ErikPhilippus schreef:
Ja, uiteraard, en er is ook niks mis mee als we er verschillende meningen op na houden - gelukkig maar!
Maar zoals Rik terecht stelt: de discussie gaat over de vraag of veganistisch en vegetarisch voer voor katten voldoende in zich hebben om compleet voer voor katten te zijn. En om die vraag te beantwoorden, zal je mijns inziens toch eerst behoorlijk exact moeten weten wat er in de voeding van de kat moet zitten om lang en gezond te leven. En als men zich daarbij baseert op 'anekdotisch bewijs' of de blauwe ogen van fabrikanten van kattenvoer, dan blijven het meningen, en geen wetenschappelijk bewezen feiten. Beetje zoals de klimaatdiscussie en Trump, waarbij wetenschap als een opinie wordt gezien.
Vaak wordt (al dan niet synthetisch verkregen) taurine aangehaald, maar dit is slecht één van 11 aminozuren die een kat noodzakelijkerwijze uit de voeding moet halen. Wat dat betreft is het nog lastiger dan bij de vegetarische mens, die 8 essentiële aminozuren moet zien binnen te krijgen in de (gevarieerde!) voeding. Ik zeg niet dat het onmogelijk is, maar het vraagt wel bijzondere aandacht en kennis om dit voor elkaar te boksen in een vegetarisch menu voor de kat.
Ik heb me een tijdje terug verdiept in de eiwitbehoefte van de kat, en wat het betekent als eiwitten als 'hoogwaardig' worden betiteld. Ik ben tot de conclusie gekomen dat dierlijk eiwitten een significant hogere voedingswaarde en biologische beschikbaarheid hebben dan plantaardig eiwitten. En vandaar dat ik Dalí naast z'n nierdieet, dagelijks een klein beetje biologische kip, zalm of konijn geef om hem toch te voorzien van hoogwaardige eiwitten die z'n nieren niet extra belasten.
Overigens ben ik ervan overtuigd dat je in plaats van die blikjes kattenvoer van een paar dubbeltjes vol met granen, of brokjes met 4% vlees (van ook nog eens twijfelachtige bron), je kat veel beter een zorgvuldig samengesteld vegetarisch voer kan voorschotelen.
Groetjes,
Erik (ga nu de keuken in om een lekker maaltje klaar te maken: ik ben de kok op de Liskeshoeve
)
Ik heb je post nog even goed doorgelezen ( heb vandaag wat prikkelverwerkingsproblematiek -past helaas niet op scrabblebord - na 2 zware werkdagen )
Nou ben ik natuurlijk nieuwsgierig naar, stel we staan allemaal op astronautenvoer, wij voor mensen en de kat voor katten en de hond voor honden.
We zouden dus in optimale vorm alles binnen kunnen krijgen.
Het is al bekend dat mensen die op bv een crashdieet zitten, de neiging krijgen aan tafelpoten te gaan knagen om te kauwen.
Katten kauwen wat beter op brokjes, heb ik het idee als honden, meestal is het hapslikweg.
Kun je wat meer vertellen over het proces van het kauwen?
Ik vermoed zo dat, ook al zijn de stoffen die vrij komen wat verschillend, ze allemaal te maken hebben met het verteren van voedsel.
Maar ook dat er nog wat extra's gebeurd?
Zit ik fout of wel in de juiste richting?
Je geeft aan dat voor katten de dierlijke eiwitten hoogwaardiger zijn ( ik heb trouwens begrepen dat zalm eigenlijk niet zoveel doet voor katten, behalve dat de omega's erg goed zijn voor huid, haar hersenen- of zit ik mis daar, als je het over het eiwitten verhaal hebt? )
Wat is het verschil tussen dierlijke en plantaardige eiwitten?
Haha, ja, mee eens, beter vegetarisch of veganistisch dan de brokjes fastfood.
Eigenlijk een vraag die nu zo opplopt, als je het vlees in de diepvries bewaard, wat gebeurd er dan met de enzymen.
Ik ben me er namelijk terdege van bewust dat er een paar stappen worden overgeslagen in het verkrijgen van voedsel.
Een katachtige eet zijn prooi eigenlijk altijd vers, volgens mij.
Dit in tegenstelling tot wolven/honden die graag voedsel begraven en paar dagen over de datum, interesseert ze echt niet.
Maar wat gebeurd er in tussentijd met het vlees?
Waardoor de ene vn vers, dus bejaagd en opeten.
En nu, zowiezo niet bejaagd en daarna in stukken verdeeld en in de vriezer.
@Anne
Ik denk dat de hele voedingswijze van dit moment kankerverwekkend is, althans van de productiewijze.
Dus of nou specifiek rood vlees dat zou zijn?
Wij halen het bij een boer die verkoopt vlees van runderen die in natuurbeschermingsgebieden leven, of bij een boer die ze zo natuurlijk mogelijk houd.
Gezien het feit dat kanker een enorme piek ( waarvan de top nog niet is bereikt ) heeft gekregen de laatste 30-40 jaar, denk ik dat we eerder naar de wijze waarop we dieren houden moeten kijken, de wijze waarop we die voeding geven en de wijze waarop ze aan hun einde komen.
Ik geloof niet dat we kanker krijgen van rood vlees maar van hoe we met de aardbol om gaan, niet alleen met dieren maar ook de productie van groente en de verwerking van onze voeding en de bereidingswijze.
Als deze punten weer in orde zijn, en we gaan nog steeds dood aan kanker van rood vlees, zal ik eens gaan heroverwegen.
Maar ik vermoed dat dit iets is wat eruit gelicht wordt.
Vroeger werden dieren bejaagd, veel stress, maar betrekkelijk weinig kanker.
Misschien komt het wel door de AB kuurtjes die zo graag worden gegeven, wie zal het zeggen.
De dokter had ook geen idee en pas een half jaar later zat ik naar een programma te kijken op tv waarin de relatie vit.D en magnesium-tekort en spierklachten werd behandeld.
)
ok dan ben ik ook een flexanist, eet ook regelmatig een vegaburger en tofu ed en eitje