Bounty knapt op! Of toch niet..

[G+S]

Ik zag het inderdaad op Facebook heel oneerlijk. Rust zacht bounty

[Gizmobritsekorthaar]

Las t al
Schrik ervan

Lieve renate, wens jou,Alex, snickers heeeel veel sterkte

[castratenkoor]

Ik had er de hele ochtend al buikpijn van. Jemig vreselijk Bounty ook al........

Het eerste wat in me opkomt is - haar leven was veel te kort maar ze heeft er wel uit weten te halen wat er in zat.
Nooit zal ik de foto's vergeten van de wei stierende sneeuwprinses, van bomen inschietende Bounty.
En zeker weten dat ze tonnen liefde heeft gekregen.
En ze was hartstikke gelukkig!
Sterkte lieve Renate - laat me weten als ik iets voor je kan doen.

[Ikey]

Wat schrik ik hier van. Hier gaat ook een kaarsje aan. Heel veel sterkte, Renate en A.

[Ilone]

Heel erg dit...had het er vanmorgen nog met Dinie over...
Zal inderdaad de mooie reportages van de energieke, ondernemende witte dame gaan missen....onwijs veel sterkte!!

[Cari]

Dit is echt vreselijk schrikken, dit had ik niet verwacht. Wat afschuwelijk!
Ik neem aan dat je compleet ingestort bent, Renate... Sterkte wensen is veel te magertjes, maar meer kan ik helaas niet .

[Cyamytha]

Ook hier flink aangeslagen. Geloof het ook gewoon niet. Meer dan alleen sterkte wensen kan nu niet. Maar als er iets is of als ik iets voor jou en A. kan doen, dan zeker laten weten!

:'(

[BloemTetsu]

Wel verd...mme K&k.
Ik kan wel janken.

Aan een prachtig en liefdevol leventje is veels te vroeg een einde gekomen. Bounty zal van boven jou en A. heel veel dank naar beneden sturen voor het gouden mannetje wat jullie haar gegeven hebben. Zij had geen mooier plek kunnen krijgen.
Maar dat maakt het gemis geenszin voldoende goed.
Dikke knuffels!

[Nikki2309]

Jeetje wat schrik ik van dit bericht. Woorden schieten tekort.

Heel veel sterkte!!

[Jantina]

Wat is er in vredesnaam gebeurd, vraag ik me af...ongeloof gewoon....
Dit kan gewoon niet.
Mooie Bounty...

Woorden zijn zo nietszeggend voor jou Renate, ik vind ze moeilijk te vinden.
Je zult helemaal stuk zijn...
Ik vind het zo erg voor je!!

[Catfish]

Ik zit al een tijdje vol ongeloof naar het beeldscherm te staren... Dit KAN toch niet? Helaas blijkbaar wel...
Kippenvel en tranen in mijn ogen...
Ik zal de prachtige foto's van haar in het weiland en in de boom en je liefdevolle verhalen nooit vergeten.
Ik steek een kaarsje aan en een warme *knuffel*, meer kan ik niet doen...

[Renatevanderveer]

Lange tijd niet naar dit topic kunnen en durven kijken..
Dan was het alsof ik het overlijden van Bounty opnieuw beleefde.
Nu ik de reacties lees, wil ik het open boek van dit topic toch sluiten.

Hoewel Bounty’s overlijden voor velen van jullie onverwacht en heel plotseling kwam,
was dat voor ons niet helemaal het geval..
Bij eerdere hevige longontstekingen knapte Bounty vaak, met behulp van medicatie,
binnen een paar dagen alweer op.
Bounty droeg altijd een enorme strijdkracht met zich mee en met Dinie’s Bob in gedachten,
was er altijd de hoop dat Bounty erover heen zou groeien.

Na de diagnose Bronchitis, een week voor Bounty’s overlijden, kwam niet het verwachte herstel.
Het herstel waar we zo op hoopten, liet op zich wachten, in Bounty’s welzijn veranderde er weinig.
Het lichaam van Bounty vocht heel hard tegen de ontsteking, maar alles wees erop dat dat Bounty niet lukte.

