Mila heeft longkanker

[Nina1967]

Ik heb net met de praktijk gebeld, die waar ze nu onder behandeling is en 24/7 bereikbaar is, echt geweldig...wat een lieve mensen allemaal daar met een echt hart voor dieren en ook voor de eigenaar...ik mag zo vaak bellen als ik wil.

De assistente stelde voor de afspraak sowieso door te laten gaan, dat hij haar nog even onderzoekt (longen) en met mij praat, omdat ik het er zo moeilijk mee heb.
Ik vind dat echt heel fijn...dit betekent niet dat het niet doorgaat, maar dat hij mij nog even uitlegt waarom dit beter is.

En ik weet het echt wel, maar ik heb gewoon zoveel bevestiging nodig en dan van de dierenarts zelf...heb nog nooit op afspraak een dier moeten laten inslapen..

Ik heb ook gevraagd (wat ik eingenlijk ook wel weet) hoe het verloop zou zijn wanneer ik het nog niet zou doen, en het kan inderdaad ineens heel snel gaan en dan zou ze kunnen verdrinken in haar vocht. En dan niet op tijd bij de kliniek zijn.

[Nina1967]

Ik heb net met de assistente gebeld omdat ik het er zo verschrikkelijk moeilijk mee heb en een tijd met haar gepraat...en ja het kan ook zo zijn dat het straks allemaal nog sneller gaat en dan er niet op tijd bij bent...

Ze heeft voorgesteld dat de afspraak sowieso doorgaat (wat ik ook wel van plan was) en hij haar even onderzoekt en met mij praat voor extra bevestiging. Ik mag ook steeds bellen.
Heb nog nooit een kliniek gehad waar ze zo fijn ermee omgaan. Wanneer je daar bent voel je dat iedereen een groot hart voor dieren en hun baasjes heeft, ik ben meer wat professionele afstand gewend bij andere praktijken.

Wanneer ik bij haar ben word ik zo verdrietig...dan maakt ze zo'n blij geluidje als altijd en gaat zich wassen...waarom moet dit toch

[castratenkoor]

Wat fijn dat ze zo goed meeleven en meedenken bij je praktijk. Ik heb dat hier bij mijn praktijk ook ondervonden. Dat is zo belangrijk. Dat ze ook de mens gerust weten te stellen. Alleen al het gehoord worden en serieus genomen worden is zo belangrijk.

[nellebel]

Ik snap je gevoel had het met flippie. Je wilt haar niet missen. Katten laten hun pijn en ongemak niet ze snel zien. Dat maakt het ook extra lastig

[snorrebaard]

Je hebt nu heel veel pijn en verdriet. Als mij dit zou overkomen, probeer ik me voor te stellen dat de pijn die je nu voelt, de pijn is die je haar ontneemt door haar niet te laten lijden. Je neemt haar lijden op je, daarom doet het zo pijn.
Als ik er zo over denk, dan heb ik het er voor over.
Ik probeer maar allerlei invalshoeken om het te kunnen plaatsen.

Het gemis zal het ergste zijn. Maar zelfs dat zal zijn plek wel vinden vroeg of laat.

Ik denk dat je je geen betere dierenarts kan wensen. Toen ik las hoe ze nog gaat onderzoeken en tonen hoe het staat, gaf het me meteen een rustgevend gevoel, dat het OK is.

Sterkte! Jullie zijn in onze gedachten.

[Anne]

Wat ontzettend fijn en dierbaar dat je de hele da praktijk achter je hebt staan, hoe bijzonder is dat??
Ik voel met je mee in deze moeilijke, verdrietige tijd
Veel sterkte met je beslissing en met afscheid nemen

[Nina1967]

Ze is er niet meer
Het was afschuwelijk....ze ligt nu hier in haar mandje
Hij heeft haar longen beluisterd en ze er waren nauwelijks longgeluiden...dus ik weet dat het niet anders kon...maar ik zie haar nog vanmorgen zo opgewerkt in de tuin lopen en mij kopjes geven

Ze was doodsbang en kroop weg..moest de deur dichtdoen want ze probeerde te ontsnappen en haar pootje half ertussen ...na de verdoving ging ze hijgen en met haar bekje helemaal open en stuipen in haar lichaam....ze verzette zich zo hevig. De da zei dat ze in een veranderd bewustzijn was en haar lichaam zich verzet...en heviger reaktie dan normaal vanwege haar longtumor dus lichaam niet in ontspannen toestand. En ik probeerde haar in mijn armen te nemen maar dat ging niet ze bleef maar wegkruipen tot ze slap werd en ik haar zachtjes op haar zij heb gelegd. Toen kreeg ze de definitieve injectie en was het voorbij

Morgen moet ik haar wegbrengen..ik huil gewoon hysterisch omdat het zo naar ging en ik voel me zo schuldig...

[ErikPhilippus]

Het spijt me te horen dat Mila niet rustig is ingeslapen, en dat ze zich zo verzet heeft, en niet in jouw armen is weggegaan. Het gaat niet altijd zoals je je dat wenst, maar dat neemt niet weg dat je toch hebt gedaan wat je moest doen - dus voel je alsjeblieft niet schuldig. Het is moedig wat je hebt besloten en gedaan, het is goed zo.

