Wat bedoelt mijn kat met dit gedrag?

[Sam_88]

Beste kattenliefhebbers,

Sindskort heb ik een nieuw vriendinnetje voor mijn kater. Zij (Sam) is 8 maanden, en hij (Moos) is 3 jaar. Het lijkt erop dat ze elkaar wel leuk vinden, er werd alleen de eerste dagen wat geblazen door Sam. Niet door Moos, want dat is zo’n zacht ei dat hij gewoon zijn hele territorium laat overnemen door een nieuwe kat. Enfin, het geblaas is nu over en Sam is een heerlijk beestje. Mijn vraag gaat over haar manier van ‘spelen’. Ze bespringt Moos soms onverwachts en bijt hem dan inn zijn nek/keel, buik en rug. Hij bijt wel terug, maar volgens mij vindt hij het niet heel prettig. Zijn oren liggen soms helemaal plat en hij verstopt zich dan snel ergens. Vervolgens gaat hij wél weer achter Sam aan! Dat is dus het gedeelte dat ik niet begrijp. Hij lijkt het niet leuk te vinden, maar ondertussen bespiedt hij haar wel om vervolgens ook op haar te springen. Ik merk wel dat hij veel rustiger van aard is, en soms wil hij bijvoorbeeld gewoon naast haar wil gaan liggen. Dat kan dus niet, want mevrouwtje begint dan meteen in zijn nek te bijten en dan begint het weer van voor af aan terwijl hij er al klaar mee lijkt te zijn. Iemand enig idee wat dit is? Is dit hoe jonge katten spelen en iets wat hij niet zo goed snapt?

[ErikPhilippus]

Natuurlijk herken ik dit: Oscar staat hier bekend als de befaamde nekkenbijter. Volgens mij gewoon een wat doorgeschoten aanhankelijkheid en/of behoefte om te spelen en te ravotten. Pubergedrag dus. Ook hier zie ik dat het gedrag soms wordt overgenomen, en dus het omgekeerde gebeurt - en vaak wordt het dan voor één van de partijen te ruig (en als ik erbij ben moet ik wel eens ingrijpen).

[Mleen]

Hier lopen ook twee nekkenbijtertjes! Maar die zijn uit hetzelfde nest en dus dezelfde leeftijd...
Ik heb wel eens gelezen dat gezond speelgedrag bij jonge katten wel het om-en-om elkaar aanvallen is; zo socialiseren ze en leren elkaars grenzen kennen. Zolang er niet hard bij wordt gemauwd of met de nageltjes wordt gevochten lijkt me dit gedrag vrij onschuldig. Geef je katjes even de tijd om aan elkaar te wennen!

En zijn je beestjes gecastreerd? Anders lokt dat misschien ook nog bepaald gedrag uit waar je niet op zit te wachten.

[Rik]

... maar volgens mij vindt hij het niet heel prettig. Zijn oren liggen soms helemaal plat en hij verstopt zich dan snel ergens. Vervolgens gaat hij wél weer achter Sam aan! Dat is dus het gedeelte dat ik niet begrijp.

Oren plat wil lang niet altijd zeggen dat hij het niet leuk vindt. Soms is het voor ons heel moeilijk om precies te lezen hoe een kat iets vindt. Ook zwiepende staart, platte oren etc., waaraan vaak een emotionele stand wordt toegekend, wil niet altijd zeggen dat dat ook echt zo is. Dat zie je dus ook aan het feit dat hij gelijk ook weer (speels) in de aanval gaat. (Zo doet Bono dat overigens ook. Even wegrennen om daarna plat op de grond te wachten tot hij in de aanval kan)

Hier liggen ze niet meer zo klef bij elkaar. Ook hier liepen de likbeurten altijd uit op het nekbijten. Ik denk dat dat ook de reden is dat ze nu niet zoveel meer bij elkaar liggen (hoewel dat bij Erik nog wel zo is). Ondanks dat hebben ze wel veel aan elkaar.

[Zotvanpoezen]

Mijn twee (gecastreerde) katers van 7 en 6,5 jaar doen dat ook soms. Het begint met vriendelijk likken achter de oren en dan plots die nekbeet! Soms moet ik ze afleiden als het te grof wordt om het te doen stoppen. Het is degene die begint te likken dat daarna begint te bijten in de nek. Hij laat meestal wel los als de andere begint te blazen of terugbijt. De poes van 3,5 jaar doet het nooit.

[castratenkoor]

Het spelen van kittens bestaat vooral uit jagen en opgejaagd worden. Maar ook schijngevechten met nekbijten. Ik zie dat hier ook, de jongste, een poesje van 2 jaar wat graag in een ieders strot hangt. De heren accepteren alles van haar. Ziet er soms belachelijk uit, een poesje van amper 3 kg wat aan de strot van een enorme kater van 8 kg hangt.

Het is onschuldig en normaal kittengedrag. Dat een kat van 8 maanden een andere agenda heeft dan een kat van 3 jaar is meestal wel duidelijk. Zolang de oudere kat het "geklier" accepteert is er niks aan de hand.

[Sam_88]

Bedankt voor jullie reacties! Zo te lezen komt het bekend voor en is het niet per se iets om me zorgen over te maken. Moos accepteert het gedrag denk ik vooral omdat het zo'n zacht ei is, haha. Af en toe hoor ik hem wel piepen en dan loopt hij weg. Dan weet ik dat het genoeg is geweest. Ben in ieder geval wat meer gerustgesteld nu, dank!

[Zotvanpoezen]

Als je je toch nog zorgen zou maken is er nog Liesbeth Puts van de praktijk voor kattengedrag.nl . Ze geeft gratis advies per mail indien je dat wenst. Ze heeft trouwens ook een interessant blog over kattengedrag.

[Sam_88]

Als je je toch nog zorgen zou maken is er nog Liesbeth Puts van de praktijk voor kattengedrag.nl . Ze geeft gratis advies per mail indien je dat wenst. Ze heeft trouwens ook een interessant blog over kattengedrag.

Oh, dat is misschien wel een goede. Dank voor de tip! De huidige stand van zaken is dat ze naast elkaar liggen te slapen op bed. Maar Moos heeft wel eerst 10 keer geprobeerd om naast Sam te gaan liggen, en iedere keer liep dat erop uit op dat Sam bovenop hem ging zitten en hem in zijn nek beet. Waarna hij dus maar weer een ander ligplekje ging zoeken. Nu is hij voor de zoveelste keer bij haar gaan liggen en heeft ze zich erbij neergelegd, lijkt wel Ik vind haar best lastig te 'lezen', maar dat komt waarschijnlijk omdat ze er nog maar zo kort is en ik haar karakter nog niet goed ken.