Doodzieke kater

[Oscar]

Hoi, ik ben nieuw hier.
Ik zou graag ervaringen willen horen over het volgende:
Mijn kater is 12 en gisteren opgenomen. Hij had sinds enkele maanden suiker. En in overleg met de dierenarts zijn we eerst hem op dieet gaat zetten. Dit ging enerzijds goed. Hij had weer meer energie. Alleen bleef hij langzaam afvallen. Het viel mij niet op maar wel mijn gasten.
Ik gaf hem Applaws, MD of natvoer van integra. Alleen was alles ruim 1.5 week geleden op en gaf hem enkele dagen wat anders, ook laag in granen ( van Feringa) de aankomende dagen werd hij steeds slomer, zocht gekke plekken op om te slapen, kleine miauwtjes. Maandagavond lag hij er apathisch bij en ben ik gisterochtend gelijk naar de dierenarts gegaan. Hij was uitgedroogd. Koppie hing, extreem spierzwakte... na testen kwam er een kalium tekort uit. Al vlot na binnnekomst kreeg hij een vocht infuus. En sinds vandaag kalium toegediend ( 2 x per dag). Het lijkt wel of hij steeds meer achteruit gaat. Knippert amper met zijn oogjes, algehele malaise. Vanochtend toen ik er was spinde hij nog ( toen was er nog niet begonnen met medicatie behalve vocht) en vanmiddag leek het wel alsof hij zijn laatste adem zou uitblazen. En ik vind dit zo klote om te zien. Hij verblijft bij de dierenarts en inmiddels is ook bekend dat zijn alvleesklier ontstoken is. Hij krijgt pijnstillers, anti misselijkheid en voeding via een pipetje. wellicht voelde hij zich daarom vanmiddag zo erg beroerd.

Hij ligt er zo verdrietig bij en ik ben onwijs bang dat hij komt te overlijden. Ik wil vooral niet dat hij pijn heeft.
Er zijn twee scenario's: of het kalium poeder slaat aan, en de alvleesklier hersteld wat door pijnstillers. Of hij komt dit niet te boven. van de dierenarts begrijp ik dat hij dit te boven kan komen... maar ik wil zelf ook realistisch zijn.

Zijn er baasjes met ervaring?

[Oscar]

Trieste toevoeging; de dierenarts adviseerde hem in te laten slapen en dat heb ik gisteravond laten doen. het doet onwijs veel pijn.

Hij ging gisteren zo snel achteruit. Ze vermoeden vooral de alvleesklier ontsteking. Hij kon niet meer plassen. At niet meer. Zijn ademhaling was diep. Gisteravond was het nog een soort spin geluid en toen ik in de middag terug kwam schrok ik van zijn status.

Ik hoop alleen dat er alles is gedaan om hem te redden. Wat als wat als en misschien zijn er niet de juiste keuzes genaakt?
Gisteren in de middag na starten kalium ging hij achteruit en dat pakte hij niet op. Ze zeiden dat als een kat kalium krijgt hij vlot hierop reageert. Hij kreeg ook hele zware pijn medicatie en voor de misselijkheid een middeltje. De dierenarts zei dat hij geen kans had. Het was een jong meisje van rond de 30 jaar en omdat ik nu zo twijfel aan alles ben ik zelfs bang dat zij niet voldoende hebben gedaan.
Ik laat hem bij mijn ouders in de tuin begraven. Maar dit doet zoveel pijn.
Ik heb nog 1.5 uur met hem gezeten en gepraat. Kusjes, aaien en op mijn schoot is hij ingeslapen en dat ging heel snel.

[ErikPhilippus]

Wat een verdrietig bericht, en het is ook zo snel gegaan...

Zeker in dit geval is het begrijpelijk dat je twijfels hebt, en dat je in gedachten nagaat wat er eventueel mis is gegaan of nog had kunnen worden gedaan. Want je wil er eigenlijk niet aan toegeven, en zoekt nog naar houvast, verklaringen.... Zo te horen een acute pancreatitis, en dat heeft een niet al te beste prognose...

Ik wens je veel sterkte in deze verdrietige tijd.
Erik

[Yo16Ka16No11]

Wat verschrikkelijk verdrietig moet je zijn. Ik wens je heel veel sterkte!

Hoe heette je mannetje?

[Lopke]

Ach jeetje, wat verdrietig, veel sterkte....
Mocht je blijven zitten met twijfel of je het wel goed hebt gedaan, bel je dierenarts en vraag nog eens na waarom hij het je adviseerde.
Vaak snap je dan wel waarom het de beste keuze is geweest.
Want geloof me, geen enkele dierenarts zet niet alles op alles.
Maar het is te snel gegaan en daarom kun je het niet bijbenen, je dierenarts staat er vast open voor het je nog eens goed uit te leggen.

