Zouden ze dit inderdaad niet gezien moeten hebben eigenlijk? Krijgt hij nu pijnstilling (buprecare)? Metacam lijkt mij niet sterk genoeg pijnstillend voor een bottumor.
Verhoogde nierwaarden
Re: Verhoogde nierwaarden
Jeetje wat heftig,
Zouden ze dit inderdaad niet gezien moeten hebben eigenlijk? Krijgt hij nu pijnstilling (buprecare)? Metacam lijkt mij niet sterk genoeg pijnstillend voor een bottumor.
Zouden ze dit inderdaad niet gezien moeten hebben eigenlijk? Krijgt hij nu pijnstilling (buprecare)? Metacam lijkt mij niet sterk genoeg pijnstillend voor een bottumor.
Re: Verhoogde nierwaarden
Dank je wel voor jullie lieve berichtjes!
Dat kan het ook zijn hoor Dinky, ik heb op het internet gelezen dat het verschil in het begin moeilijk te zien is.
Ik leg het ook maar naast me neer, het verandert er toch niets meer aan als ik het eerder had geweten. De uitkomst was hetzelfde geweest.
De DA stelde tramadol (ik weet de naam weer) voor Sansan, ook zij twijfelde eraan omdat het in tabletvorm is, ik weet dat dat een strijd gaat worden om erin te krijgen en ik wil nu geen strijd meer met Maantje. En toen kwam ze met metacam. Of het sterk genoeg is geen idee.
Ik heb gisteren de plek in zijn bekkie gezien en schrok er eerlijk gezegd van, ik dacht jeetje wat een ontsteking. Rood met witte punten erin. Ze voelde een verdikking onder zijn kaak en stelde een röntgenfoto voor en ik kon daar op wachten. Ik ben in de wachtkamer gaan zitten met het idee, ze kijken even of de ontsteking bij de wortel zit. Niet 1 moment heb ik er aan gedacht dat het een tumor kon zijn, misschien naïef van me. Ik dacht als ze straks metacam voor wil schrijven moet ik even zeggen dat ik dat niet wil ivm met zijn nieren.
Ik vind het zo moeilijk om de beslissing te nemen om hem te laten inslapen. Wanneer is het moment? De DA zei dat er een kantelmoment komt en dat ik dat wel zie. Nu meldt hij zich nog voor het eten ( al eet hij niet veel) loopt zijn rondje buiten en wil knuffelen. Loopt de trap op om naar boven te gaan, om op zijn favoriete plekje te liggen. Maar ik zie ook dat hij anders doet.
Ik weet dat katten meesters zijn in het verbergen van pijn, en na wat ik gisteren in zijn bekkie zag moet hij wel pijn hebben.
Pffff beslissen over leven en dood, kan ik dat wel?!
Ik weet het moet, ik mag niet egoïstisch zijn. Maar hij mag morgen ook dood op zijn favoriete plekje liggen dan hoef ik de beslissing niet voor hem te maken. Misschien erg dat ik zo denk....
Ik heb net even met hem liggen knuffelen, hij geniet daar nog echt van en ik ook!
Verzonden vanaf mijn iPad met Tapatalk
Dat kan het ook zijn hoor Dinky, ik heb op het internet gelezen dat het verschil in het begin moeilijk te zien is.
Ik leg het ook maar naast me neer, het verandert er toch niets meer aan als ik het eerder had geweten. De uitkomst was hetzelfde geweest.
De DA stelde tramadol (ik weet de naam weer) voor Sansan, ook zij twijfelde eraan omdat het in tabletvorm is, ik weet dat dat een strijd gaat worden om erin te krijgen en ik wil nu geen strijd meer met Maantje. En toen kwam ze met metacam. Of het sterk genoeg is geen idee.
