Poes is ineens heel angstig en aggressief

[Danodepano]

Dag allemaal! Ik heb al e.e.a. proberen te lezen op het forum, maar ik heb toch behoefte aan een wat individuelere benadering, ofwel: behoefte aan reply's

6 jaar geleden is een poes aan komen lopen; we vonden haar nestje met 3 kittens in de achtertuin. 2 kittens hebben we weggegeven en moederpoes en één jongkie hebben we gehouden.

Het zijn twee dames en het klikt(e) echt heel goed. Ze speelde samen, sliepen samen, aten samen. Alles. Natuurlijk hebben ze ieder hun eigen terrein. mama onder en dochter boven. Maar zonder strijdt en ze accepteren elkaar in het eigen stukje woning.

Gister morgen hebben ze samen gegeten, samen geslapen, samen gespeeld.
Gister avond ook samen gegeten. Maar rond een uur of 19u begon de dochter ineens te blazen. We hadden niet meteen door wie of wat het doelwit was. Maar we zijn er nu achter dat ze sterk reageert op mama-poes.

Mama-poes doet echt niets anders. Ze is super lief, valt niet aan, natuurlijk wel nieuwsgierig. Maar mama is gewoon rustig en normaal. Ze is gewoon zoals altijd.

Dochter daarentegen is zichzelf echt niet. We hebben haar nog nooit horen grommen of blazen, maar nu is het alsof ze bezeten is door de duivel. Zodra mama in de buurt komt begint ze te grommen, blazen, krijsen, maakt zich groot, dikke staart. Het is wel duidelijk dat ze zich onderdanig opstelt. maar dat heeft ze altijd al gedaan. Zonder verdere problemen.

Maar gister avond is ze dus echt agressief naar mama-poes. Vannacht hebben ze ook gevochten.
Nu in de ochtend gromt en blaast ze meteen als mama in de buurt komt.
Maar zodra we eten geven, eten ze naast elkaar uit de bakjes. TOTDAT mama klaar is met eten. vanaf het moment dat mama klaar was en wegliep, ging dochterlief al grommend verder met eten (eerst gromde ze niet toen mama nog at) en heeft ze alles opgegeten.

Dochter loopt wel rond. Nu ook: mama licht lekker voor de verwarming te slapen, ogen dicht. En dochter komt kijken en gaat staan grommen. Alleen ze valt niet aan! Ze gromt alleen maar en is angstig. Oren staan ook gewoon naar voren, dus liggen niet plat. Heel wonderbaarlijk.

De ene ligt rustig door te slapen en de ander staat wat te grommen.

Beiden laten zich gewoon door ons aaien en knuffelen. Er is echt iets gaande van dochter naar mama, maar niet aanvallend....ik snap het niet...

Zolang het niet uit de hand loopt laat ik het zo (hoewel plas opvegen niet mijn favoriete dagelijkse bezigheid is). Maar als iemand tips heeft? Graag!!

We hebben nagedacht of wij onze routines hebben verandert, maar ook dat niet. Dochter is wel altijd al wat banger uitgevallen. Is ook altijd weg als bezoek komt. Maar de ene kat is nu eenmaal de andere niet.

Ik vind het heel vreemd....

[Danodepano]

Ow, goede toevoeging wellicht is dat we wel gemerkt hebben dat met de overgang van winter naar lente dochterlief altijd wel een dag of 2 wat last heeft van de hormonen. Ze kwam dan wel eens met een dikke staart langs rennen, maar niets problematisch en ook geen reactie op mama-poes. Nu wel....

Beide katten zijn trouwens gesteriliseerd. We spelen met beide katten. Behandelen ze gelijk en doen zelf ook niets anders.

Wel is een van de twee baasjes twee dagen van huis geweest, maar dat is normaal ook geen probleem.

[castratenkoor]

Komen ze buiten? Kan zijn dat er buiten iets is voorgevallen waardoor dochterpoes van slag is. Dat heeft even tijd nodig om tot rust te komen.

Als ik het goed begrijp is het alleen dochter die raar doet. Je hebt het over plas opruimen. Is dat ook van dochter? Ik zou haar na laten kijken, liefst een plasje meenemen zodat ze dat kunnen onderzoeken of ze blaasgruis en/of blaasontsteking heeft.
Het kan namelijk ook door pijn komen, gedragsverandering.

[Danodepano]

Dank voor je snelle antwoord.

Het zijn beiden 100% binnen katten. Ze komen nooit buiten.

Plas komt van de schrik. Natuurlijk lat mama zich wel eens verleiden en dan komt het tot een confrontatie...Dochter laat dan wat urine los.

