Ik ben Linda en getrouwd met Yuri, allebei twee zeer grote kattenliefhebbers,
onze eerste eigen kat was Goofy een kater die we van mijn ouders hebben overgenomen (kon niet overweg met de honden), is met tien jaar bij ons gekomen maar ken hem al heel m'n leven!
helaas hebben we Goofy een aantal weken geleden met 20 jaar moeten laten inslapen, onze makker was op
![Verdrietig :(](./images/smilies/icon_sad.gif)
Omdat er toch wel een ontzettend gat was gevallen hebben wij vorige week Sunny uit het asiel gehaald, een 4 jarige rode langharige poes, Sunny is bij d'r vorige bazin weggehaald omdat ze daar opgesloten zat in de badkamer, een verwaarloosde blaasontsteking en blaasbruis had en onder de klitten zat. Wat daarvoor de reden was zijn wij niet op de hoogte....is bij het asiel helemaal opgeknapt en toen we vorige week binnen kwamen was het liefde op het eerste gezicht
![Glimlach :)](./images/smilies/icon_smile.gif)
Het is tot vandaag hartstikke goed gegaan, was wel wat opgefokter (maar dat lijkt me logisch) en nog een klein beetje timide, maar deed wel kroelen en achter ons aan lopen, het huis verkennen enz enz, eigenlijk stonden wij zeer verbaasd dat het zo goed ging..
Tot vanmiddag.....
Ik was aan het werk, heel de dag geen vuiltje aan de lucht, Sunny ligt onder de tafel te slapen (volgens mijn man echt in een hele diepe slaap) ze komt overeind hij hoort haar op de grond springen, ze begint te blazen en springt vanaf halverwege de huiskamer met uitgestrekte poten op mijn man af en heeft hem echt heel erg te grazen genomen, ze wilde niet los laten dus hij heeft er uiteindelijk van z'n arm af moeten gooien, hij is toen bij haar weggelopen, terwijl ze achter hem aan kwam rennen en hem weer wilde pakken, heeft vervolgens niet tegen haar geschreeuwd of wat dan ook en heeft zich in de keuken opgesloten tot ze gekalmeerd was.....had op het moment zelf ook enorme stuiters van ogen! Toen haar ogen eenmaal weer normaal stonden deed ze ook wel weer redelijk normaal..
Mijn man is mij op gaan halen en toen we thuis kwamen lag ze weer te slapen onder de tafel, is wel overeind gekomen om ons even een kopje te geven, maar niet zo enthousiast als de afgelopen dagen...
Ben eigenlijk verschrikkelijk geschrokken van het hele voorval en eerlijk is eerlijk heb even drie keer staan ademhalen voordat ik naar binnen ging zodat ze niks zou voelen van mij gevoelens, mijn man heeft voor de rest ook niks naar haar getoond ondanks dat ie toch flink geschrokken is, zin arm ligt echt helemaal open....
Ga sowieso morgen even asiel bellen of er nog meer bekend is over haar gedrag voor het asiel, maar wil toch ook hier advies inwinnen, want willen haar absoluut nog niet terug brengen en ben bang dat het asiel dat gelijk zegt
![Verdrietig :(](./images/smilies/icon_sad.gif)
Ze ligt nu overigens weer te slapen terwijl ze dat de eerste dagen bijna niet deed!
Hoop jullie genoeg informatie gegeven te hebben
Linda (een ietwat geschrokken poezeneigenares)