Misschien heb ik het willen forceren.. Ik zorgde ervoor dat de zakjes natvoer klaarlagen, alsook een hengeltje, laser,...
Vol goede moed liet ik Nanou in de living. Zodra filou haar zag binnenkomen vluchtte hij de kast op. Nanou erachter, maar ze kon niet aan hem. Filou begon te grommen naar Nanou. Om de spanning te doorbreken maakte ik toch het natvoer klaar. Nanou kwam onmiddellijk af en filou stond te miauwen op de kast. Heb hem beetje bij beetje kunnen lokken en uiteindelijk stond hij op de grond. Wanneer Nanou haar potje leeg was kwam ze naar mij. Maar ik zat bij filou. Die zich snel achter het gordijn bij de zetel verstopte. Nanou begreep het niet zo goed en liep de gang ( die naast de zetel staat in). Toen ze zag dat filou daar niet was kwam ze bij mij. Speelgoed interesseerde haar niet, ze begon heel de kamer te inspecteren, op zoek naar filou. Uiteindelijk had ze het gordijn gevonden en kroop ze achter het andere gordijn, maar daar kon ze niet bij filou. Ze ging dan bovenop de zetel liggen met haar oog op het gordijn. Na enkele minuten durfde filou in slow motion van achter het gordijn te komen. Nanou hield iedere beweging in het oog, vanaf dat hij terug op de vloer stond vlamde ze op hem af. Zo hard dat ze tegen de kast vloog waardoor de gitaar van mijn vriend tegen de grond viel. Filou rende in volle paniek weg en terug achter het gordijn. Ik kon Nanou tegen houden, en met het geluid van haar snoepjes kon ik haar uit de living lokken. Heb haar wel een snoepje gegeven, beloning om uit de living te komen (??)..
Filou zit momenteel nog steeds heel bang achter het gordijn. Zijn potje eten heeft hij voorlopig nog niet op..
We zijn weer een paar stappen terug
