Een oudere kat adopteren... Ja of nee? (lang verhaal)

[Pretzle]

Hoi allemaal!

Ik ben Pretzle, 27, getrouwd met een lieve man en verder helaas nog geen bewoners hier (qua Dieren... of kinderen).

Ik ben een echt dierenmens, opgegroeid in een huishouden met honden én katten (vaak meervoud van beide), kippen, konijn, cavia's, hamsters, ratten, vogels. Mijn man? Zijn moeder is (behoorlijk) allergisch en is dus niet opgegroeid met dieren.

Ik wil alleen een dier adopteren als mijn man er tenminste 'ok' mee kan zijn (hij hoeft er niet om te staan springen, maar zolang hij tegen is vind ik het onverantwoord om hem 'op te zadelen met een dier', maar ook een dier 'op te zadelen met mijn man'. Moeilijke situatie voor mij... Maar ondertussen is er wat speling gekomen (Yay! respect & wachten heeft dus zin. Tip voor een ieder: Zeuren is níet de juiste manier. Hoe leuk dieren ook zijn, voor mij staat mijn relatie daar nog een stukje boven).

Het is nog geen zekere ja, maar er zijn nu wel mogelijkheden tot echt bespreken en overwegen.

Nu willen we ook over een paar jaar graag kinderen, en mijn vraag is daar een beetje aan verbonden.

Ik zou graag een oudere kat uit een asiel adopteren. (En met ouder bedoel ik in ieder geval volwassen, maar ik sta zeker open voor een senior). Dit om meerdere redenen: Makkelijker/rustiger en een oude(re) kat een huisje bieden wat die anders misschien niet meer vindt. Kater/poes maakt mij niet uit. Zolang ik maar een kat tref die af en toe een knuffel komt halen bij mij is het goed. En... In het geval van een senior... (Vooral vanuit mijn man gedacht, moet ik toegeven) dan... zit je er minder lang aan vast.

Niet verkeerd opvatten! Hoe dan ook, een dier is voor het leven (allemaal gelukkig netjes meegekregen van m'n ouders ) maar het is wel een (soms moeilijk) feit wat er gewoon bij hoort... En een feitje wat het misschien makkelijker maakt voor m'n man om overstag te gaan.

Wat is jullie mening hierover? Suggesties? En ook... Stel dat we vrij snel kinderen zouden krijgen (denk binnen 2 jaar), is dat té veel verandering voor een oude kat? (Natuurlijk ligt het ook aan het karakter... maar in het algemeen gesproken?).

En, ik wil niet spreken van 'overhalen' (want mijn man mag ook zijn mening hebben! Hij is immers ook een volwassene), maar als iemand nog interessante info/anekdoten heeft om een sceptische partner stof tot nadenken te geven... dan hoor ik dat graag!

Alvast bedankt!

[Rik]

Ah, nu begrijp ik een beetje waarom er nog geen viervoeter over de vloer rond hobbelt. En dan begrijp ik in ieder geval ook dat het er dus geen twee worden Heel mooi dat je aan een oudere kat zit te denken. Ik heb geen ervaring met het probleem als er een kleine zou komen. Maar ik woon alleen en heb een oudje. Ik weet wel dat als die situatie zou veranderen het veel stress voor haar mee zou brengen. Maar zij is dan ook 19 en een echte solo-poes die bang is voor alles en iedereen. Het hangt dus inderdaad helemaal van het karakter af of dat ook daadwerkelijk een probleem kan worden maar het is zeker iets wat je goed zou moeten onderzoeken. Als jullie veel "vreemd" bezoek over de vloer hebben en de senior kan daarmee (sociaal) overweg dan zal de komst van een kleine misschien minder problemen opleveren. Maar ja... hoe weet je dat van tevoren?