Ik heb gisteren de plek in zijn bekkie gezien en schrok er eerlijk gezegd van, ik dacht jeetje wat een ontsteking. Rood met witte punten erin. Ze voelde een verdikking onder zijn kaak en stelde een röntgenfoto voor en ik kon daar op wachten. Ik ben in de wachtkamer gaan zitten met het idee, ze kijken even of de ontsteking bij de wortel zit. Niet 1 moment heb ik er aan gedacht dat het een tumor kon zijn, misschien naïef van me. Ik dacht als ze straks metacam voor wil schrijven moet ik even zeggen dat ik dat niet wil ivm met zijn nieren.
Ik vind het zo moeilijk om de beslissing te nemen om hem te laten inslapen. Wanneer is het moment? De DA zei dat er een kantelmoment komt en dat ik dat wel zie. Nu meldt hij zich nog voor het eten ( al eet hij niet veel) loopt zijn rondje buiten en wil knuffelen. Loopt de trap op om naar boven te gaan, om op zijn favoriete plekje te liggen. Maar ik zie ook dat hij anders doet.
Ik weet dat katten meesters zijn in het verbergen van pijn, en na wat ik gisteren in zijn bekkie zag moet hij wel pijn hebben.
Pffff beslissen over leven en dood, kan ik dat wel?!
Ik weet het moet, ik mag niet egoïstisch zijn. Maar hij mag morgen ook dood op zijn favoriete plekje liggen dan hoef ik de beslissing niet voor hem te maken. Misschien erg dat ik zo denk....
Ik heb net even met hem liggen knuffelen, hij geniet daar nog echt van en ik ook!
Verzonden vanaf mijn iPad met Tapatalk
Re: Verhoogde nierwaarden
Het gaat nog “goed” met mijn vriend. Eigenlijk merk ik het nog steeds alleen aan het eten en dat hij meer met zijn bekkie bezig is en dat het eten lastiger gaat, vaak likt hij het saus eraf en eet een paar stukjes vlees en dan loopt hij erbij weg. En hij is wat afgevallen.
Ik zet hem nu vaker op een dag wat neer, gooi met alle liefde wat weg, zolang hij maar eet.
S’nachts eet hij wel stukjes vlees en af en toe brokjes.
Hij maakt nog zijn ommetje in de tuin en meld zich om geknuffeld te worden en ook voor het eten.
Ik merk niet dat hij pijn heeft, hij krijgt de metacam 1x op een dag, maar ik weet dat katten meesters zijn in het verbergen van pijn, dus hoop ook maar dat hij dat niet heeft...
Ik heb het al eerder geschreven in mijn topic maar het rare is dat ik hem niet hard genoeg over de kaak waar de tumor zit kan wrijven. Hij helpt me met zijn pootje. Als het hem pijn zou doen dan zou hij het toch juist dan laten merken of zie ik dit verkeerd?
Net of het hem heel erg jeukt, weet iemand waarom hij dit zo doet?
Ik heb al op het internet gezocht en ook hier op het forum maar kan er niets over vinden.
Verzonden vanaf mijn iPad met Tapatalk
Ik zet hem nu vaker op een dag wat neer, gooi met alle liefde wat weg, zolang hij maar eet.
S’nachts eet hij wel stukjes vlees en af en toe brokjes.
Hij maakt nog zijn ommetje in de tuin en meld zich om geknuffeld te worden en ook voor het eten.
Ik merk niet dat hij pijn heeft, hij krijgt de metacam 1x op een dag, maar ik weet dat katten meesters zijn in het verbergen van pijn, dus hoop ook maar dat hij dat niet heeft...
Ik heb het al eerder geschreven in mijn topic maar het rare is dat ik hem niet hard genoeg over de kaak waar de tumor zit kan wrijven. Hij helpt me met zijn pootje. Als het hem pijn zou doen dan zou hij het toch juist dan laten merken of zie ik dit verkeerd?
Net of het hem heel erg jeukt, weet iemand waarom hij dit zo doet?
Ik heb al op het internet gezocht en ook hier op het forum maar kan er niets over vinden.
