Nieuwe kitten (4 maanden) bij poes (7 jaar)

[Merel22]

Hallo allemaal,

Ik ben Merel en ik ben nieuw op dit forum. Ik heb een account aangemaakt om even een vraag te stellen over het laten wennen van mijn nieuwe kitten (kater, 3 maanden) en poes (7 jaar).

Mijn poes is een heel rustig, maar ook wel angstig diertje. Ik heb haar sinds ze 1,5 jaar is en ze heeft geen al te beste kittentijd gehad. Niks super traumatisch, maar ze is wel redelijk verwaarloosd en dat heeft d'r angstig gemaakt. Ze is in de 5,5 jaar dat ze bij mij is erg vooruit gegaan, is voor mij en mijn vriend een schootkat geworden (en soms ook voor visite) en slaapt ook in ons bed. Rustig is ze nog steeds en bij veel kabaal / visite blijft ze lekker in de slaapkamer.

Ik woon in een appartement en poes komt niet buiten. Het is hier behoorlijk stil en poes is best wel alleen. Om d'r een beetje gezelschap te geven en hopelijk wat meer durf te geven dacht ik dat het misschien een goed idee was er een kitten bij te nemen.

Die kitten is er vijf weken geleden bij gekomen: een katertje van toen 10-11 weken. De kitten is ontzettend lief, knuffelig en speels, en voor niets of niemand bang. Omdat poes zo angstig is, hebben we hem een week in een aparte kamer gehouden en af en toe door de deur met ruitjes aan poes laten zien. Ook hebben we speeltjes uitgewisseld en de katten om beurten in de woonkamer gelaten. In eerste instantie zat poes al vanaf het bed te grommen als ze de kitten alleen al hoorde, en durfde ze nauwelijks langs de deur van zijn kamertje naar d'r eten / kattenbak te lopen. Dat ging gelukkig met de dag beter, totdat ze alleen nog maar een beetje door de deur naar 'm zat te kijken zonder te blazen of grommen. Na een week hebben we ze dus bij elkaar gelaten. Dat ging zonder bloedvergieten, maar de kitten kon niet te dicht bij poes komen, want dan werd er alsnog gegromt, geblazen en uiteindelijk ook gemept. Ik dacht dat is logisch, en loopt wel los. De kitten was toch veel te druk met het huis verkennen.

Nu, na bijna vijf weken, is de situatie echter vrijwel onveranderd. Ik kan inmiddels wel redelijk goed met beide katten op de bank / het bed zitten, mits de kitten rustig is. Zodra 'ie speels wordt (en dat is ie 75% van de tijd natuurlijk), wordt poes bang en haalt ze naar 'm uit. De kitten wil niks liever dan met d'r spelen en is nu zo bijdehand dat 'ie d'r regelmatig bespringt, met een flinke mep tot gevolg. Soms zitten ze elkaar ook echt achterna. De kitten gaat af en toe heel onderdanig op z'n rug liggen als 'ie net geslagen is, maar dat lijkt poes niet uit te maken. Ze blijft naar 'm grommen en lijkt z'n 'overgave' niet te begrijpen. Op zich maak ik me hier nog niet al te veel zorgen over, maar ik merk dat poes nog maar weinig uit de slaapkamer komt, met moeite naar de keuken loopt voor d'r eten en kattenbak en dus ook weinig eet (water staat overal in huis en ze drinkt wel goed). Het gevolg is dat ik de kitten 's avonds en 's nachts dus nog steeds apart zet, waarna poes inderdaad wel weer mondjesmaat de woonkamer inkomt en op schoot wil. Als ik een dag weg ben, en poes heeft niet gegeten 's ochtends, dan zet ik d'r bij d'r etensbak neer zodat ik zeker weet dat ze iets eet, want als ik voer voor d'r achterlaat, eet de kitten het eerder op dan zij. Ze eten dus allebei ook nog uit een aparte etensbak (en in een aparte ruimte), want ik zie ze echt niet samen eten.

