De blikjes tonijnmousse krijgt hij eigenlijk maar zelden, misschien 1x in de twee weken. Dus dat hij dat associeert met pijn denk ik niet. Gisteren toen hij net van de dierenarts thuis kwam heb ik hem een half zakje Felix natvoer gegeven, hij heeft dat toen ook gretig opgegeten en na 2 uurtjes weer uitgespuugd nadat ik hem een antibraakpilletje had gegeven. Dus die zakjes laat ik maar even staan.Douraque schreef: 06 mar 2019 21:24 Kan zijn dat hij zijn eigen eten met pijn associeert, als hij daadwerkelijk een alvleesklierontsteking heeft. Ging de DA dat nog via het bloed bekijken?
Je wil niet weten hoeveel eten ik heb gekocht en moeten weggooien nadat mijn kat haar eigen eten associeerde met pijn. Ik ben van Schesir naar alle andere goede merken gegaan, zoals Almo. Niets werkte, uit wanhoop zowat de gehele AH leeg gehaald en wonderbaarlijk at ze Gourmet tonijn.
Ik zou voor de zekerheid morgen ook ander voer halen, om te proberen.
Alvleesklierontsteking is gewoon een nare ziekte dat veel management van de eigenaar vergt.
Dwangvoeren is ook naar, maar noodzakelijk om alles aan de gang te houden. Ze moeten bij een alvleesklierontsteking blijven eten. Daarbij, zoals een andere gebruiker in mijn topic terecht zei, is het niet zo dat je de kat moet volproppen met eten. Ze moeten net genoeg binnen krijgen, het liefst vet arm voer, zodat de alvleesklier zichzelf kan herstellen. En zoals je al merkt aan mij en Sansan dat dit lang kan duren
Volgens mijn man ging het bloed inderdaad ook nog nagekeken worden in het lab of het echt alvleesklierontsteking is én of hij diabetes heeft.
Met dwangvoeren hebben we iets minder dan een half zakje Royal Canin Sensitivity control erin gekregen, ongeveer 40 gram denk ik, aangelengd met water, want drinken doet hij ook niet.
Ik vind het vervelend om te horen dat jouw kat nog steeds niet helemaal hersteld is.
Is ook een duur “grapje” zeker?
Heb er m’n laatste rooie cent voorover hoor! Desnoods werk ik mezelf in de schulden, haha. Ik ben een moeder, maar ook een kattenmoeder, m’n lieve katten betekenen heel veel voor me.
Vorig jaar januari heb ik Loesje moeten laten inslapen, haar niertjes werkten niet meer en daar bovenop kreeg ze ook nog een herseninfarct