Fysiek kan ik niets aan haar ontdekken. Ze plast en poept gewoon. Eet gewoon. Heeft geen pijn als ik haar aanraak (heb haar van kop tot puntstaart geknuffeld)

[castratenkoor]

Kan het zijn dat ze binnen ergens van geschrokken zijn, staart tussen de deur, iemand op een pootje getrapt, iemand een bord laten vallen, of wat dan ook? Is er bezoek geweest die ze niet aardig vonden? Misschien iemand met een hond of een klein kind of zo?

Maar er kan uiteraard eventueel ook wat voorgevallen zijn buiten jullie gezichtsveld.

Let er ook op of ze niet vaak bak op en bak af gaat. Bij twijfel zou ik haar toch eens laten nakijken.

[Danodepano]

Het zou best kunnen dat ze geschrokken is. Dat weet je toch nooit helemaal. Mijzelf is niets opgevallen. Misschien gewoon slecht gedroomd

De kattenbak zit niet vol met kleine plasjes. Ze loopt ook niet af of aan. Ze ligt lekker in het zonnetje, komt nu soms even langslopen, een knuffel halen. Even grommen tegen mama en dan is ze weer verder.

Mama laat het zich allemaal geweren. Natuurlijk moet ze niet té uitgedaagd worden. Maar voordeel aan mama is dat àls we haar terugroepen ze ook echt luistert

[castratenkoor]

Misschien handig, nu ze wat minder goed met elkaar overweg kunnen, een extra kattenbak neerzetten. Op een heel andere plek, zodat ze elkaar wat dat betreft niet dwars kunnen zitten. En ook een extra bak brokken en een extra waterbak op een heel andere plek.

[Danodepano]

Dat is een idee! Op zich hebben we drie bakken, allemaal op een rijtje en op een centraal punt.

Dochter ligt meestal op de slaapkamer en mama onder. Dus de kans dat ze elkaar kruisen is niet zo groot. Maar zeker iets om rekening mee te houden.

Onder staat al een extra deur op een kier zodat ze twee looproutes hebben en dus ook weg kunnen als het moet.

Het eten ging goed, ze krijgen op vaste tijdstippen te eten en zolang ze beiden eten in het bakje hebben gaat dat goed. Dadelijk om 17u eens kijken hoe het gaat.

Ik denk dat we het even laten nu zoals het is en dan afwachten. We weet ebt het weg. Heeft ze wat hormonale schommelingen. Probeert ze nu terrein te winnen / de dominantie positie over te nemen, maar weet ze niet goed hoe dit moet (ze gedraagt zich zelfs op 6 jarige leeftijd als een kitten: niet miauwen, maar piepen etc.)

bedankt voor de tips!

[Ikey]

Als er problemen zijn tijdens het eten, kun je overwegen een paar dagen ze apart te voeren. Dus echt beide in een andere kamer. Misschien geeft dat wat rust voor de dochter.

[Danodepano]

Hoihoi, juist geen problemen tijdens het eten. Ze wisselen zelfs rustig van bakje.

Totdat mama alles op heeft, dan gromt ze weer.

Ook zo voor de rest. Ze loopt rond. Ze zitten 50cm naast elkaar. Maar als mama verkeerd beweegt: grommen en blazen :S

[Dinky]

Eerste waar ik ook aan dacht was urine onderzoeken op gruis/ontsteking.

Je zou misschien kunnen kijken naar feliway als je iets wilt doen. Vreemd is wel dat er met eten niets aan de hand is

[Ms Maaike]

Eten verbroedert, althans, dat is hier zo.

Je schrijft dat ze misschien last heeft van hormonale schommelingen. Dat kan niet als ze gecastreerd zijn, dus ik denk niet dat het daar aan ligt. Wat wel goed zou kunnen is dat dochter pijn heeft en daarom gromt naar haar moeder, een soort van waarschuwing. Ik zou ook de urine laten controleren. Een plotselinge gedragsverandering kan een medische oorzaak hebben, zeker als alle andere plotse voorvallen (trap op staart, een bord laten vallen etc.) uitgesloten zijn.

[Danodepano]

Dag samen!

Hier een update. Sinds gisteren is alles weer in orde. Ze slapen weer bij elkaar. Delen weer de vensterbank. Geen gegrom, geen geblaas. Alles als vanouds.

Ik zag wel dat het alarm een paar keer afgegaan is tijdens onze afwezigheid. Misschien dat ze daarvan geschrokken is...Maar dat gebeurt wel vaker en dan heeft ze er geen problemen mee.

Nu is het in ieder geval weer spik en span

[Ms Maaike]

Dat is fijn nieuws. Bedankt voor de terugkoppeling!