update Sunny die terug moest naar het asiel....

[sunny]

Goedemorgen allemaal,

Hier even een update van Sunny (vind ik wel zo netjes na alle reacties

Gisteren een telefoontje van het asiel gehad, Sunny is gelukkig helemaal gezond verklaard, blaasbruis was niet terug gevonden, urine perfect schoon...
Blijft het wel een feit dat haar gedrag vreemd blijft, gelukki was de vaste kattentherapeut (noem je dat zo?) van het asiel al weg van Sunny voordat ze naar ons kwam, en die heeft besloten haar in huis te nemen, vreest toch wel dat het misschien vaker kan gebeuren (waarschijnlijk toch meer gebeurt in haar leventje dan we allemaal denken) is daar totaal niet bang voor, en kan dat waarschijnlijk ook vele malen beter handelen als wij of een ander nieuw baasje.

Pak van ons hart dat Sunny toch op d'r pootjes terecht is gekomen en daar waarschijnlijk een goed leven tegemoet gaat!!

Groetjes Linda en yuri

[ayla]

Wat fijn dat sunny toch een warm mandje gaat vinden! Super van gedragstherapeut zeg!

[eveline1982]

Fijn dat het zo een happy end is geworden voor Sunny! Die gaat een mooi leven tegemoet bij iemand die haar kan nemen zoals ze is

[Cari]

Geweldig nieuws - fijn dat je het even laat weten!

[Dinky]

Wat fijn dat Sunny op deze manier toch een fijn mandje heeft gekregen
Maakt het ook voor jullie makkelijker los te laten denk ik
Bedankt voor deze fijne update

[flower1980]

Fijn dat Sunny een goed terecht is gekomen.

[Jantina]

Wat super fijn zeg. Zo komt ze alsnog goed terecht.
Is voor jullie ook fijn lijkt me.

[BloemTetsu]

Klinkt alsnog als een goede match. Fijn dat Sunnetje zo nog goed terecht komt.

[pinguin]

fijn dat sunny deze super kans heeft gekregen

[boereeetjeee]

Hoi linda en yuri,

Wij zijn de vorige eigenaren van sunny.
We hebben Sunny in huis genomen toen ze 8weken oud was. Ze was heel lief, lekker speels en heel donzig toen der tijd.
Toen ze 1,5 jaar oud was begon het aanvallen.
Ze was naar buiten aan het staren en maakte een zwaar ademend geluid, dus dacht er is iets en ging bij haar kijken. Dat had ik dus niet moeten doen want lag helemaal open en ze stopte pas nadat ik haar had vastgepakt en in de badkamer had gezet om af te koelen.
Wij de dierenarts gebeld en die vertelde dat het misschien kwam doordat ze niet was geholpen. Ook scheen ze blaasgruis te hebben en moesten we overgaan van brokken naar natvoer 2keer per dag. Dit zou het laten overgaan. Later bleek uit onderzoek toen ze in het asiel zat dat ze het nog steeds had dus zijn we door onze dierenarts verkeerd ingelicht. Maar goed verder met het aanvallen na de sterilisatie. Het werd alleen maar erger. Zoals jullie ook vermeldden in jullie bericht keek ze altijd heel raar naar je benen/voeten. Wij hebben Sunny 3 jaar in huis gehad. (Geboren 29 april 2010). Ze is een hele lieve poes die altijd blij is als je thuis kwam en dat liet blijken door te gillen en rennend naar je toe te komen. Maar na 3 jaar Sunny zoveel kansen te hebben gegeven hebben we een gedragstherapeut in de hand genomen die werkte bij asiel Vlaardingen. Ze is veel bij ons thuis geweest en hebben samen veel besproken hoe we haar rustig konden krijgen. Trucjes leren, negeren en noem het maar op. Om het jaar moesten we Sunny ook laten scheren onder narcose omdat ze anders agressief werd naar de artsen. Dit omdat ze niet gekamd wilde worden en snel klitten krijgt. Mijn vriend en ik hebben na een tijdje samen met de gedragstherapeut besloten (met pijn in ons hart en veel tranen en foto's) haar weg te doen naar het asiel en hopen dat ze daar naar een nieuwe eigenaar ging die wist van haar problemen en haar daarmee wilden helpen. Nu blijkt dus uit jullie verhaal dat jullie van niks wisten en hebben ze ons in een kwaad daglicht gezet door te vertellen dat we haar verwaarloosd hebben. Maar niets is minder waar. Ze zat indd vaak in de badkamer, omdat ze dan aanviel en ze daar volgens de gedragstherapeut moest afkoelen en ze het na een tijdje elke dag deed.

