Kater gecastreerd, moederpoes accepteert kater niet, nu flinke ruzie.

[Lili_vlekje]

Afgelopen vrijdag is Dropje bevallen van 2 prachtige kittens. Vlekje (de vader) is gaan sproeien en daarom is hij afgelopen dinsdag gecastreerd. Bij thuis komst was vlekje nog een beetje suf. Het deurtje van de vervoersmand heb ik open gedaan. Dropje begon gelijk te blazen en daarna was het vechten. Gelijk uit elkaar gehaald en appart gezet. Nu moet ze helemaal niks van hem weten en elke keer blazen en grommen als hij achter de deur zit.
Ik zou zo graag willen dat ze weer goed met elkaar overweg kunnen, en het weer zo is als het voor de castratie was. Hebben jullie misschien tips of iets zodat ze weer samen kunnen?
Of hoe ik dit het beste kan aanpakken?

Nog even wat info:
Het zijn broer en zus. Ze konden voor de castratie heel goed samen, waren de beste vriendjes.
Het is een oeps nestje en ik had niks in de gaten tot ze opeens een mooie dikke buik had.

[Rik]

Dit kan wel even duren voordat het weer goed komt. Sowieso is het verstandig Dropje ook te laten castreren (als de 2 kittens het nest verlaten). Elke krolsheid verhoogt voor haar de kans exponentieel op melkkliertumoren en baarmoederkanker op latere leeftijd. Leuk voor nu maar bij hogere leeftijd zit je met gezondheidsproblemen.

Totdat de hormonen van Vlekje uit zijn lichaam zijn en Dropje ook gecastreerd is (en bij haar de hormonen ook verdwenen zijn) kan het zijn dat die hormonen een goede relatie tussenbeide in de weg staan.

Ik zou ze nu dan ook zoveel mogelijk gescheiden houden en werken aan een hele rustige (her)introductie. Met een hordeur e.d. zodat ze elkaar niet in de haren kunnen vliegen.

PS. het sproeien van Vlekje kan ook nog wel even aanhouden omdat die hormonen pas na 6 weken uit het lichaam zijn. Ik hoop voor jou dat het meevalt.

[maliejane]

Het gedrag kan ook komen omdat Vlekje nu raar ruikt. Ik heb twee katten (bijna 2 jaar en bijna 1 jaar) en toen de jongste gecastreerd werd moest de oudste ook dik een week niks van haar weten. Ze blies naar haar, joeg haar weg en ontweek haar. Na iets meer dan een week trok dat langzaam weg en na 2 weken was de relatie weer als voor de castratie. Ik heb ze nooit uit elkaar gehouden maar wel steeds "doe even normaal" naar de oudste geroepen als ze het te bond maakte en dan rende ze er al brommend vandoor. Scheelt bij mij wel dat die jongste toen nog geen 6 maanden was en alles over zich heen liet komen dus het escaleerde niet.

[castratenkoor]

Dropje heeft twee heel jonge kittens. Ik zou dus in de eerste plaats zorgen dat ze daar in alle rust voor kan zorgen. Dus de kater apart houden. Pas als de kittens zelfstandig zijn, kun je eens beginnen aan een nieuwe introductie. Als de kittens naar een nieuw thuis gaan, kun je er het beste ook wel eerlijk bij vertellen dat het inteelt-katjes zijn. Dan kan de nieuwe eigenaar extra alert zijn op ziektes en aandoeningen.

[Emmajoja]

Dropje heeft twee heel jonge kittens. Ik zou dus in de eerste plaats zorgen dat ze daar in alle rust voor kan zorgen. Dus de kater apart houden. Pas als de kittens zelfstandig zijn, kun je eens beginnen aan een nieuwe introductie. Als de kittens naar een nieuw thuis gaan, kun je er het beste ook wel eerlijk bij vertellen dat het inteelt-katjes zijn. Dan kan de nieuwe eigenaar extra alert zijn op ziektes en aandoeningen.

Is dat meer voorkomend bij inteelt? Dat wist ik niet eens. Zijn er specifieke aandoeningen?