Verzonden vanaf mijn iPad met Tapatalk
-
Dushizenn
- Huiskat
- Berichten: 72
- Lid geworden op: 23 apr 2019 12:51
- Locatie: Maastricht, Nederland en Veldwezelt, België.
Re: Verhoogde nierwaarden
Oh pyro wat een vreselijk verdrietig bericht!
Heel veel sterkte en kracht gewenst
Verstuurd vanaf mijn SM-G965F met Tapatalk
Heel veel sterkte en kracht gewenst
Verstuurd vanaf mijn SM-G965F met Tapatalk
Re: Verhoogde nierwaarden
Dank je wel voor je lief berichtje Dushizzen.
Het was en is ook nog steeds een schok voor me
Verzonden vanaf mijn iPad met Tapatalk
Het was en is ook nog steeds een schok voor me
Verzonden vanaf mijn iPad met Tapatalk
Re: Verhoogde nierwaarden
Pyro, ik denk toch echt dat hij pijn heeft. Misschien voelt het voor hem zoals peuters die tanden krijgen? Dan willen de meeste ook graag hard bijten op dingen voor tegendruk. Zou dat het harde wrijven fijn vinden kunnen uitleggen?
Heb je al een sterkere pijnstilling geprobeerd? Ik denk echt niet dat een nsaid oké is.
Heb je al een sterkere pijnstilling geprobeerd? Ik denk echt niet dat een nsaid oké is.
Re: Verhoogde nierwaarden
Bedankt voor je reactie Sansan.
Ik had Maantje een knuffelstokje gekocht, daar beet hij op en begon te blazen, dat samen met het lastiger eten deed me met hem naar de DA gaan. Dus hard bijten op dingen doet hem pijn en dat gaf hij ook aan.
Je kunt gelijk hebben hoor dat tegendruk fijn voor hem voelt, ik vind het zelf raar. Ik zou denken dat het juist pijn zou doen dat ik zo hard aan die kaak mag/moet wrijven.
Mijn broer is op 32 jarige leeftijd overleden aan kanker en misschien is het niet te vergelijken maar toen hij pijn kreeg mocht je hem niet op die plekken aanraken. Misschien vergelijk ik het ook wel teveel en wil ik tegen beter weten in er nog niet helemaal aan dat het een tumor is.
Dat hij last van in zijn bekkie heeft dat weet ik wel zeker, heb ook gezien dat er voor mij als leek, een ontsteking zat wat dus een tumor is. En aan zijn manier van eten merk ik dat ook.
Ik heb nog geen zwaardere pijnstilling geprobeerd. De DA heeft het er ook niet overgehad.
Tramadol of metacam stelde ze voor. En zij dacht ook dat metacam dan beter zou zijn omdat dat vloeibaar is. Zou zij dan niet een zwaardere voorschrijven als dit heel veel pijn geeft. De metacam heeft ze ook niet op zijn volledig gewicht voorgeschreven.
Ook merk ik echt niet dat hij pijn heeft, ja ik zie dat het eten lastig gaat en hij aan 1 kant kauwt. Zijn drinken gaat goed uit een kommetje. Hij maakt zijn ommetje buiten en kauwt buiten op gras. Als ik bij hem kom springt hij van zijn stoel en gaat voor me liggen voor een knuffelbeurt.
Hij is bij me geboren, zijn mama had ik van mijn broer gekregen vlak voor zijn sterven, en leeft nu bijna 16 jaar bij me, zou hij zijn pijn echt zo goed voor me kunnen verbergen?
Want dat is het laatste wat ik voor hem wil, dat hij pijn lijdt.
Ik had Maantje een knuffelstokje gekocht, daar beet hij op en begon te blazen, dat samen met het lastiger eten deed me met hem naar de DA gaan. Dus hard bijten op dingen doet hem pijn en dat gaf hij ook aan.