[Oscar]

Meneer Oscar. Ik had hem vanaf kitten en hij was mijn maatje. Voel me ook echt even helemaal verloren van verdriet. Ik wil hem helemaal niet kwijt.
Het ging zo snel. Hij was de laatste maanden al ziek. In februari een urine test. Toen met goede voeding stabiel gekregen en opeens de laatste week super rap bergafwaarts. Korte hoge miauwtjes. En zondag zat er al weinig kracht meer in. Hij zocht andere plekjes dan normaal op om te liggen ( badkamervloer, buiten oo de mat) maandagavond zwalkte hij en toen dacht ik al dit kan niet lang zo meer duren. Maar hij stond nog op vier pootjes toen ik hem bij de dierenarts bracht en 24 uur later zag je al aan zijn koppie dat het gedaan was; bekkie hing wat open, lag op 1 zij en kon niet opkomen.
Is dit niet een te snelle conclusie geweest van de dierenarts? Ze zei dat ze vermoedde hem anders dood aan te treffen de dag erop. En mijn besluit was dat ik liever samen dit deed met hem dan hem alleen achter te laten dan de hoop dat hij de nacht misschien nog doorkwam.

Gaan katten zo snel achteruit van de alvleesklierontsteking? Hij zat sinds dinsdag 10:30 aan een vocht infuus. Die dag knorde hij nog. Kopje nog omhoog. Gisterochtend zijn ze om 11:00 gestart met kalium, pijnstiller en een anti misselijkheid en in de middag toen ik ging kijken schrok ik van zijn status. Een vadoekje... dat was mijn stoere banjer niet meer. De dienstdoende dierenarts verwachte dat hij er nog wel bovenop zou komen. Maar haar collega belde mij een paar uur later met ander advies. Ik zag aan hem dat dat de voeding wat is geprobeerd hem te geven hij dit heeft uitgespuugd. Na het inslapen kwam al heel snel zijn maagsappen eruit en dat stonk onwijs zuur.
Ik ben wel gerustgesteld dat hij in mijn armen is gestorven. We hebben elkaar aangekeken en geknuffeld.

[Lopke]

Nu is het nog te vroeg voor dat gesprek, denk ik, je bent in shock, in rouw.....
Nu horen die vragen er nog bij....
Wel erover praten natuurlijk!!!!

Maar het gesprek met de dierenarts, zou ik even uitstellen, tot in ieder geval je emoties wat bedaard zijn.

Echt zo'n moeilijke periode.....sterkte

[Rik]

Wat een verdrietig nieuws. Het is snel gegaan. Je gaf al aan dat je niet wilde dat Oscar pijn zou hebben. En het ging natuurlijk hard die richting uit. En dan kun je maar één goede keuze maken hoe zeer dat ook doet. Langer afwachten en dingen proberen konden in dit stadium dan niet meer.

Heel veel sterkte.

Rust zacht Oscar.

[Tooby]

Wat een treurig nieuws Heel veel sterkte met het verlies van meneer Oscar.
Ik ga er niet te inhoudelijk op in, want als jij toch later een gesprek met de dierenarts wilt aan gaan dan moet je dat zeker doen, maar zoals ik het lees (en dat is natuurlijk van een afstand) heb je denk ik de ''beste'' keuze (uit twee kwaden) gemaakt.
Het blijft moeilijk en het zal erg wennen zijn. Sterkte.

[Dinky]

Logisch dat je jezelf afvraagt of je niet anders had moeten handelen en of er toch niet nog iets mogelijk was geweest. Helemaal omdat het ook nog zo enorm snel is gegaan en je nauwelijks tijd hebt gehad te beseffen wat er nou aan de hand was.

Ik zou zeker overwegen om op een rustig moment met de da in gesprek te gaan voor je eigen besef van de situatie.

Wanneer ik lees hoe snel hij achteruit ging denk ik wel dat je de beste keuze hebt gemaakt voor Oscar. Veel sterkte met het verlies

[Oscar]

Dankjulliewel! Hij is vandaag begraven in de tuin van mijn ouders in een mooie mand. Voelt veilig en fijn om hem daar zijn plekje te geven.

[BillieJoepje]

Heel veel sterkte

[Marex]

Veel sterkte met het verlies van je dierbare maatje meneer Oscar. Je hebt hem nu rust gegeven want pancreatitis is zo vreselijk pijnlijk! Het is heel moeilijk voor jezelf maar meneer Oscar heb je veel lijden bespaard.

[Oscar]

Lief deze reacties! Dank.
Hij heeft een mooie respectvolle plek. Eerste eigen huisdieren wat ik verlies.
Is prancitis iets wat een kat moeilijk had kunnen overwinnen?

[Lopke]

Ik vrees niet dat hij dat had kunnen overwinnen, ik ken het bij honden, aangepast dieet en zeker geen pretje....