wat een geweldig verhaal. grote kans dat hij inderdaad toch we lis opgegroeid met katten en mogelijk zelfs op een boerderij. herken het wel een beetje bij mijn gijs. mijn grote bange poeperd. sinds we zijn verhuisd mag iedereen hem zien en aaien (sommigen hadden hem nog nooit gezien omdat hij zich voorheen altijd verstopte) en vorige week ging meneer ineens languit bij schoonmoeder op schoot liggen ronken. ik vond het geweldig maar was ook een beetje jaloers. eerst had ik en mijn man (maar vooral ik) bij hem een streepje voor en zijn aandacht voor ons alleen, nu moet ik het delen met iedereen die binnenkomt want nu vind gijs bijna iedereen leuk
groetjes wendy en pootje van Guusje en Gijs. neusje van mijn engeltjes Nellie, Sjefke en wonder Flippie, en mijn allerkleinste engeltje Odie