Kattentuigje

[ErikPhilippus]

Ik gebruik tot u toe 'gewone' kattentuigjes, met een riempje rond de nek en een riempje achter de voorpoten. Maar als ze hard trekken, dan schieten ze eruit. Vooral Oscar is bere-sterk, en als hij ergens van schrikt, worstelt hij zich zo los.
Dus ik ben aan het kijken naar iets anders, een tuigje of harnas waar ze zich niet snel uit kunnen bevrijden, maar toch ook comfortabel zit. Kan iemand mij verder helpen?

Bedankt,
Erik

[Rik]

Op zich kun je dan kijken naar een echt harnas.
https://www.google.com/search?q=kat+har ... s&tbm=isch

Maar persoonlijk weet ik niet of dat nu echt een goed idee is. Moet een kat zich niet vrij kunnen wurmen als hij dat echt wil? Het vasthouden in een paniek situatie verergerd denk ik de boel alleen maar meer. Met een trauma tot gevolg.

Als ik de katten aan de lijn heb (met nek en romp-riempje) heb ik ze alleen altijd voor mij lopen. Op het moment dat ze zich omkeren en achteruit uit het riempje proberen te wurmen, dan laat ik de lijn wat schieten zodat ze er niet uit kunnen (omdat ze weer de ruimte hebben om naar achter te lopen). En in een echte paniek situatie laat ik de lijn los zodat ze (met lijn en al) naar binnen kunnen schieten. Mochten ze ergens anders heen schieten dan zijn ze met een losse lijn makkelijker weer te pakken.

Of is Oscar er zo een die zich er altijd uit probeert te wurmen? Ongeacht de situatie.

[ErikPhilippus]

Bedankt voor je response, Rik. Ja, je hebt wel gelijk - het tuigje moet geen keurslijf worden, dat veroorzaakt stress. Maar nu kunnen ze er wel heel gemakkelijk uit - misschien dat ik het een gaatje strakker moet zetten. Maar ik zie ook wel iets dat het midden houdt tussen een tuigje en een harnas.

Nee, Oscar probeert niet zich er niet meteen uit te wurmen - maar als ik een eindje van het huis ben, dan slaat opeens de paniek toe, en wil hij terug. Je hebt denk ik wel gelijk dat in die situatie een belemmering juist stress-verhogend kan werken.

Zal er nog eens op broeden.
Groetjes,
Erik

[Rik]

Het terug willen is eigenlijk nooit een probleem. Dat mogen ze hier en dan trekken ze jou juist gewoon vooruit en komen ze zo ook niet uit het tuigje. Je moet er natuurlijk wel snel achteraan lopen zodat de lijn niet te strak komt te staan. Of je laat de lijn los als je weet waar ze naartoe schieten.

Het probleem is als ze ergens naar toe willen schieten waar je niet wil dat ze heengaan. Dan wil je ze tegenhouden en wurmen ze zich achteruit uit het tuigje. Maar ook dan laat ik de lijn toch maar vieren (en heeft het wurmen gelijk geen zin meer). Het echte probleem is als ze juist naar een gevaarlijk gebied proberen te vluchten. Dat is hier gelukkig nog niet voorgekomen maar dan is een echt harnas wel handig. Maar dan raken ze natuurlijk wel extra in paniek. Een beetje de omgeving in de gaten houden en weten dat er over 100 meter b.v. een hond aankomt is wel zo handig.

Succes met broeden

[Zotvanpoezen]

Ik heb met Filou in het begin gewoon meegewandeld zonder lijn. Ik liet de deur wel open staan, want telkens als hij bang werd sprintte hij terug naar huis. Nu heeft hij nog steeds graag dat ik mee wandel, ook al durft hij nu alleen naar buiten. Als Oscar de neiging heeft om rechtsomkeer te maken als hij schrikt kan je misschien ook eens proberen zonder lijn? In het begin niet te ver en te lang, natuurlijk.

[bmwpiet]

Die van mij was door een open raam gesprongen, dat hoorde ik door vreemde geluiden door de riem. Dan is ze makkelijk te vangen, door op de riem te gaan staan.