Sent from my SM-G960F using Tapatalk

[Rik]

Is dat meer voorkomend bij inteelt?

Zeker. Bijvoorbeeld de kans dat een negatief recessief gen naar boven komt is veel groter.

De aandoeningen kunnen alles zijn. Dat is dus afhankelijk van wat er "onder water" afspeelt in die genen.

Het kan dus variëren van een algemene verminderde weerstand en vruchtbaarheid tot meer vatbaarheid voor ziektes en erfelijke aandoeningen.

[Zotvanpoezen]

Ik vind het vooral jammer dat er nog zo vaak aan nestjes gedacht wordt.
Het wordt tijd dat de mentaliteit hierover veranderd en dat castratie in Nederland net zoals in België verplicht wordt.
Dit is niet persoonlijk bedoeld, maar lieve mensen, denk ook eens aan de gezondheid van de katten en aan de gedumpte katten van oeps nestjes.

[Emmajoja]

Zeker. Bijvoorbeeld de kans dat een negatief recessief gen naar boven komt is veel groter.

De aandoeningen kunnen alles zijn. Dat is dus afhankelijk van wat er "onder water" afspeelt in die genen.

Het kan dus variëren van een algemene verminderde weerstand en vruchtbaarheid tot meer vatbaarheid voor ziektes en erfelijke aandoeningen.

Oh joh! Dat wist ik niet eens. Nou zo leer ik nog eens wat.

Ik vind het vooral jammer dat er nog zo vaak aan nestjes gedacht wordt.
Het wordt tijd dat de mentaliteit hierover veranderd en dat castratie in Nederland net zoals in België verplicht wordt.
Dit is niet persoonlijk bedoeld, maar lieve mensen, denk ook eens aan de gezondheid van de katten en aan de gedumpte katten van oeps nestjes.

Groot gelijk. Daarom zijn de mijnen preventief gecastreerd Ookal komen ze niet buiten

Sent from my SM-G960F using Tapatalk

[Lili_vlekje]

Dit kan wel even duren voordat het weer goed komt. Sowieso is het verstandig Dropje ook te laten castreren (als de 2 kittens het nest verlaten). Elke krolsheid verhoogt voor haar de kans exponentieel op melkkliertumoren en baarmoederkanker op latere leeftijd. Leuk voor nu maar bij hogere leeftijd zit je met gezondheidsproblemen.

Totdat de hormonen van Vlekje uit zijn lichaam zijn en Dropje ook gecastreerd is (en bij haar de hormonen ook verdwenen zijn) kan het zijn dat die hormonen een goede relatie tussenbeide in de weg staan.

Ik zou ze nu dan ook zoveel mogelijk gescheiden houden en werken aan een hele rustige (her)introductie. Met een hordeur e.d. zodat ze elkaar niet in de haren kunnen vliegen.

PS. het sproeien van Vlekje kan ook nog wel even aanhouden omdat die hormonen pas na 6 weken uit het lichaam zijn. Ik hoop voor jou dat het meevalt.

Goed om dit te weten, ik wist dit inderdaad niet. Dankjewel

[Lili_vlekje]

Dropje heeft twee heel jonge kittens. Ik zou dus in de eerste plaats zorgen dat ze daar in alle rust voor kan zorgen. Dus de kater apart houden. Pas als de kittens zelfstandig zijn, kun je eens beginnen aan een nieuwe introductie. Als de kittens naar een nieuw thuis gaan, kun je er het beste ook wel eerlijk bij vertellen dat het inteelt-katjes zijn. Dan kan de nieuwe eigenaar extra alert zijn op ziektes en aandoeningen.

Ja ik hou de kater appart tot de kittens zelfstandig zijn. Dankjewel

[Lili_vlekje]

Dank jullie wel voor de reacties.

De kittens blijven allebei bij mij wonen, alleen even reken ing houden met de inteelt en hopen dat alles goed gaat.

Ik ga de kater in ieder geval appart houden tot de kittens zelfstandig zijn. Dan word moederpoes ook geholpen en dan ga ik heel rustig beginnen met een herintroductie. Nogmaals heel erg bedankt voor het reageren