Vind het erg spijtig te horen dat ze bij jullie hetzelfde heeft gedaan en ze jullie dus ook heeft aangevallen. Maar ben blij dat ze nu bij de gedragstherapeut zit die hier veel ervaring in heeft en er de tijd in wil steken.

Ik hoop dat er een hoop vragen voor jullie zijn beantwoord en willen dat Sunny een prachtig leventje kan leiden want we houden nog steeds ontzettend veel van haar en hebben al die tijd gehoopt dat we toch nog effe een keertje gedag konden zeggen.

Groetjes Stephanie en Nigel

[nellebel]

wat fijn dat jullie ook jullie kant van het verhaal kunnen vertellen.
ik weet van mijn schoonzusje die een berner sennen hond had. zo verschrikkelijk lief, maar die kreeg soms ineens een bepaalde blik in zijn ogen en dan was hij onbereikbaar en werd hij echt vals. vanuit het niets. uiteindelijk bleek hij toch een afwijking te hebben in zijn koppie waardoor dit plotseling vanuit het niets kwam opzetten. aangezien hij toen nog puppie was (half jaar oud) hebben ze hem toch moeten laten inslapen omdat het een aantoonbare afwijking was die niet te herstellen was en het veel te gevaarlijk zou zijn wanneer hij volwassen zou worden. ik wil maar zeggen, niet alles kon aan vorige eigenaren of verwaarlozing geschaart worden.

[castratenkoor]

boereeetjeee - ik wil je niet aanvallen en nergens van beschuldigen. Maar mijn mening is wel dat Sunny een verkeerde start heeft gehad. Tamelijk jong bij de moeder vandaan. Dat hoeft geen probleem op te leveren als ze daarna met soorgenoot opgroeit. Maar ze bleef alleen in haar kittentijd. Ervaring leert, en vele voorbeelden op het forum leren, dat solo-kitten vaker agressief gedrag gaan vertonen. En dat zie je vaak op leeftijd van anderhalf jaar.

Verder werd ze rijkelijk laat gecastreerd. Achteraf gezien had dat ook beter gekund voor de eerste krolsheid.

""Nu blijkt dus uit jullie verhaal dat jullie van niks wisten en hebben ze ons in een kwaad daglicht gezet door te vertellen dat we haar verwaarloosd hebben.""
Een eenzaam kitten is ook een vorm van geestelijke verwaarlozing.

Hopelijk komt het nog goed met haar in haar nieuwe thuis en leeft ze nog lang en gelukkig.

[Dinky]

Hallo Stephanie en Nigel,

Fijn om ook jullie kant van het verhaal te lezen
Zo te lezen kan (een deel van) het gedragsprobleem veroorzaakt zijn doordat Sunny alleen is opgegroeid zonder andere katten. Dat ze echter zo extreem tekeer ging qua openhalen doet toch ook vermoeden dat er daarnaast iets in haar kopje niet goed zit
Vind het ook vreemd dat een gedragstherapeut haar dan laat 'afkoelen' in de badkamer, één van de meest beangstigende kille ruimtes in een huis (waar alles galmt).

Dat jullie haar zo lang de kans hebben gegeven en een gedragstherapeut hebben ingeschakeld zegt wel dat jullie het beste met Sunny voor hadden

[boereeetjeee]

castratenkoor,

Sorry????? Je wilt me nergens van beschuldigen maar je beschuldigd mij ervan dat ik een poes alleen in huis heb genomen... zoals veel meer mensen doen en dan zeg je dus dat ik haar geestelijk heb verwaarloosd? Kom op zeg wat een bullshit. Jij maakt er dus van dat iedereen minimaal 2 katten moet nemen anders verwaarloos je ze. Vaag als ik zelf tig mensen om me heen heb die allemaal 1 kat hebben en daar niks mee aan de hand is. En ja ik heb haar laat laten steriliseren omdat ik zat te twijfelen of ik een nestje wou of niet. Ze ging elke dag naar buiten waar heel veel katten zitten. DUS ga mij niet de les lopen lezen over dat ik mijn poes geestelijk heb verwaarloosd omdat ik er perse 1 wou. Ze kon alles doen wat ze wou naar buiten, binnen blijven enz.

[boereeetjeee]

Wat fijn dat er toch mensen zijn die in zien dat het niet aan het baasje hoeft te liggen. Dat vind ik prettig om te lezen. Wij hebben er inderdaad alles aan gedaan om haar te helpen en wij vonden het daarom inderdaad ook raar om haar in de badkamer op te sluiten. Maar je gaat er meestal vanuit dat een gedragstherapeut daar ervaring in heeft en geloof je haar.

Wij wilden haar absoluut niet kwijt en wilden haar 100% helpen met haar agressie maar we hielden het helaas niet vol om elke dag open gehaald te worden met tot de dag van vandaag nog littekens te hebben