[R1ck]

Zou het ook heel fijn vinden om af en toe met die kleine rakker rond te gaan lopen. Toen ik voor het eerst naar Nika ging kijken toen ze nog inie minie was, zag ik iemand met een riempje aan de andere kant van de straat lopen en boven de struiken kwam een prachtige dikke kattenstaart uit. Dat bleek later de moeder van Nika te zijn.

Nika vindt een tuigje maar niets, maar dat zal een kwestie van wennen zijn. En als ze beseft dat ze daardoor lekker als een queen door de buurt kan paraderen, wordt het vast anders. Helaas zie ik er toch maar vanaf, aangezien je hier om de 50 meter iemand met een hond tegenkomt en de straten niet breed zijn.

Nou is Nika totaal niet bang voor honden. Bij de dierenarts keek ze haar ogen uit en vond ze die vreemde diertjes veel te interessant. Maar ik vrees dat als ik met haar rondloop, een hond minder positief op haar zal reageren. Dan is de nieuwsgierigheid van Nika ook snel weg.

Mijn ouders hebben Dobermann Pinchers gehad voordat ze katten van een boerderij nestje hadden opgenomen (wonen zelf ook op een boerderij). De hond liep vrij in een enorme ren en toen een vreemde kat daar eigenwijs doorheen liep, was onze Dobermann daar niet bepaald gecharmeerd van. Zijn terrein, dus hij viel haar aan. Een Dobermann is razendsnel en zijn tanden zijn groot, maar een kat is sneller, heb ik die middag geleerd. De kat hing met zijn nagels in de lies van de hond, die daardoor helemaal wild werd, maar de kat rende daarna de ren uit en liep vervolgens rustig verder alsof hij/zij daar de baas was. De hond had het nakijken. Waarschijnlijk liep de kat daar ook rond als de hond 's avonds en/of overdag binnen zat.

Een buitenkat is het gewend om zich te verdedigen. Voor een binnenkat zal het behoorlijk traumatiseren, lijkt mij. Nou moet ik wel zeggen dat een Siberische kat groter wordt dan de meeste hondjes die hier rondlopen. Maar ik durf het toch niet aan. Ik ben al lang blij dat ze haar stofzuiger-angst overwonnen heeft.

[tbtirza]

Inhakend op dit onderwerp..

Onze poes ( net 9 dagen bij ons ) is bang voor andere katten. Dit werd al in het asiel gezegd; ze begint gelijk te blazen naar andere katten. Nu hebben we hier thuis geen andere katten en is ze vrij goed op dr gemak maar willen haar het liefst wel een buitenleven geven. Nu willen we haar eigenlijk laten wennen aan ons terrein; het liefst nog niet los omdat ze nog maar 9 dagen bij ons is; dus hadden we een tuigje met 5 m lijn. Echter, nu waren we buiten, ( waar ze niet bang voor was; juist heel nieuwsgierig ) hoorde ze een andere kat en toen was ze bijna weg. Mijn man kon haar nog net naar binnen halen voordat ze uit het tuigje was.

Wat is slim om te doen? Wel met tuigje kennis laten maken met buiten? Als in, deur open zodat ze zelf naar buiten en binnen kan zodra ze wil? Of gewoon los laten en de deur open, en nog even een week of 5 wachten hiermee, zodat ze echt gehecht is geraakt aan het huis?

[Rik]

Ik zou nog zeker twee maanden wachten met naar buiten doen. Alleen dan is het bijna winter en kun je net zo goed wachten tot het voorjaar. Dan is ze echt een binnenpoes geworden en zal de drang om naar buiten te gaan niet zo erg zijn (en als ze buiten is blijft ze in de buurt).

Verder zou je, indien mogelijk, de tuin helemaal kattenproof kunnen maken. Geen kat in de tuin en geen kat uit de tuin. Op die manier kan ze straks in het voorjaar gewoon lekker genieten van haar eigen tuin.

[kittentjes]

Ik zou zeker nog een aantal weken proberen binnen te houden, zo raakt ze meer gehecht aan jullie en het huis. Heb het idee dat een poesje anders meteen gaat dwalen en veel minder binding met thuis heeft.

Verstuurd vanaf mijn SM-A600FN met Tapatalk

[tbtirza]

Ik zou nog zeker twee maanden wachten met naar buiten doen. Alleen dan is het bijna winter en kun je net zo goed wachten tot het voorjaar. Dan is ze echt een binnenpoes geworden en zal de drang om naar buiten te gaan niet zo erg zijn (en als ze buiten is blijft ze in de buurt).

