Poes valt mij aan

[Kip]

Hmm oké! Dat ze mij niet respecteert vond ik ook al niet heel plausibel. En hoe meer ik over haar gedrag nadenk, hoe meer het mij ook op stoeien lijkt. Ik denk overigens dat het introduceren van een andere kat wel moet werken. Ik heb haar weleens meegenomen naar mijn ouders en die hebben 2 honden. Daar heb ik haar (zonder na te denken haha) tussen de honden gezet en dat ging ook prima. In het begin uiteraard wel blazen, dikke staart en ze heeft 1 hond toen een mep gegeven die toen net iets te snel te dichtbij kwam. Even later dronken ze saampjes water uit dezelfde bak en waren ze vriendjes. Zal natuurlijk tussen twee katten wel anders gaan maar denk dat dit verhaal al wel een hoop zegt.

Mocht er een katje bijkomen dan wil ik ze sowieso heel langzaam aan elkaar introduceren. Liever te langzaam dan te snel haha. Daar heb ik gelukkig alle tijd voor.

[Rik]

Ik zie ook net dat ze pas in juli 2 jaar wordt. Ik kan me ook niet voorstellen dat ze al echt vastgebrand zit in een solo-gedrag. Ze is er wel al goed naar op weg (aangezien ze dus niet weet dat ze eigenlijk te hard aan het spelen is) dus nu een maatje introduceren moet nog wel lukken (en moet ook nu gebeuren in plaats van over een aantal jaren als ze wel echt "solo" wordt).

Is de poes in jouw avatar trouwens Kip? Met de twee verschillende ogen? Zoja... weet je of ze doof is aan de kant met het blauwe oog?

[Cari]

Laat die gedragstherapeut inderdaad maar zitten . Je poes ziet jou niet als prooi, maar ze gebruikt je wel als prooi. Dat is volkomen normaal gedrag voor een roofdier, dat geen echte prooi kan vinden. Het stoeien van kittens onderling heeft alles te maken met de voorbereiding op het echte werk: jagen. Het feit dat ze jou uitkiest om aan te vallen, moet je dus echt niet zien als gebrek aan respect, maar eerder als een groot vertrouwen in jou. Katten stoeien ook alleen met elkaar, als ze elkaar vertrouwen.
Zoek lekker een kattenmaatje voor haar met een speels karakter, die niet snel bang is, maar ook niet dominant. Ik zou ook niet vanaf 8 maanden zoeken, maar eerder tot. Een kitten is kwetsbaar, dat klopt, maar als ze een kitten al niet accepteert, gaat ze dat een volwassen kat zeker niet doen. De kans dat het met een kitten goed gaat, is groter, want die is minder bedreigend en zal dus minder strijd uitlokken.

[Kip]

Is de poes in jouw avatar trouwens Kip? Met de twee verschillende ogen? Zoja... weet je of ze doof is aan de kant met het blauwe oog?

Jup dat is Kip! Daar hebben we al snel naar gekeken en ze is niet doof of blind. Schijnt inderdaad erg vaak voor te komen bij dergelijke poesjes, maar zij heeft gelukkig nergens last van.

[Kip]

Ik zou ook niet vanaf 8 maanden zoeken, maar eerder tot. Een kitten is kwetsbaar, dat klopt, maar als ze een kitten al niet accepteert, gaat ze dat een volwassen kat zeker niet doen. De kans dat het met een kitten goed gaat, is groter, want die is minder bedreigend en zal dus minder strijd uitlokken.

Het was ook een beetje verwarrend dat zij juist vanaf 8 maanden zei. Daarvoor heb ik mailcontact gehad met iemand anders van de opvang en die had het weer over 4 maanden. Ik denk dat ik ga zoeken naar een kitten van 4, 5 of 6 maanden. Mij maakt het overigens niet uit hoe oud de kater moet zijn. Een bejaarde had ik ook erg leuk gevonden! Maar stiekem is zo'n jong beestje natuurlijk ook wel heel erg leuk.

[Rik]

Cari zei ook "niet vanaf 8 maanden" (dat is wat anders dan "vanaf 8 maanden", maar het stond wat raar op schrift ) Ik zou inderdaad ook zeggen tot maximaal 8 of 6 maanden. Mij lijkt zelfs een jongere kitten makkelijker. Een wat oudere kitten (paar maanden) zal toch wat sneller geïntimideerd zijn door een paar meppen en zou daardoor angstig kunnen worden (wat de introductie weer moeilijker maakt). Een jongere kitten (nét uit nest) geeft daar meestal niet zoveel om en kunnen wel wat hebben. Als je dus voor een wat oudere kitten gaat dan moet het er echt een zijn die (zoals Cari al aangeeft) niet te bang is en niet dominant en dus niet bang is van een paar meppen (wat mij een heel stuk moeilijker lijkt om er zo een te vinden).

[Kip]

Hi allemaal! Ik wilde hier graag even een update plaatsen van de situatie. Lijkt me wel handig voor de mensen die dit topic vinden en in dezelfde situatie zitten.

We hebben er redelijk lang over nagedacht en twee weken geleden een katertje (Muis) van 10 weken in huis genomen. Ik had me voorgenomen om ze heel langzaam de introduceren, maar al snel merkte ik dat dit helemaal niet nodig was. Na 2 à 3 dagen kon ik ze al even bij elkaar in de kamer laten zonder toezicht en na een week durfde ik het ook aan om ze in dezelfde ruimtes te laten als we gingen slapen.