[Featherr]

Misty vind vreemde mensen helemaal niet leuk. Wij zijn haar familie en dat is haar veilige haven. Ik denk er om eerlijk te zijn niet eens overna of de kat het wel of niet leuk vind of er kinderen gaan komen.
Ze wennen er maar gewoon aan. Hoe minder jij er een probleem van maakt hoe minder de beesten dat doen is mijn ervaring.
Je kat merkt het al zodra je zwanger bent en weet dan al dat er iets anders is en dat er verandering aankomt. Een baby doet nog helemaal niks de eerste paar maanden, je kat kan er dan gewoon langzaam aan wennen. Dan zijn er in ieder geval nog geen kruipende kleintjes met graaiende handjes. En je kat kan natuurlijk ook gewoon weg lopen uit de situatie wanneer het teveel is.

[jennli]

Wij zijn hier ook begonnen met volwassen katten. Oudste was bij aanschaf vijf. Aanvankelijk was zij ook niet zo'n fan van kinderen als die over de vloer kwamen. Tijdens mijn zwangerschap was ze heel aanhankelijk. Toen onze dochter eenmaal geboren werd hebben we er voor gezorgd dat dekatten zich nog steeds net zo gewenst voelen. Mee blijven spelen, aanhalen, aan de baby laten snuffelen etc. In het begin vonden ze het wel spannend als er gehuild werd. Al snel werd ze echter gezien als part of the family en kan ze het met alle vijf best goed vinden. We hebben onze dochter steeds begeleid in haar omgang met de katten. Dus aaien naar het staartje toe. Zachtjes aaien. Staart is van de poesjes (die aaien we niet) etc. Daarnaast zorgen voor voldoende hoge plekken of verstopplekken, zodat de katten zich terug kunnen trekken als ze daar behoefte hebben geeft ook rust.

Onze katten waren 7, 5, 5 en 4 toen onze dochter kwam. Ze reageerden allemaal net een beetje anders. Jagger en cayleighpoes bijvoorbeeld speelden al heel snel met haar, terwijl pjotr haar duidelijk leuk vindt, maar meer op zijn hoede blijft. Dat laatste geldt ook wel voor Saartje in mindere mate. Yip is later gekomen.

[nellebel]

ik zou dan ook met een volwassen kat beginnen. vooral omdat je man nog niet helemaal om is. dan zit je niet te wachten op slopende kittens. ik voorspel je nu al dat als je zo'n heerlijk dankbaar dier uit het asiel haalt je man binnen enkele weken knetterverliefd is. dan ga je smeken om een tweede kat want jij wilt ook een knuffel op schoot hihihi.
neem je man mee naar het asiel en laat de katjes hun werk doen. denk dat vooral nu belangrijk is dat er een klik is met hem en de kat. en wat betreft kinderen...je kunt niet echt in de toekomst kijken. denk dat ook veel samenhangt met hoe je je kat erop voorbereid en jezelf, en hoe je je kat erbij betrekt of niet. mochten er kinderen komen.

[BloemTetsu]

We hadden 3 katten toen onze zoon kwam ze waren toen gegokt. 2, 3 en 6. Alledrie uit het asiel en de jongste met 1,5.
Deze jongste was vermoedelijk mishandeld en had een trauma, de andere poes heb ik verwilderd uit het asiel gehaald en tam gemaakt. De derde is een kater en een dwaas die alles en iedereen leuk vind.
Met de tips van Jennifer is het helemaal goed gegaan. De kater was meteen dikke vriendjes en de jongste kwam ook in de buurt en kopjes geven, helaas overleed zij na een paar maanden. De andere poes moet niet veel van hem hebben en gaat weg als hij op haar afkomt, maar niet uit angst. Als hij rustig is blijft ze nu gewoon zitten en eet ook brokjes die hij voor haar neerlegt.
Onze zoon is weleens lomp en dat mag uiteraard niet. Dan halen we hem weg nadat we eerst uitleggen wat wel mag.
Nu aait hij veel vaker uit zichzelf. Zelfs de poes werd een keer geaaid wat goed ging.

[Pretzle]

Bedankt allemaal voor de mooie reacties!

Dit geeft hoop en doet me denken dat het misschien wel een heel goed idee was om inderdaad aan een oudere kat te denken ^^ ik ga het eens bespreken met m'n man en dan houd ik jullie op de hoogte!