Je kunt gelijk hebben hoor dat tegendruk fijn voor hem voelt, ik vind het zelf raar. Ik zou denken dat het juist pijn zou doen dat ik zo hard aan die kaak mag/moet wrijven.
Mijn broer is op 32 jarige leeftijd overleden aan kanker en misschien is het niet te vergelijken maar toen hij pijn kreeg mocht je hem niet op die plekken aanraken. Misschien vergelijk ik het ook wel teveel en wil ik tegen beter weten in er nog niet helemaal aan dat het een tumor is.
Dat hij last van in zijn bekkie heeft dat weet ik wel zeker, heb ook gezien dat er voor mij als leek, een ontsteking zat wat dus een tumor is. En aan zijn manier van eten merk ik dat ook.
Ik heb nog geen zwaardere pijnstilling geprobeerd. De DA heeft het er ook niet overgehad.
Tramadol of metacam stelde ze voor. En zij dacht ook dat metacam dan beter zou zijn omdat dat vloeibaar is. Zou zij dan niet een zwaardere voorschrijven als dit heel veel pijn geeft. De metacam heeft ze ook niet op zijn volledig gewicht voorgeschreven.
Ook merk ik echt niet dat hij pijn heeft, ja ik zie dat het eten lastig gaat en hij aan 1 kant kauwt. Zijn drinken gaat goed uit een kommetje. Hij maakt zijn ommetje buiten en kauwt buiten op gras. Als ik bij hem kom springt hij van zijn stoel en gaat voor me liggen voor een knuffelbeurt.
Hij is bij me geboren, zijn mama had ik van mijn broer gekregen vlak voor zijn sterven, en leeft nu bijna 16 jaar bij me, zou hij zijn pijn echt zo goed voor me kunnen verbergen?
Want dat is het laatste wat ik voor hem wil, dat hij pijn lijdt.
Re: Verhoogde nierwaarden
Jij bent de beste die dat kan bepalen.
Voor mij klinkt het wel als pijn.
Je zou een injectie buprecare kunnen vragen aan de dierenarts, kijken of je gedragsverandering ziet. Zodat jullie wellicht nog iets langer de tijd hebben samen met minder pijn. Spinnen en knuffelen blijven ze toch altijd wel doen.
Voor mij klinkt het wel als pijn.
Je zou een injectie buprecare kunnen vragen aan de dierenarts, kijken of je gedragsverandering ziet. Zodat jullie wellicht nog iets langer de tijd hebben samen met minder pijn. Spinnen en knuffelen blijven ze toch altijd wel doen.
Re: Verhoogde nierwaarden
Pyro, hoe is het met Maantje en jou?
Re: Verhoogde nierwaarden
Ik ben in dit geval een beetje bang voor je stilte..ik hoop dat mijn onderbuik gevoel niet goed zit!
Verhoogde nierwaarden
Hoi Sansan, lief dat je vraagt hoe het gaat.
Met Maantje ging het “goed” tot vandaag...
Vanaf het moment dat ik weet dat hij niet weer beter wordt heb ik hem verwend met wat hij lekker vindt, met al wat slecht voor hem is maar wat hij oh zo lekker vindt. Plakjes ham, stukjes leverworst ze gaan er met met smaak in. Blikjes mousse aangelengd met water lebbert hij lekker op. Hij maakt zijn wandelingetje buiten en geniet van het zonnetje.
Tot vanmorgen...hij was buiten geweest en kwam binnen en het was net of hij achter iets aan zat, was heel druk en miauwde benauwd. Ging op zijn kattenbak liggen. Hij was van slag en kroop in een hoekje van de kamer. Hij knapte in de loop van de dag wel weer op, ligt nu weer op zijn vertrouwd plekje boven maar hoe erg ik ook twijfel, ik denk dat het genoeg is voor hem zo.
Beter wordt hij niet en ik wil ook niet dat hij omkomt van de pijn of dat ik te laat ben. Hij drinkt ook weer veel en plast ook veel, dus ik denk dat de nieren het ook weer moeilijk hebben.
