam op de bovenverdieping. Hij is niet meer teruggevonden..

[Anne]

Ach wat sneu, sterkte