Verder zou je, indien mogelijk, de tuin helemaal kattenproof kunnen maken. Geen kat in de tuin en geen kat uit de tuin. Op die manier kan ze straks in het voorjaar gewoon lekker genieten van haar eigen tuin.

Mijn gevoel zegt echter dat een poes gewoon naar buiten moet kunnen; zonder hek / afrastering of tuigje..
Waarschijnlijk dan toch maar gewoon nog een paar weekjes wachten en dan zonder lijntje naar buiten. Frisse neus in de winter dan komt ze vast weer binnen voor een warm mandje

[Rik]

Mijn gevoel zegt echter dat een poes gewoon naar buiten moet kunnen; zonder hek / afrastering of tuigje..

Velen hier hebben het tegenovergestelde gevoel.
Zeker ook met de ervaringen die sommige hebben gehad.
Maar goed, dat is een persoonlijke keuze (zolang je kat geen last is voor de buren)

[Rik]

Waarschijnlijk dan toch maar gewoon nog een paar weekjes wachten en dan zonder lijntje naar buiten. Frisse neus in de winter

Wacht even... Het was toch een poes die over 7 weken gecastreerd wordt? Die ga je toch niet voor die tijd naar buiten laten hoop ik?

[Emmajoja]

Mijn gevoel zegt echter dat een poes gewoon naar buiten moet kunnen; zonder hek / afrastering of tuigje..
Waarschijnlijk dan toch maar gewoon nog een paar weekjes wachten en dan zonder lijntje naar buiten. Frisse neus in de winter dan komt ze vast weer binnen voor een warm mandje

Ik snap dat je er zo over denkt. Meer mensen vinden dat een kat naar buiten moet. Het merendeel op dit forum echter niet, tenzij het in en afgesloten tuin is. Of lopen met een tuigje ofzo.

Een paar redenen waardoor ik hoop dat je van gedachten veranderd en toch voor een afgesloten tuin gaat:
1 - Aanrijding, als bus chauffeur zie ik dagelijks meerdere dieren dood op de weg. Ook vaak katten. Helaas.
2 - andere dieren die de kat kunnen aanvallen.
3 - andere mensen die je kat meenemen, ja dit gebeurt echt.
4 - vlooien/teken verwondingen e.d
5 - mensen die je kat vergiftigen/ aanvallen. Op dit moment is bij ons in omstreken iemand hard bezig dieren te vergiftigen.. En De kat van mijn moeder is met oud een nieuw een keer belaagd met vuurwerk.
6 - kat kan teratorial worden



Nou ja ik hoop dat ik je van gedachten kon veranderen.
Ik vind het niet erg als je de keuze maakt de kat toch complete 'vrijheid' te geven. Zolang je maar weet dat dit echte gevaren zijn.
Ik sta er zelf niet zo achter. Mijn katten zijn allemaal binnen katten. Ik woon aan een drukke straat.
Ze vervelen zich niet en vinden (nu ze er zo aan gewend zijn) het buiten maar eng en luid.



Sent from my SM-G960F using Tapatalk

[R1ck]

Het hangt denk ik ook af van waar je woont. Mijn ouders wonen op een boerderij in een klein dorpje. Dat zijn echte buitenkatten, ook al komen ze graag even binnen kijken. Om 5u is het natvoer tijd en brokjes en water staan er de hele dag. Soms blijft er eentje drie dagen weg en maak je je zorgen, maar dan ineens staat ze om 5u weer voor de deur te miauwen. Ze vangen muisjes, ratten, vogels en zelfs hazen. Dan zitten ze niet meer op voer te wachten. En ze vonden het heerlijk om op de hooizolder te liggen.
Mijn kat komt absoluut niet buiten. Daar is het de omgeving niet voor. Stad, veel honden, drukke wegen en een raskat die helaas vaak gestolen wordt. En ze kan niet op eigen houtje thuis komen. Zelfs met een riempje zou ik het niet aandurven.
Ze vermaakt zich binnen en op het balkon prima. Ze kan hier rennen, klimmen, springen, spelen en, haar favoriete bezigheid, samen met mij een dutje doen op de bank na het eten.