Kat valt van trap en is overleden

[Manus]

Poeh, wat een heftig en ook zo'n verdrietig verhaal.
En wat verdrietig ook voor Moos, die moet nu verder zonder z'n broer...

Met Moos gaat het langzaam beter gelukkig. Hij mist zijn broer op momenten heel erg. Gaat op het kussen van zijn broer liggen en laat zijn eigen plekje (die hij voorheen had) even voor wat het is. Ik laat hem maar, wat het beste is voor hem gaat gebeuren . Manus was de drukste van de twee, Moos veel meer teruggetrokken. Nu komt hij mij speelgoedmuisjes brengen wat hij nooit deed. Ik hoor hem boven flink rennen en spelen met zijn speelgoed. De trap af doet hij heel bewust; langzaam en voorzichtig. Wellicht de schrik er nog in. Zijn eten gaat beter, drinken even in de gaten houden. Komt wel goed. Op de dag van het overlijden van Manus kreeg ik de nieuwe mand. Maar nee, daar moet Moos even niets van weten. Het is een grote bol waar ze samen in hadden kunnen liggen. Moos gebruikt het nu als opstapje. Gaat er op zitten, lekker hoger dan de vloer en naar buiten kijken. Als hij het zo wilt gebruiken is dat ook goed . Gemis van Manus is groot, zijn drukte, zijn streken, zijn knuffels. En het lijkt zo te zijn dat Moos nu een beetje uit zijn teruggetrokkenheid durft te komen/ kan komen. Dat is fijn!

[whiteblurx]

Beste kattenliefhebbers,

Ik reageer even op dit bericht omdat ik deze week het ongeveer het zelfde heb meegemaakt. Net zoals Manus was mijn kat Sardien hartstikke gezond en actief. Ze was sochtends aan het spelen (haar dolle uurtje) en ik hoorde opeens gemiauw. Toen ik ging kijken lag Sardien op de vloer in een hele rare positie gedraaid met haar rug. Nog geen minuut later was ze dood.
Ik was bang dat ze haar rug had gebroken maar dat was volgens de dierenarts niet mogelijk. Dan zou ze alleen verlamd zijn en niet dood. De dierenarts dacht dus ook aan hartfalen of aan een gebroken nek

Het is echt verschrikkelijk als je kat zomaar opeens overleid terwijl je gewoon echt niet snapt waarom. Sardien was pas 7 jaar.

[Claudia69]

Ik heb er zelf geen ervaring mee, maar mijn vader verloor een jonge hond die al rennend door de tuin ineens ineenzakte en niet meer bewoog. Ook iets aan zijn hartje, maar er was totaal geen reden om zoiets te vermoeden. Het is zo jammer om een jong dier zo plots te verliezen. Veel sterkte gewenst.

[Fotokonijn]

Wat triest, nee, helaas geen ervaring mee.

[Lieselotje]

Wat triest, gecondoleerd.

Verstuurd vanaf mijn LG-D855 met Tapatalk

[KiwiNL]

Wat triest, nee, helaas geen ervaring mee.

Helaas? Ik heb er ook geen ervaring mee, en daar ben ik alleen maar blij om. Het lijkt me vreselijk om een dier zo te verliezen, echt onverteerbaar.

[Fotokonijn]

Ik kan me voorstellen dat je daar blij om bent.
Ik heb het met een kat van de vereniging gehad, in een andere situiatie, en het is inderdaad intriest.
Ik bedoelde dat ik hiermee gelukkig geen ervaring had, wel met een andere situatie.