Ik ben nieuw op het forum, tenminste: ik heb hier de afgelopen weken veel gelezen maar heb nu een vraag, dus een account aangemaakt.
2,5 week geleden op vrijdag besloot ik met mijn poes Guppy van net 1 jaar naar de da te gaan, omdat ze sinds een aantal dagen steeds op koele plekken ging liggen. Echt gekke plekken, zoals de inductieplaat, de wcbril en in het lege bad. Dat kende ik van een vorige kat met schildklierproblemen... Bovendien had ze een raar eczeem-achtig plekje onder haar kin en vond ik haar wat dunnetjes. Ze at ook wat minder dan eerder.
De da mat een klein beetje verhoging maar vond haar ook een beetje bleek, en stelde voor een uitgebreid bloedonderzoek te doen. Prima. Bij het prikken merkte ze op dat ze het bloed erg waterig vond.
Een uurtje later belde ze me op: ze hadden het bloed gecentrifugeerd en waren flink geschrokken: er zaten maar 6% rode bloedcellen in en het plasma was gelig. Aan mij de keus: gelijk naar Utrecht voor bloedtransfusie of eerst kijken wat er met Prednisolon bereikt kon worden. Ik koos voor het laatste. Zelfde dag nog antibiotica en Prednisolon gehaald en starten maar. Ook werd er gelijk getest op leukemie en kattenaids, dat was het gelukkig niet.
Ik was me natuurlijk rot geschrokken en hield Guppy binnen en in de gaten. Volgens de da was 6% eigenlijk niet genoeg om te leven. Maar ik had een kat die gewoon de trap op en af rende, goed at, goed poepte/plaste, kortom waar weinig mee mis leek te zijn. Ik twijfelde eigenlijk aan de da...
Dinsdags ging ik terug om weer te laten prikken, de da was opgelucht dat Gup nog leefde. Nu kwam het uit op 8% en was het plasma helder zoals het hoort. Oordeel: waarschijnlijk AIHA, al heel lang gaande waardoor het lichaam zich heeft aangepast aan de kleine hoeveelheid rode bloedcellen. Ze was sinds die vrijdag 2 ons aangekomen, eet als een bootwerker

Ik heb 10 dagen antibiotica gegeven en dus ook Prednisolon (1x 2,5 mg per dag). Vandaag waren we twee weken verder en zijn we weer gaan prikken. Ze zit nu op 24%, wat de da fantastisch vond (en ik ook) en was weer twee ons aangekomen. De verwachting is dat ze over twee weken weer op een normale waarde zit (35-45%) en dat we dan de medicijnen kunnen gaan afbouwen.
Na dit ellenlange verhaal (sorry) mijn vraag: wie heeft een soortgelijke ervaring en hoe is het nu met die poes/kat? Nog steeds medicijnen? Terugval gehad? Schade aan organen opgelopen? Gewoon overgegaan en nooit meer last van gehad? Overleden?
Alvast bedankt voor je reactie!