Ik weet oprecht niet wat ik meemaak. Kip lijkt wel een heel andere poes! Ze is een stuk liever, rustiger en zachtaardiger. Ik heb ook niet meer het idee dat ze zich verveelt. Waar ze voorheen nog weleens schreeuwend door het huis liep (in mijn ogen van verveling), is ze volgens mij nu blij als ze eindelijk eens rust heeft. Muis houdt haar in ieder geval goed bezig haha. Mij aanvallen heeft ze overigens al een hele tijd (al voor Muis) niet meer gedaan!

Het verbaast me ook dat ze zó lief en geduldig is met Muis. Zo te merken heeft ze goed door dat het nog een kleintje is en dat ze voorzichtig met hem moet zijn. Erg lief om te zien en ik word hierdoor alleen nog maar gekker op haar haha.

Er is alleen één maar.. Muis loopt constant achter Kip aan en vraagt aandacht van haar. Muis geeft haar dan weleens een tik en wil met haar stoeien. Ook jaagt hij vaak op haar staart en als het kan dan bijt hij er soms in (volgens mij niet heel hard). Dit resulteert in heeeel erg veel stoeien. Zo ver ik kan zien is het redelijk onschuldig. Ze blazen niet, geen dikke staart.. noem het maar op. Ze liggen dan verstrengeld in elkaar op de grond en vaak trapt Muis dan Kip tegen haar hoofd met zijn achterpoten. Dat ziet er best sneu uit haha, al vindt Kip het niet heel erg denk ik, want ze blijft meestal redelijk rustig.

Soms merk ik dat Kip er wel klaar mee is en dan bijt ze even in zijn nek (wat ik er overigens best 'eng' uit vind zien), maar volgens mij boeit het Muis niet veel. Hij gaat vervolgens dood leuk verder. Is dit gedrag normaal? Heel veel stoeien? Ik vraag me nu af of ik ze gewoon moet laten gaan of dat ik ze uit elkaar moet halen. Ik ben soms bang dat het misschien een keertje fout gaat en Kip een keer goed uithaalt.

Soms heb ik namelijk het idee dat Muis haar echt een beetje aan het jennen is en dat hij beter maar even kan stoppen. Ook gebruikt hij nog best vaak zijn nageltjes tijdens het stoeien, terwijl ik Kip het niet zie doen. Ik vind het best zielig voor Kip omdat hij haar amper met rust laat. Ik word er zelf eerlijk gezegd ook een beetje gestoord van. Ze rennen elkaar constant achter na; trap op, trap af, trap op, trap af.. Al vind ik dat laatste ergens ook best schattig.

Ik hoor graag wat jullie denken! Muis is natuurlijk nog maar twee weekjes in huis dus wie weet verandert het nog wel, maar ik ben graag op tijd als er actie ondernomen moet worden.

[Dinky]

Je zou wanneer het stoeien te hevig wordt in je ogen kunnen kijken of je af kan leiden met een speeltje maar ik vind het vooral klinken als elkaars grenzen opzoeken

Wel heel fijn dat je een update geeft en dan ook nog zo'n fijne update

[Rik]

Leuk om te horen hoe Kip kan veranderen nu Muis erbij is. En ook heel fijn dat Kip nog geen verstokte solo-poes is (hoewel ze dus wel hard op weg was). Zoals Mirjam al aangeeft kun je, als je denkt dat het er echt te heftig aan toe gaat, wat zorgen voor afleiding. Maar eigenlijk denk ik dat je helemaal niet bang hoeft te zijn voor een keer een flinke mep van Kip aan Muis. Het kan misschien zelfs wel gewenst zijn. Liefst zo vroeg mogelijk. Muis is nog heel jong en zo jong zijn ze nog niet zo onder de indruk van een mep. En Muis weet dan wel gelijk hoever hij mag gaan. Het moet natuurlijk geen "volle" aanval zijn van Kip (leidt ze dan wel af) maar gewoon een corrigerende mep... daar is niets mis mee. Als ik zo hoor dat Muis al lekker met zijn achterpoortjes zit te trappelen met stoeien... ik kan me voorstellen dat Kip daar op een gegeven moment tureluurs van wordt. Lijkt me een druk typetje... die Muis.

Ik geloof dat we in eerdere posts wel hadden aangegeven (en anders wel in andere topics) dat je inderdaad veel drukte (en spelen) van een jong kitten kunt verwachten. Als je dus en kitten bij een wat oudere kat plaatst dan zouden die daar soms wat minder van gediend kunnen zijn. Maar zoals je al omschreef in je eerste post weet Kip zich dondersgoed te redden in een stoeipartij (alleen toen was het met jou ). En ze heeft dus ook nog genoeg energie om met een jonkie om te gaan. Ik verwacht dus wel dat ze, met dat bijten of straks een welgeplaatste mep, goed aan Muis door kan geven wat ze wel en niet accepteerd.

[Cari]

Wat een geweldig nieuws! Wat goed van je dat je haar een vriendje hebt gegeven !
Kip has found her match . Lekker samen laten dollen, Kip redt zich wel, zo te horen.