Mijn vraag is eigenlijk of het normaal is dat dit zo lang duurt, want de meeste mensen hebben het over een paar dagen, hooguit 2-3 weken. Of dat dit een hopeloze zaak is? Zo niet, wat kan ik het beste doen? De boel gewoon op z'n beloop laten, of poes en kitten regelmatig scheiden zodat poes op adem kan komen? Feliway heb ik al hangen overigens!

Ik hoop dat jullie me gerust kunnen stellen, want ik denk soms wel eens dat ik de kitten maar weer weg moet doen, maar dat kan ik echt niet over m'n hart verkrijgen ben ik bang, en daar wil ik ook eigenlijk niet aan denken.

Alle advies is welkom!

Merel

[castratenkoor]

Ik vrees dat het plaatsen van een kitten bij een volwassen solo-poes niet echt een gelukkige keuze is. Of het ooit goed komt weet ik natuurlijk niet. Voorlopig zal het kitten een lekker kliertje blijven, je kunt hem met 5 maanden laten castreren. Dat zorgt er in ieder geval voor dat de hormonen niet mee gaan spelen.

Wat een optie zou zijn is een tweede kitten erbij halen, ook een katertje van 4-5 maanden. dan kunnen de kittens elkaar afrossen en zullen ze de poes misschien meer met rust laten. Maar ook dat hoeft geen garantie te zijn.

Poes trekt zich nu terug, is hier niet van gediend en dat is erg sneu voor poes.
Als ik het hele verhaal lees is mijn conclusie dat herplaatsen van het kitten voor alle partijen misschien het beste is. In 5 weken had er toch inmiddels wel verbetering moeten zijn lijkt mij. het gaat nu ten kosten van de poes van 7 jaar.

[Merel22]

Hi Dinie,

Bedankt voor je eerlijke reactie!

Vind het heel verdrietig om te horen dat ik de kitten misschien toch beter weg kan doen. En al weet ik dat het beter is dat dan z.s.m. te doen, denk ik toch dat ik het nog even aankijk en hoop hou op verbetering / zelf wen aan het idee.

Het asiel wilde de kitten juist graag bij iemand hebben die al een wat oudere kat heeft (niet te oud inderdaad, 7 jaar was wel een beetje de max). Hij komt uit een vondelingennestje en is even een weekje zonder mamapoes geweest, omdat hij als eerste gevonden werd. Later is 'ie weer herenigd met mamapoes en z'n twee zusjes, maar er is daarom door het asiel gekozen de zusjes samen te plaatsen (want die waren erg gesteld op elkaar) en deze kitten bij een oudere kat (omdat hij veel meer gesteld is op mensen dan op andere katten, maar ze wel wat kattengezelschap voor 'm wilde). Ik heb het nog met mijn dierenarts overlegd, die mijn eigen poes aardig kent, en die was ervan overtuigd dat het wel goed zou komen.

Het leek in theorie dus op zich wel een goede match. En het is ook niet zo dat de kitten de poes de hele dag achterna zit ofzo. Ze laten elkaar best wel met rust, alleen als de poes een beetje ondernemend wordt, vind de kitten dat natuurlijk interessant. Verder vermaakt ie zichzelf wel goed en slaapt ook veel. Nog een kitten erbij nemen is voor ons op het moment even geen optie, helaas.

Om met een vrolijke noot te eindigen, het lijkt vandaag iets beter te gaan. Poes speelt af en toe een beetje en laat zich wat minder op d'r kop zitten, waardoor de kitten ook wat meer ontzag voor d'r krijgt en ze net zonder gezeur heeft gegeten. Soms bedenk ik me ook wel eens dat ze ook echt maar kleine babystapjes vooruit heeft gemaakt toen ze net hier woonde, en alles bij haar (qua wennen aan veranderingen) gewoon lang duurt.

Nogmaals bedankt voor je advies,

Merel

[nellebel]

Beetje vreemd van het asiel. Vooral omdat je poes al die jaren alleen is geweest. Het was misschien anders als ze wel altijd met een andere kat had geleefd. Ben ook bang dat je haar er echt geen plezier mee doet.

[Merel22]

Correctie: sorry, ik ben zo slecht met fora -- je heet Wendy zeker? Niet Nellebel! Haha!