Ik heb de dierenarts gebeld en een inslaap afspraak gemaakt voor morgenmiddag thuis
Ik had al een keer eerder een afspraak gemaakt en die weer afgebeld. Ik was zo bang om te laat voor Maantje te zijn dat ik eigenlijk een beetje in paniek was.
Ik heb toen een goed gesprek met de assistente gehad en zei verzekerde me dat als hij zijn dingetjes nog deed zoals hij ze altijd deed dat Maantje echt nog wel genoot.
Ook heb ik toen gevraagd naar de pijnstilling Sansan, want ook daar werd ik onzeker van.
Tramadol kon ik wel krijgen maar ten eerste was dat tabletvorm en ten tweede kon Maantje daar misselijk van worden. Buprecare (als ik het goed schrijf) is injectie en dan zou ik met hem naar de kliniek moeten, wat een strijd wordt met vervoersmandje en auto rijden.
Ik ben met de metacam doorgegaan en heb niet het gevoel gehad en nu nog niet dat hij heel veel pijn heeft.
Ik was gisteren jarig, de schat heeft gewacht zodat hij het nog met me kon vieren...
Ik lees al jullie verhalen en leef met jullie allemaal mee.
Wat hebben onze lieverds het toch getroffen met baasjes die zo veel liefde voor ze hebben en zo met ze zijn begaan!
Ik wens jullie allemaal sterkte en duim voor iedereen!
Liefs Jolanda
Verzonden vanaf mijn iPad met Tapatalk
Met Maantje ging het “goed” tot vandaag...
Vanaf het moment dat ik weet dat hij niet weer beter wordt heb ik hem verwend met wat hij lekker vindt, met al wat slecht voor hem is maar wat hij oh zo lekker vindt. Plakjes ham, stukjes leverworst ze gaan er met met smaak in. Blikjes mousse aangelengd met water lebbert hij lekker op. Hij maakt zijn wandelingetje buiten en geniet van het zonnetje.
Tot vanmorgen...hij was buiten geweest en kwam binnen en het was net of hij achter iets aan zat, was heel druk en miauwde benauwd. Ging op zijn kattenbak liggen. Hij was van slag en kroop in een hoekje van de kamer. Hij knapte in de loop van de dag wel weer op, ligt nu weer op zijn vertrouwd plekje boven maar hoe erg ik ook twijfel, ik denk dat het genoeg is voor hem zo.
Beter wordt hij niet en ik wil ook niet dat hij omkomt van de pijn of dat ik te laat ben. Hij drinkt ook weer veel en plast ook veel, dus ik denk dat de nieren het ook weer moeilijk hebben.
Ik heb de dierenarts gebeld en een inslaap afspraak gemaakt voor morgenmiddag thuis
Ik had al een keer eerder een afspraak gemaakt en die weer afgebeld. Ik was zo bang om te laat voor Maantje te zijn dat ik eigenlijk een beetje in paniek was.
Ik heb toen een goed gesprek met de assistente gehad en zei verzekerde me dat als hij zijn dingetjes nog deed zoals hij ze altijd deed dat Maantje echt nog wel genoot.
Ook heb ik toen gevraagd naar de pijnstilling Sansan, want ook daar werd ik onzeker van.
Tramadol kon ik wel krijgen maar ten eerste was dat tabletvorm en ten tweede kon Maantje daar misselijk van worden. Buprecare (als ik het goed schrijf) is injectie en dan zou ik met hem naar de kliniek moeten, wat een strijd wordt met vervoersmandje en auto rijden.
Ik ben met de metacam doorgegaan en heb niet het gevoel gehad en nu nog niet dat hij heel veel pijn heeft.
Ik was gisteren jarig, de schat heeft gewacht zodat hij het nog met me kon vieren...
Ik lees al jullie verhalen en leef met jullie allemaal mee.
Wat hebben onze lieverds het toch getroffen met baasjes die zo veel liefde voor ze hebben en zo met ze zijn begaan!
