ik ben nieuw op dit forum, maar ik heb mijn verhaal ook al gedaan op het forum van kattenplaza..
Ik vind het dus ontzettend fijn (het is natuurlijk allemaal verschrikkelijk) om jullie verhalen te lezen en om te weten dat Pico niet de enige is geweest. Onze Pico had dus ook last van zijn niertjes en dat is hem fataal geworden. Ik weet niet hoe ik ermee om moet gaan want hij was nog zo jong... Ik kijk elke dag op dit forum en heb ondertussen bijna ieder verhaal gelezen. Katten zijn blijkbaar gewoon heel goed in het verbergen dat er wat met ze aan de hand is en ik kan het maar moeilijk verkroppen dat alles zo is gelopen.
Alle ellende begon vorige week dinsdag (1-8). Pico kreeg last van diarree en ook at hij minder dan normaal. De dag erna kreeg zijn zusje Ozzy ook last van diarree en ook zij ging minder eten. Toen gingen bij mij de alarmbellen rinkelen want Ozzy eet normaal ALLES (Pico at over het algemeen altijd wat minder dan Ozzy). Donderdag ben ik met ze naar de dierenarts geweest en daar zeiden ze dat het een virusje was (er heerste blijkbaar een buikgriepje onder katten) en kregen ze beiden een prik tegen de misselijkheid en diarreeremmers. Eenmaal thuis zaten ze weer heerlijk naast elkaar te eten. Vanaf vrijdag ging het alleen helemaal mis.. Toen ik terug van mijn werk kwam, lag Pico levenloos op de grond en wilde alleen maar slapen. Zaterdag is mijn vriend meteen in de ochtend naar de dierenarts gegaan en daar zeiden ze dat hij "uitgeput" was.. Weer kreeg hij een prik tegen de misselijkheid, een vitamineprik en zijn diarreeremmers werden verlengd. Eenmaal thuis at hij weer iets en speelde zelfs een beetje. Zondag at lieve Pico helemaal niets meer.. Dus ik heb hem die dag dwang gevoerd (dat breekt je hart
). Diezelfde avond nog naar de dierenarts gebeld met wat ik moest doen en die zei dat ik meteen in de ochtend langs moest komen voor verder onderzoek.Maandag dus weer met hem heen gegaan en daar hebben ze zijn bloed geprikt en een foto gemaakt van zijn buik. Zijn nierwaardes waren veel te hoog (crea 600) en ook zijn ontstekingswaardes waren enorm. Vervolgens liet ze mij de foto zien van zijn buik en daarop was de zien dat zijn darmpjes allemaal bij elkaar getrokken waren (zaten allemaal op een kluitje aan de linkerkant van zijn ruggenwerfel). Pico moest de hele dag aan het infuus om ervoor te zorgen dat de nierwaardes zouden zakken en ze zou de buikfoto doorsturen naar een andere dierenarts want dat vertrouwde ze ook niet helemaal.
Om kwart voor 7 ´s avonds kreeg ik een telefoontje met de uitslagen. Zijn nierwaardes waren gestegen naar 900! Hij had ook de hele dag niet geplast dus zat er ergens een steentje! Het volgende wat ze konden doen was hem kathetariseren en dat steentje steeds terugduwen, maar uiteindelijk zou dat steentje verwijderd moeten worden, maar zijn nieren waren al zo slecht, dat hij de narcose niet eens zou overleven. En dan waren dit alleen nog zijn niertjes.. Met zijn darmen was ook iets goed mis (wat precies wisten ze nog niet want zijn nieren waren even het belangrijkst) en met de darmen konden ze ook niet te lang wachten.
Dus hebben wij de hartverscheurende beslissing moeten nemen om hem in te laten slapen.. En nu heb ik zo ongelofelijk veel twijfels. Ik weet dat ik er niks mee opschiet, maar ze zijn er toch.
Ik ben ook heel erg benieuwd hoe dit allemaal zo is gekomen en wat de oorzaak is van dit alles..
Ozzy snapt er ook helemaal niks van (het gaat gelukkig wel weer goed met haar). Ze is continu aan het miauwen en is super aanhankelijk naar ons toe. Ze is ook de hele tijd aan het zoeken naar haar broertje. Ze is in haar hele leventje nog nooit alleen geweest, dus ik wil er uiteindelijk wel een kitten bij maar ik weet ook niet hoe ik dat allemaal aan moet pakken.
Ik leef op dit moment in een waas en ik heb jullie advies nodig mede kattenliefhebbers
), Zoe, Iris, Coco en Max