Ze at veel, ook de bakjes van de anderen als die wat hadden overgelaten. Drinken deed ze uit de vijver, dat water is vele malen lekkerder dan kraanwater. Volgens die buurvrouw is ze zeven jaar.
Twee jaar geleden kwam ze bij ons in de tuin en zocht een rustig plekje. Hier waren geen kinderen en ook geen andere katten. Lekker rustig dus. Ze was erg schuw en liep snel weg als je d'r wilde aaien. Maar stilletjes aan kwam ze steeds dichterbij. Aaien mocht, maar op schoot of vasthouden was er niet bij. Dat deed ze ook niet bij buurvrouw 2. Langzaamaan won ik haar vertrouwen. Ik zette haar op mijn schoot en dan sprong ze er weer af. Dat deed ik een paar keer peer dag. Tot ze door had dat ik niet eng was
Toen ze op een dag op schoot bleef liggen was ik blij en vereerd dat ze bleef liggen. Die winter kwam ze ook binnen bij me op schoot liggen, we merkten op dat ze heel erg uit d'r bekkie stonk. Soms lag ze s'avonds laat zo heerlijk te slapen op de bank, dat we de buurvrouw apten dat ze bleef logeren
Dat deed ze steeds vaker en op den duur was ze meer hier te vinden dan bij haar eigen thuis. Uiteraard gaven we haar ook eten, in overleg met de buren. Alleen we hadden geen kattenbak. Dus heel af en toe gebeurde er een ongelukje. Toen kwam er afgelopen november de mededeling van de buren dat ze gingen verhuizen. Ze lieten ons de keus. Of ze namen Dizzy met alle liefde mee of ze mocht hier bij ons blijven. We hebben er een poosje over nagedacht en vonden eigenlijk dat Dizzy ons gekozen had en het was ook wel heel erg gezellig met haar.We kregen een kattenbak mee en vanaf dat moment was ze alleen nog maar bij ons. Ze werd van een schuwe poes een heerlijke kroelkont. Toen ze eenmaal bij ons hoorde, zijn we naar de dierenarts geweest. En nu komt het verhaal waar dit draadje eigenlijk over gaat.
Sorry voor de lange inleiding
Ze had heel veel tandsteen en dat moest worden schoongemaakt en er moesten een paar kiezen uit. We hebben haar meteen laten chippen en nageltjes knippen. Toen ze weer thuis was, was ze zo duf van de narcose en te eigenwijs om gewoon ergens te gaan liggen. Ze hadden kiezen getrokken maar ze bloedde zo erg dat ze d'r bekkie moesten dichtbranden. Ik kreeg antibiotica pillen mee voor vijf dagen en meloxidyl tegen de pijn en ontstekingsremmend. Het ging een poosje goed en ze stonk niet meer. Na een paar maanden kreeg ze weer ontzettende pijn, het eten ging moeizaam. Als ze speelde en ze beet ergens in dan piepte ze van de pijn. Dus wij weer naar de dierenarts.
Waar ik bij stond is ze onder narcose gegaan en zijn er weer wat kiezen getrokken. En de boel is wederom dichtgebrand. Hmmm ik moest dr koppie vasthouden. Ik werd er naar van. Maar hij was alleen. Geen assistent, het was ook al 20:00 uur. Wel fijn dat ik meteen kon komen. Weer antibotica en meloxidyl. Uiteraard had ik de medicijnen die ze kreeg opgezocht op internet. Zo kwam ik ook op dit forum terecht. Alles was weer een poosje rustig. Toen reeg ze een paar weken erna weer ontzettend veel last. Zoveel dat ze er bijna niet meer van wilde eten. Ze dronk wel nog een beetje kattenmelk. En wederom een afspraak gemaakt met de dierenarts. Van tevoren met hem besproken dat misschien alles er deze keer maar uit moest en dat er bloedonderzoek gedaan moest worden.
Ik moet er even bijzeggen dat ik haar een paar keer L-Lysine had gegeven om haar weerstand te verhogen. Het is zo'n mager ding en steeds maar last van d'r bekkie, dus ik dacht dat dat geen kwaad kon. Een paar dagen later met haar naar de dierenarts. Overleg met de arts en haar achtergelaten. Hij belde me toen ze onder narcose lag, of ik even wilde komen kijken. Ik erheen en hij wees me erop dat alles er nu uit was behalve haar vier hoektanden. En dat haar kaakbot aan het verdwijnen was. Volgens de arts kwam alles door ouderdom. Hij zegt dat ze er veel ouder uitziet dan 7. Hij schat een jaar of 15. Hij had ook bloedonderzoek gedaan en de uitslag was de volgende.
09:43 : SpotchemEZ_SP4430
ureum
9.6
---|------x---|---
4.9 - 11.9
mmol/l
glucose
5.7
---|----------x---
3.4 - 5.7
mmol/l
alkalisch fosfatase
< 50
---|----x-----|---
< 123
U/l
totaal eiwit
103
---|----------|--x
52 - 77
g/l
GPT/ALT
31
---|---x------|---
< 105
U/l
creatinine
308
---|----------|--x
80 - 164
umol/l
fructosamine
182
---|-----x----|---
140 - 215
umol/l
Antibiotica had hij haar een prik gegeven die twee weken werkte (zei hij) en ik kreeg ook pijnstillers mee. Ik zei dat als haar nierfunctie niet goed was ze geen meloxydil mocht hebben. Dus hij gaf haar Onsior (robenacoxib) mee. En ook een niermedicijn Semintra. Verder moet ze op een nierdieet. Ik mix nu haar oude eten met het dieetvoer zodat ze kan wennen.
Nu las ik op internet dat Semintra meer kwaad kan doen dan goed, wanneer de nierproblemen tijdelijk zijn. Dus wat moet ik hier nu mee aan. De waardes van het bloed daar kan ikzelf ook niet echt iets mee. Dus mij hoop is gericht op jullie expertise.
Excuus voor het lange verhaal, maar dan weten jullie ook het verhaal van Dizzy.
Bedankt voor het lezen