Hi Nellebel,

Bedankt voor je reactie.

Ik hoor zoveel verschillende verhalen over jonge kittens bij oudere katten zetten, dat ik van te voren had verwacht dat dat ook nogal van de situatie en de soort kat afhangt. Ik had geen idee hoe mijn eigen poes zou reageren. Had eerlijk gezegd verwacht dat ze in eerste instantie veel meer op tilt zou slaan, naast de bak zou gaan plassen, etc., en dat er dan snel vooruitgang zou komen. Nu is ze niet persé overstuur (ook niet geweest), maar gewoon niet zichzelf, en het gaat maar heel af en toe met ieniemienie stapjes vooruit.

Aan de ene kant maak ik me daar dus heel erg zorgen over. Aan de andere kant is het net zoals jij zegt: kan ik van een poes die d'r hele leven alleen is geweest wel verwachten dat ze binnen vijf weken zonder gezeur een nieuwkomer accepteert?

Ik vind het maar lastig.

Merel

[nellebel]

Ik heb in de loop der jaren ook veel geleerd met vallen en opstaan. Maakt niet uit. Moeten we allemaal Hi Hi

[Sifra]

De kitten gaat af en toe heel onderdanig op z'n rug liggen als 'ie net geslagen is, maar dat lijkt poes niet uit te maken. Ze blijft naar 'm grommen en lijkt z'n 'overgave' niet te begrijpen.

Als een kat tijdens een gevecht op z'n rug gaat liggen, betekent dat geen overgave, zoals bij honden. Als de ander sterker is, zet je door op je rug te liggen een tandje bij. Als je tegenstander op je springt, kun je klauwen en bijten en met je botte achterpootnagels proberen hem in de buik te trappen.

[Merel22]

Correctie: HAHA, dit moet dus Sifra zijn. Mijn god, FORA, ik krijg er een punthoofd van.

Hi Cheetah,

Thanks voor de correctie haha, dat wist ik niet. Hoef ik me in elk geval dus geen zorgen te maken om de poes die kittengedrag "niet begrijpt".

[Anne]

kan ik van een poes die d'r hele leven alleen is geweest wel verwachten dat ze binnen vijf weken zonder gezeur een nieuwkomer accepteert?

en dan ook nog een energieke, speelse jonge nieuwkomer die nog veel moet leren en dagelijks zijn grenzen moet opzoeken.
Jouw solokat wordt als het ware extra belaagd. Ik snap het advies van het asiel niet zo goed hierin
Ik hoop dat het goedkomt tussen deze twee en als dat niet zo is, dan is het misschien een idee om nog een kitten erbij te nemen zodat de twee kittens samen kunnen spelen, ravotten e.d. en jouw oudere poes haar rust weer terug krijgt

[Sifra]

Correctie: HAHA, dit moet dus Sifra zijn. Mijn god, FORA, ik krijg er een punthoofd van.
Hi Cheetah

Ha die Merel. Als je een punthoofd krijgt, heb je een extra goede reden om een kerstmuts te dragen.
Mijn forumnaam is Sifra. Cheeta is een soort "rang", net als Tiger, afhankelijk van het aantal berichten dat je geplaatst hebt. Je eigen rang is Kitten. Nee Merel, dat telt niet als tweede kitten erbij.

[G+S]

Misschien kun je eens proberen het kitten wat meer af te leiden van de poes. Het kitten elke dag even lekker moe maken door met hem te spelen met een hengel, laserlampje etc. Natuurlijk moet je ook met poes spelen maar je kunt ze zo misschien steeds een beetje dichter bij elkaar krijgen. Of met vleesvoer geven ze steeds dichter bij elkaar zetten.

