Hoi, ik heb dat ook eens meegemaakt en wist zeker dat de kat al met 8 weken naar zijn nieuwe baasje was gegaan; die deed hem weg om die reden.
Nu is het al een tijdje geleden maar ik weet nog wel dat ik dus NIET mijn handen aanbood als speeltje maar zoals hierboven ook al staat: een hengel (stokje met touw, elastiek of zoiets) en daar een speeltje aan vastmaken om hem te laten 'jagen'.
Als hij toch een keer uit haalde, vaak ook als je de kamer in of uitgaat; vooral GEEN aandacht aan hem besteden. Doen alsof hij lucht is.
Bij honden werkt dit prima omdat ze dan al snel weten: au = einde spelletje.
Nu is een hond heel anders, hij wil niet genegeerd worden in de 'roedel' en weet dan al héél snel dat hij eruit ligt als hij bijt of te wild doet.
Maar toch, als je ermee kan leven dat hij zijn eigen gang gaat en weinig contact met je zoekt ja, jou toch echt als zijn personeel ziet zelfs
heb je wel kans dat hij wat bijdraait maar dat kan een tijd duren hoor.
Lokken met lekkere hapjes (gistsnoepjes?) en niet of zo weinig mogelijk optillen.
Hopelijk komt hij dan uit nieuwsgierigheid als hij echt helemaal gewend is en dat duurt wel een tijdje, bij mijn Sylvester een paar maanden zie ik nu ik erop terug kan kijken. Ook jong, 2 jaar, wel allang gecastreerd en altijd alleen geweest. Hij hangt nu echt heel erg aan me en is heel knuffelig en rustig geworden.
Nu met het warme weer merk ik ook dat hij me niet meer uitdaagt om te spelen door naar mijn enkels te vliegen en te bijten (zachtjes, maar vaak te hard naar mijn zin) maar naast me komt staan en mijn enkels af gaat lebberen
.
Dan ga ik ook met hem knuffelen en hij ligt eigenlijk nooit verder dan 2 meter bij me vandaan.
Een andere kat zou ik er niet bij kunnen hebben, wel moet ik erbij zeggen dat ik bijna altijd thuisben op een boodschapje na.
Ongewenst gedrag negeren werkt meestal toch ook wel voor katten geloof ik, en gewenst gedrag belonen natuurlijk
.
Maar ieder dier is anders.. wel denk ik dat 6 tot 8 weken echt altijd nodig zijn om een kat te laten wennen. Pas dan komen ze echt een beetje tot rust en merk je soms dat ze eigenlijk ontzettend knuffelig zijn, niet zo graag met mensen spelen maar liever vliegen vangen of gék zijn op klimmen en rennen om daarna bij jou op schoot een paar uur bij te slapen.
Sylvester zou dat NOOIT doen zei ze tegen mij toen ik hem meekreeg; hooguit een aai over zijn bol en verder was hij erg op zichzelf... Dat is echt niet waar, hij loopt echt altijd met me mee. Ik op het balkon, hij op het balkon naast me, ik slapen, hij slapen op mijn schoot meestal..
Gewoon geduld hebben en je handen moet hij zien als gereedschap waarmee je alleen aait als hij rustig naast je zit of ligt én waar je voer, snoepjes mee uit de kast kan halen
niet als speelgoed, nooit en laat hem echt ZELF komen. Doe alsof je niet merkt dat hij er is, nou ja bijna
en staar hem niet aan als hij even tevoorschijn komt, de nieuwsgierigheid zal uiteindelijk winnen van zijn angst voor het onbekende en behoefte aan contact. Nog 1 ding: als je hem even aait hou het kort, heel kort in het begin: stop nog vóór hij zijn nagels in je hand wil zetten als dat lukt en praat vriendelijk, af en toe een snoepje na een aai over zijn bol doet ook wonderen.
Succes!!
Zelfs als die ligt te spinnen doet hij dat! Ik zeg nu hard en boos NEE of FOEI, dan rent hij wel hard weg en negeer ik hem een tijdlang. Ik weet niet of dat dat zo helpt en hij het dan na een aantal keer gaat snappen dat hij dat niet mag doen. Ik hoop het maar want ik vertrouw hem nog niet zo, als die ineens zo uit het niets kan gaan meppen 