Als vier maanden oude uk werd Bounty heel ziek.
De longontsteking die ze op dat moment had, was reden voor de dierenarts om ons te waarschuwen.
Het was maar de vraag of Bounty zou opknappen.
Menig ander had de vier maanden oude Bounty laten inslapen, wij niet.
Wij zagen de strijdlust in Bounty’s ogen en besloten Bounty een kans te geven.
Een kans waarvan we nooit spijt hebben gekregen.
Elke dag in goede gezondheid, was er één.

Even leek het erop dat Bounty alles overwonnen had, dat de hevige longontsteking ‘slechts’ een opstartprobleem was.

De Bronchitis waar Bounty haar laatste week mee kampte, bleek toch anders dan anders.
Bounty kreeg ademnood en waar normaal haar strijdlust het wint van het ziek zijn, gebeurde dat nu niet..
Die maandag, nadat Bounty twee dagen nauwelijks had gegeten, belde ik naar de praktijk.
Meteen om acht uur en de spraakwaterval waarmee ik toen praatte, zal me lang bij blijven.
We konden ‘pas’ om elf uur terecht..
In de drie uur die toen verstreken, was het alsof Bounty aanvoelde wat er gebeurde en stond te gebeuren.
De minuten leken uren te duren en toen ik met Bounty de praktijk binnen stapte, was het alsof mijn maag zich omdraaide.

Toen ik Bounty zo ziek naast me zag liggen, in haar blauwe reismandje, kon ik mijn tranen niet meer bedwingen.
Reden voor de assistente om mij met Bounty in de spreekkamer te laten.
Waar Bounty normaliter meteen van haar plek komt als we het reismandje openen, keek ze nu niet meer op.
Ze keek heel even op toen ik haar naam noemde, maar legde al snel haar koppetje weer neer.
Alles in Bounty gaf het op, ze was in korte tijd heel erg achteruit gegaan..

Alex en ik hadden thuis al besproken dat we niet egoïstisch wilden zijn.
Als Bounty niet meer wilde, was het genoeg. Het ging om haar welzijn, niet om die van ons.
De blik die Bounty’s arts op haar wierp zal ik nooit vergeten. ‘Het gaat niet meer, hé?’
Hoewel Bounty al eerder op sterven na dood werd opgenomen in de praktijk, was eten Bounty’s grootste hobby.
Nu pas weet ik, dat Bounty at voor twee..
Het was haar niet aan te zien, maar het feit dat Bounty stopte met eten deed alle alarmbellen af gaan.
Dit was foute boel.
Eén blik van haar arts zei genoeg; Bounty moest vechten voor elke ademteug.

Met een enorme knoop in mijn maag hebben we samen besloten dat dit geen kwaliteit van leven meer was.
We hadden er alles aan kunnen doen om Bounty op te peppen, maar het was de vraag of Bounty dat nog aan kon.

Bounty werd in slaap gebracht en terwijl ik haar vertelde dat ze mocht gaan als ze wilde, leg ze haar koppetje in mijn hals.
Ze heeft een poosje met haar pootje op mijn neus gelegen, in mijn armen is ze gestorven.

Twee intense jaren die ik niet had willen missen.
We hebben altijd tegen Bounty gezegd dat ze zelf haar moment mocht kiezen.
Zolang Bounty genoot, genoten wij met haar mee.
Voor ons heeft kwaliteit van leven meer waarde dan kwantiteit.
Voor Bounty hebben we eruit gehaald wat erin zat.
En nu heb ik eindelijk de rust gevonden om haar sterven iets uitgebreider aan jullie te vertellen.
Niet alleen voor jullie, maar ook voor mezelf.
Niet om Bounty’s leven af te sluiten, maar om de losse woorden in mijn hoofd vorm te geven.

[Dinky]

Jullie hebben haar na de longontsteking met 4 maanden nog een enorm gelukkig leven gegeven. De levensvreugde spatte iedere keer weer van de foto's.
Zoals jij Bounty liefdevol omschrijft op haar laatste dag had ze inderdaad de strijd opgegeven en hebben jullie de enige juiste beslissing genomen.
Het was goed zo *knuffel*

[genm]

Ik heb je verhaal met tranen in mijn ogen gelezen. Heel veel respect voor jou en Alex. Heel veel sterkte met jullie verlies. Rust zacht, Bounty.

[BloemTetsu]

Met een brok in mijn keel dit gelezen. Jullie hebben Bounty een pracht leven gegeven, een betere beslissing dan wat jullie hebben gedaan was niet mogelijk. Knuffel voor jou en A.!