Ik begin de laatste week aan Maggy te merken dat zij baat zal hebben bij een kattenmaatje.
Nu stond een nieuw vriendje voor haar al langer op de planning, en denk ik nu mogelijk een kat te hebben gevonden die een leuke match zou kunnen zijn.
Hij komt uit het asiel waar ik werkzaam ben geweest en is 1 jaar oud. Een medewerker van dat asiel die ik persoonlijk ken stelde me voor om hem een keer te ontmoeten, omdat het net zo'n speelse boef is als Maggy.
Nu ga ik morgen deze kat ontmoeten, en als het klikt neem ik hem gelijk mee naar huis. Ik ga vandaag een 'safe house' voor hem inrichten, mocht het wat moeizaam gaan voor één van beiden, dan zal hij daar een poosje kunnen verblijven.
Echter ben ik aan het twijfelen hoe ik de introductie ga laten verlopen, om meerdere redenen.
Maggy is pas 2,5 maand uit haar nest en opgegroeid met meerdere katten en honden. Zij vind katten buiten ook niet vervelend, enkel toen een te nieuwsgierige kitten haar via het raam wilde besnuffelen, gaf ze het raam even een tik. Maar verder geen geblaas, gegrom, wel veel nieuwsgierigheid. Toen wij eens een hond op bezoek hadden was ze niet van haar weg te krijgen. Angst voor andere dieren kent ze niet zo veel.
De asielkat is een Spanjaard, wat betekend dat hij altijd in groepen heeft geleefd (ook nu nog in NL).
Ik heb het asiel al gevraagd wat wijsheid is, de medewerkers daar adopteren ook regelmatig Spaanse katten waar zij verliefd op zijn geworden, en zij zeggen dat een langzame introductie doorgaans niet nodig is voor deze oversociale Spanjaardjes. En ze hebben daar zowel zakelijk als persoonlijk énorm veel ervaring mee.
Ik heb het ook mogen zien bij hen, en ze zijn kwa socialiteit
Maar dat er altijd verschil moet zijn, natuurlijk.
Beide katten zijn nog jong en niet gewend om langdurig alleen te zijn (Maggy dan pas 2,5 maand).
Kwa persoonlijkheid:
Maggy is vrolijk, speels en met vlagen enorm druk maar kan ook best even lekker luieren. Wel een pittig ding die graag haar zin krijgt.
De asielkat is een tikkeltje lui, lief en ook nog heel erg speels. Makkelijk in de omgang met andere katten, zelfs die hij niet kent.
Een medewerker van het asiel gaat achteraf met mij mee naar huis om te kunnen kijken of ze op persoonlijk niveau het met elkaar zouden kunnen vinden. Zij vermoed omdat ze beide katten kent, dat ze het best zullen trekken om na korte tijd al samen gezet te worden.
Nu is mijn zorg echter, wat als ik er geen goed aan doe om ze zo snel samen te zetten?
In theorie zou het kunnen, maar de praktijk verloopt altijd anders. Daarnaast (een hele egoïstische gedachte) slaapt Maggy elke avond heerlijk bij mijn hoofd. Ik hoop niet dat ze daarmee zal stoppen. Maar om om die reden geen maatje voor haar te nemen, is vreselijk egoïstisch. Maar ik moest het toch even kwijt. Is dat ook weer uit mijn systeem
Graag hoor ik tips, jullie ervaringen en gedachten omtrent deze zaak, zodat het morgen vredig kan verlopen.