Ik wens jullie allemaal sterkte en duim voor iedereen!
Liefs Jolanda
Verzonden vanaf mijn iPad met Tapatalk
Laatst gewijzigd door Pyro op 20 mei 2019 21:49, 1 keer totaal gewijzigd.
Re: Verhoogde nierwaarden
Pyro schreef:Hoi Sansan, lief dat je vraagt hoe het gaat.
Met Maantje ging het “goed” tot vandaag...
Vanaf het moment dat ik weet dat hij niet weer beter wordt heb ik hem verwend met wat hij lekker vindt, met al wat slecht voor hem is maar wat hij oh zo lekker vindt. Plakjes ham, stukjes leverworst ze gaan er met met smaak in. Blikjes mousse aangelengd met water lebbert hij lekker op. Hij maakt zijn wandelingetje buiten en geniet van het zonnetje.
Tot vanmorgen...hij was buiten geweest en kwam binnen en het was net of hij achter iets aan zat, was heel druk en miauwde benauwd. Ging op zijn kattenbak liggen. Hij was van slag en kroop in een hoekje van de kamer. Hij knapte in de loop van de dag wel weer op, ligt nu weer op zijn vertrouwd plekje boven maar hoe erg ik ook twijfel, ik denk dat het genoeg is voor hem zo.
Beter wordt hij niet en ik wil ook niet dat hij omkomt van de pijn of dat ik te laat ben. Hij drinkt ook weer veel en plast ook veel, dus ik denk dat de nieren het ook weer moeilijk hebben.
Ik heb de dierenarts gebeld en een inslaap afspraak gemaakt voor morgenmiddag thuis
Ik had al een keer eerder een afspraak gemaakt en die weer afgebeld. Ik was zo bang om te laat voor Maantje te zijn dat ik eigenlijk een beetje in paniek was.
Ik heb toen een goed gesprek met de assistente gehad en zei verzekerde me dat als hij zijn dingetjes nog deed zoals hij ze altijd deed dat Maantje echt nog wel genoot.
Ook heb ik toen gevraagd naar de pijnstilling Sansan, want ook daar werd ik onzeker van.
Tramadol kon ik wel krijgen maar ten eerste was dat tabletvorm en ten tweede kon Maantje daar misselijk van worden. Buprecare (als ik het goed schrijf) is injectie en dan zou ik met hem naar de kliniek moeten, wat een strijd wordt met vervoersmandje en auto rijden.
Ik ben met de metacam doorgegaan en heb niet het gevoel gehad en nu nog niet dat hij heel veel pijn heeft.
Ik was gisteren jarig, de schat heeft gewacht zodat hij het nog met me kon vieren...
Ik lees al jullie verhalen en leef met jullie allemaal mee.
Wat hebben onze lieverds het toch getroffen met baasjes die zo veel liefde voor ze hebben en zo met ze zijn begaan!
Ik wens jullie allemaal sterkte en duim voor iedereen!
Groetjes Jolanda
Verzonden vanaf mijn iPad met Tapatalk
Verzonden vanaf mijn iPad met Tapatalk
Re: Verhoogde nierwaarden
Sorry gaat iets mis maar kan de quote niet verwijderen
Verzonden vanaf mijn iPad met Tapatalk
Verzonden vanaf mijn iPad met Tapatalk
Re: Verhoogde nierwaarden
Jolanda, heel veel sterkte met wat komen gaat. Wat had ik gehoopt dat je nog wat meer tijd had. Ik zal morgen een kaarsje voor jullie branden. Liefs Liane
Groeten Liane, pootje van Puck, Max, Kiki, Kaatje en Pommetje. En Tom*, Fritsie* en Sam*
Re: Verhoogde nierwaarden
Wat lief van je Liane! Dank je wel!
Verzonden vanaf mijn iPad met Tapatalk
Verzonden vanaf mijn iPad met Tapatalk