Een jaar geleden is bij mijn kater (toen 12) nierfalen vastgesteld. Hij kreeg een vochtinfuus, moest op nierdieet, maar hij bleef niet lekker (veel maagzuur kotsen, weinig eten). Hij bleek na nog meer onderzoek ook een chronische pancreas-ontsteking te hebben.
Omdat dat laatste meer pijn doet en misselijk maakt, is de dierenarts op het pancreas-spoor gaan zitten met een speciaal dieet (sensitivity control), soms anti-misselijkheidstabletjes (of een spuit als hij bij de DA was) en maagzuurremmers (geen succes, want van die pillen raakte hij helemaal overstuur met schuimbekken).
Het ging langzaamaan wat beter met de kat. Geen grote plassen kots meer, beter eten en vrolijker. Af en toe liet ik waardes bepalen en ook het ontstekingsbeeld in het bloed liet een kleine verbetering zien. Af en toe had hij wel een dip, met minder eten en een misselijke aanblik (grotere pupillen, niet echt lekker liggen).
In de kerstvakantie begon Karel steeds meer te drinken en te plassen (ik dacht dat het kwam door de warme kachelstand). Z'n eetlust nam weer af en hij kreeg af en toe weer zo'n ongelukkige blik in de oogjes.
Ik dacht aan een 'gewone ' Pancreas-dip, maar bij de dierenarts vorige week bleek het echt niet goed te gaan. Uitgedroogd (vochtinfuus gekregen) en heel slechte nierwaardes. Volgende dag naar DA gebracht waar hij aan het infuus is gelegd. Hij zat daar de boel bij elkaar te mauwen van ellende terwijl hij thuis juist stilletjes was. Na 2 dagen infuus bleek het niet te helpen. Geen verbetering. Een eventuele derde spoel-dag zou hij (omdat dat op zaterdag viel) in de spoedkliniek moeten zitten.
Besloten om hem dat niet aan te doen en mee naar huis te nemen. Hij kreeg een extra kalium-shot plus nog een misselijkheids-spuit vlak voor vertrek. Ik heb flesje ranitidine meegekregen (tegen maagzuur). Zaterdag bij z'n natvoer gedaan, ging goed omdat hij al het vocht oplikte. Gister een keer in z'n bek gespoten maar daar werd hij niet blij van.
Hij was erg sloom (deels te wijden aan stress & drukte bij DA) maar hij at zaterdag wel een beetje en dronk veel. Van waterbakje liep hij dan gelijk door naar kattenbak voor grote plas. Zondag nog slomer en alleen 's ochtends klein beetje natvoer gegeten. Ook minder drinken (gaat wel bij waterbakje staan en staart dan wat voor zich uit).
Nu is het maandag en hetzelfde beeld als gister; geen eetlust, weinig drinken, veel slapen. Ik weet dat katten moeten blijven eten. Maar twijfel over dwangvoeren. Zowel zijn nieren als de pancreas zijn niet te genezen. Dwangvoeren wordt dan een stressvol uitstel van executie lijkt me? Als hij opleving had gekregen dit weekend, zou ik hem weer een paar dagen aan de spoeling hebben gezet deze week. Maar ook dat lijkt me nu zinloos. Een eventueel nierdieet zou overigens weer niet goed zijn voor de pancreas
Pffff. Ik weet het even niet meer. Iemand hier misschien iets soortgelijks meegemaakt?