[Dinky]

Hier ben ik heel bewust voor een jong volwassen poes gegaan. Niet het slopende kitten gedrag en nog een heel leven voor zich. De eerste was 3 jaar (helaas aangereden ) en de andere dame was 5 jaar (inmiddels 9 jaar).
Mijn vriend wilde graag een poes ipv kater dus vandaar onze keuze voor een poes ipv kater

[Cari]

In een asiel kunnen ze vaak behoorlijk goed inschatten welke kat met kleine kinderen kan en welke in ieder geval niet. Ook kleine kinderen komen daar op bezoek . Qua leeftijd zou ik niet té oud nemen, want dan willen ze alleen nog maar rust.

[Carrie]

Hoi, lijkt me helemaal geen slecht idee om een kat die al wat ouder is te nemen, helemaal als er e.e.a. bekend is over hem of haar (bang voor kinderen? dan niet..)
Nog nooit gehoord van een kat die jaloers werd op een baby, wel van honden en papegaaien.
Daar heb ik echt meerdere voorbeelden van, dat ze 'die nieuwe' echt bijten, aanvallen maar van een kat nog nooit zulke verhalen gehoord, wel dat ze niets van jouw evt. kindje willen weten en de kamer uitlopen als de kleine aandacht krijgt of gaat kruipen.
Dat heb ik wel vaak gezien; kindje aandacht? De kat zwáár beledigd de kamer uit maar daar komen ze wel overheen hoor .

Niet aan je man vertellen dat hij de kattenbak moet verschonen als jij zwanger bent hahaha, wel hoe gelukkig je zou worden van wat leven in huis en dat een wat oudere kat een mooi compromis is tussen helemaal geen huisdieren of een huis vol.

Ook zou je nog kunnen zeggen dat je graag wil dat jullie toekomstige kind(eren) opgroeit met een dier in huis zodat je hem of haar al van jongs af kan kunt leren hoe je met dieren om moet gaan.
Dat verminderd de kans op krabben/beten van andere dieren ergens op visite b.v. enorm; je kindje weet immers dat het geen speelgoed zonder gevoel is.
En nog één: een kindje dat geboren wordt in een huis met dieren heeft echt veel minder kans op allergieën later in zijn leven.

Een senior is een goed idee vind ik; het klinkt hard maar je kan dan inderdaad zeggen: ach laten we zo'n ouwetje een fijne ouwe dag bezorgen en als je er echt niet aan kan wennen is het niet voor zo heel erg lang.
Tot slot: benadruk hoe fijn jij het vond om op te groeien met al die dieren om je heen, dat je dat gewoon mist en dat ook voor je toekomstige kind(eren) graag wilt.

Zelf heb ik ook in jouw situatie gezeten en ik heb mijn (nu ex) man toen over de streep getrokken toen hij zei: ik heb jaren om een hondje gezeurd vroeger maar mocht niet van mijn ouders; teveel werk, vies, haren enz.
Toen ik langs mijn neus weg zei dat hij dan precies op zijn ouders was gaan lijken is hij heel snel bijgedraaid!
Ik zei nog: beter meteen een volwassen kat (of 2 hihi) in huis nemen vóór er een kindje komt want dan hebben we het al druk genoeg met de baby.

En wie zat er binnen no-time met stukjes vis en gistsnoepjes vriendschap te sluiten? Ja hoor, hij...

Bij de opvang zat o.a. een lieve poes van een jaar of 7 die niet bij hem weg te slaan was, ik zag mijn ex ter plekke smelten toen een poes hem meteen uitkoos en hem nonstop kopjes ging geven, hengelde om aandacht.. het eerste wat hij zei was: deze wil de hele tijd geaaid worden en kijk: ik krijg de hele tijd kopjes, wat lief...
We hebben zoveel plezier van haar gehad, en het ging prima toen mijn zoon geboren was.
Toen het hek eenmaal van de dam was stroomde het huis langzaam vol, cavia's voor mijn zoontje, een hond, nog een hond, parkietjes, papegaai erbij, nog een hond, nog een kat enz enz.
Succes!