Huil gerust je tranen zoveel er maar zijn, daar zijn ze voor.
Rust zacht Mila.

Erik

[castratenkoor]

Probeer dat schuldgevoel los te laten - dat is echt nergens voor nodig. Jammer dat het zo moeizaam verliep. Ze is zich bjven verzetten omdat ze nog niet klaar was met dit leven. Zelf begreep ze niet dat haar lijfje niet verder kon. En die laatste strijd werd heftig omdat ze al zo wenig lucht kreeg.

Laat het los en wees trots, op jezelf en op Mila.

Liefs en een knuffel van mij voor jou.

[Dinky]

Wat enorm spijtig om te lezen dat het laatste moment zo naar is verlopen
De keuze was de juiste zoals je zelf ook al zegt......Schuldig voelen is nergens voor nodig! Jij hebt er alles aan gedaan om het haar zo comfortabel mogelijk te maken, inclusief thuis in laten slapen zodat ze niet nogmaals naar da moest!

Heel veel sterkte met het verwerken van deze nare ervaring en natuurlijk het verlies van Mila

[Nina1967]

Jullie allemaal bedankt voor de support...het heeft me echt door de dag geholpen..ik ben op dit moment helemaal leeg gehuild...ze ligt naar me op de bank in haar mandje en het is net of ze er nog een beetje is, alsof ze slaapt...haar vachtje ruikt nog zo lekker naar mijn Mila..

Neem haar de laatste nacht mee naar bed...en morgen wordt zwaar om naar het crematorium te rijden met mijn lieve schat naast me...en dan met een urntje terug
Dan is het huis echt leeg...

Ik had nog gebeld met de praktijk om te vragen hoe het kon dat ze zo naar adem lag te snakken en toch ook door de kamer kroop ondanks de verdoving...en het is nu duidelijk...het was zo'n naar gezicht en was daar toen zo mee bezig dat ik de uitleg van de da niet onthouden heb...ze heeft er dus niets van gemerkt..jammer genoeg reageert het lichaam van benauwde dieren op deze manier


Zal morgen nog vertellen hoe het is gegaan....

[Sifra]

Jammer dat het zo gegaan is, maar gelukkig dat ze het zelf niet meer bewust heeft meegemaakt. Je draagt dit nog wel even met je mee, maar hopelijk overheersen de mooie herinneringen weer gauw. Fijn dat ze haar gouden mandje bij jou heeft gevonden en dat je zoveel liefde van haar hebt gekregen.

[Rik]

Ik kon vanaf vanmiddag even niet op het forum komen maar heb wel veel aan jullie gedacht. Wat sneu dat die laatste momenten zo zijn gegaan. Maar nu heeft ze rust. 11,5 jaar is veel te vroeg. En dan hebben jullie maar 1,5 jaar van elkaar kunnen genieten. De komende tijd veel verdriet en gemis. Heel veel sterkte.

Slaap zacht Mila.

[Ilone]

Bah wat naar allemaal
Als ik zo lees heb je gedaan wat in het belang van Mila was.
Houden van is ook loslaten, hoe moeilijk ook!

Ik heb bij mijn Pluis* toen dit gedichtje geplaatst:

Als ik eens broos en zwak zal zijn,
en niet meer slapen kan van pijn,
Doe dan wat nodig is, want och,
die laatste strijd verliest men toch...

Ik weet dat het je droef zal maken,
dwing toch jezelf niet te verzaken,
Dan, meer dan enig andere dag,
blijkt wat jouw liefde echt vermag

Wij hadden het jaren samen goed,
heb dan voor mij die laatste moed
Jij wilt toch ook dat ik niet lijd?
Laat mij dus gaan te rechter tijd.

Breng mij naar waar men hulp mij biedt,
één bede slechts, verlaat mij niet!
Houd mij zacht pratend tegen je aan,
totdat mijn ogen breken gaan...

Je weet, al is het later pas,
dat dit heus voor mijn bestwil was

Al gaf mijn staart een laatste groet,
ik lijd niet meer, en dat is goed
Treur niet omdat het lot bewerkt,
dat jij, juist jij, mijn tijd beperkt

Wij waren lang elkaar zo na,
laat dat je troost zijn als ik ga.....



Ik hoop dat je alles een plekje kan geven en je je schuldgevoel opzij kan zetten.
Heel veel sterkte!

[Anne]

Wat sneu dat Mila heftig reageerde op het inslapen. Toch heb je de juiste beslissing genomen,
een uit liefde voor haar en dat kan nooit iemand van je afpakken. Nu lijdt ze niet meer en kijkt ze terug op een mooi leven vol liefde van jou en dankbaarheid voor jouw goede zorgen.
heel veel sterkte voor vandaag, je hebt het juiste gedaan, ook al voelt het zo naar en onrechtvaardig

Rust zacht lieve Mila

@ilone wat een mooi gedicht