Wat je ook kan proberen, maar dat is meer vanuit het natuurlijk gedag is met een doek langs de hals van poes wrijven, en daarna de hals van kater en dan weer bij poes en dit een aantal dagen volhouden. Katten zijn namelijk solitaire dieren en leven in de natuur alleen of in familiaire banden. Wel kunnen territoriums van katten overlappen maar dit heeft te maken met het aantal beschikbare bronnen die in de buurt zijn (lees: eten, drinken, veilige holletjes etc. ) katten gaan elkaar uiteindelijk dan accepteren ivm groepsgeur die ontstaat omdat ze met hun geurklieren langs elkaar af wrijven (ook wel het kopjes geven). De katten herkennen elkaar dan vanwege de geur en accepteren elkaars aanwezigheid. Misschien kun je ze even een handje helpen met het vormen van de groepsgeur zet de eet en drink bakjes op verschillende plekken. Niet alles bij elkaar, zo durft poes ook te eten en te drinken wanneer kater even niet in de buurt is, ze heeft zo haar eigen bronnen en voelt zich wss sneller op haar gemak omdat ze niet het gevoel heeft dat haar territorium overgenomen wordt maar accepteert dan misschien sneller dat een andere kat haar terrerorium overlapt.

Succes !



Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

[Merel22]

@Anne: Nee, met alle verhalen die ik op internet lees, snap ik het advies ook niet helemaal. Al hadden ze wel liever gehad dat mijn eigen poes nog wat jonger was hoor, dat moet ik er wel bij zeggen. Maar omdat ook mijn dierenarts het wel zag zitten, was ik snel om natuurlijk (hallo, een KITTEN, wie wil dat nou niet), haha. Nog een kitten nemen is even geen optie (vooral ook omdat het geen garantie is dat dat werkt), maar gisteren ging het ineens stukken beter, dus ik blijf nog even hoop houden.

@Sifra: Dat noem ik een positieve instelling haha, hoera voor kerstmutsen! Ik begreep inderdaad later dat er een rangorde qua katten is hier op het forum, maar vond 'Cheetah' geen slechte forumnaam voor een kattenliefhebber, vandaar de verwarring.

@G+S: Heel erg bedankt voor je uitgebreide en behulpzame reactie, dat geeft me weer een beetje hoop! Ik ben via-via op de website 'praktijkvoorkattengedrag' uitgekomen en heb daar inderdaad veel (ook soortgelijke) tips gevonden. Op basis daarvan ben ik mijn aanpak ook een beetje gaan aanpassen. Ik heb inderdaad aan het begin veel geurtjes uitgewisseld (a.d.h.v. doekjes en speeltjes) en dat vond poes aan het begin maar niks (blazen en grommen tegen de doekjes en speeltjes), maar na verloop van tijd speelde ze gewoon weer met de speeltjes die de kitten ook gehad had, dus dat was wel heel fijn. Ondanks dat ik ze 's avonds en 's nachts apart hou, zodat poes weer d'r privétijd met mij heeft, liet ik het ze de rest van de dag maar een beetje uitzoeken. Mede omdat ze elkaar toch niet elke 5 min in de haren vliegen en elkaar ook niet verwonden. Het blijft meestal bij blazen en grommen van poes en af en toe een korte achtervolging + mep. Op die website vond ik dat dat toch niet zo'n goed idee is en ik de ontmoetingen beter korter en speelser kan houden door beide katten inderdaad af te leiden. Die tactiek heb ik gisteren een tijdje toegepast en als poes het niet meer leuk vond, haalde ik ze rustig uit elkaar en zette de kitten weer even apart. Dat deed echt wonderen: poes kwam weer direct uit d'r schulp zodra de kitten even weg was, ging vrolijk eten, bleef even aan de deur van de kittens kamertje snuffen, en hup bij mij op schoot. Eerder ging dat toch wel gepaard met angst en terugtrekken. Ik ben gelukkig veel thuis en kan dus regelmatig zelf met de kitten spelen. Als ik 'm opsluit in z'n kamertje, slaapt ie dan gelukkig ook meestal. Al met al denk ik dus dat ik nog even de tijd moet nemen wat verschillende aanpakken te proberen. Het is natuurlijk ook per kat verschillend waar ze baat bij hebben.

Nogmaals dank voor al jullie eerlijke en bemoedigende reacties. Ik zit hier met vlagen behoorlijk over in de put, maar ben nu wel erg blij dat er weer wat vooruitgang in de zaak zit.

Merel