pfffff

[Sydney]

Goedemorgen,

We zijn even ontmoedigd thuis met onze 3 poezen. Zoals ik al in een eerder bericht schreef (maar begin even een nieuw topic, anders wordt het zo'n lang verhaal), hebben we sinds een maand of drie een nieuwe poes van 1,5 erbij. Een levendig, pittig ding. De start met onze andere poezen was lastig. Met de jongste poes gaat het nu best aardig, ze spelen en dollen af en toe samen en alhoewel de nieuwe poes behoorlijk fel en ook regelmatig klierig kan zijn, trekt onze jongste poes daar zich (zo op het oog) niet zo heel veel van aan. Meestal ontwijkt ze het en als het echt beu is, maait ze wel een keer.
Met de oudste ging de start voor haar doen wel redelijk, natuurlijk heel veel grommen en blazen, maar de nieuwe poes had daar ontzag voor. Helaas gaat het nu al weken erg moeizaam. De nieuwe poes jaagt haar de trappen op en alhoewel het niet tot vechten komt, raakt de oudste er helemaal van over de kook. Ze komt bijna niet meer beneden, alleen 's avonds nog als ze weet dat de nieuwe poes ligt te tukken. Op de bovenverdieping is de oudste poes wel meer op haar gemak, daar loopt ze rond, heeft haar gekke 5 minuten en is lekker kroelerig naar ons toe.
Maar zodra ze het nieuwe monstertje ziet, is ze boos.
We hopen dat het gewoon veel tijd nodig heeft. Toen onze jongste poes er bij kwam is ze ook lang boos geweest, maar we zien zo weinig vooruitgang.
En dan lees ik hier op de site verhalen van introducties die zoveel vlotter gaan en zie ik foto's van 3 katten die na een paar weken met z'n drieen bij elkaar liggen en dan denk ik, pffff, doen we iets fout (alhoewel ik natuurlijk super blij ben voor anderen hoor!).
We proberen echt alles. Omdat het nieuwe poesje zo energiek is, spelen we veel met haar. Maar al dat spelen is ook exclusieve aandacht en we merkte dat ze daar erg bezitterig en jaloers van werd en ook erg hyper. De laatste dagen zijn we daarom even aan het minderen met spelen en negeren haar ook wat meer. Het lijkt wel te werken, want ze is rustiger en lijkt ook minder klierig.
Maar ik ben zo bang dat ik de oudste te kort doe en haar met veel stress opzadel. Aan de andere kant is het voor de jongste poes wel leuker met een andere kat er bij (want het was best saai voor haar) en hebben we het nieuwe poesje ook al 3 maanden.
We weten gewoon even niet of het wel goed gaat komen. Is toch weer een lang verhaal geworden

[ayla]

lastige situatie. Bied je hun iets aan om te ontstressen? bij mij werkt de feliway altijd goed om de boel wat rustiger te krijgen en valeriaan druppelen op de kong.

[Ilone]

Misschien heeft het wat meer tijd nodig.
Een aantal dingen die je kunt proberen:
- op de grond gaan zitten met snoepjes en alle 3 snoepjes en aaitjes geven.
- met alle3 tegelijk spelen, maar soms ook met bijv de oudste of de nieuwe apart.
- Wat Marjoleine al zegt, een feliway stekker en/of valeriaandruppels op kussentjes o.i.d. door het huis
- niet straffen als ze bonje hebben.
- af en toe ook de oudste wat quality time geven. Die andere 2 vragen er volgens mij zelf wel om

[Sydney]

Bedankt voor de tips! Gisterenavond zijn we inderdaad weer met valeriaan begonnen, is van die tinctuur van het kruidvat. Doen we op een wattenschijfje en dan wapperen (tip van dit forum) en heb wat gedept op de slaapplaatsen van de dames. Daar werden ze wel even heel gelukkig van haha. En we proberen inderdaad ook de oudste veel aandacht te geven, die heeft soms echt een zetje nodig. Soms haal ik haar zelf naar beneden, zet haar op de bank en aai haar. Dan kijkt ze wel even geshockt, maar vindt het dan ook wel fijn. Ik weet niet of het goed is om dat te proberen te sturen, maar vind het zo sneu als ze alleen maar boven ligt.

[Ikey]

Ik denk wel dat het goed is om haar van boven te halen. Zo merkt ze ook dat het beneden best gezellig is en je beloont haar meteen door haar lekker te knuffelen en dat vindt ze dus wel fijn. Als ze meteen van de bank springt en weer naar boven wil, zou ik haar laten gaan.

[Sydney]

Ja, als ze weer naar boven wilt, laten we haar ook zeker gaan. Maar wat zo sneu is, is dat ze soms toch voorzichtig probeert om naar beneden te komen, is dan eindelijk halverwege de trap en dan sjoef, raced de nieuwe poes haar al weer achterna naar boven (dan zijn we dus te laten met 'ingrijpen', we hebben het niet altijd in de gaten). Laatst kwam ze eindelijk de huiskamer in, maar het nieuwe poesje zat achter de deur. Dat geeft de oude poes een schreeuw alsof er ik weet niet wat gebeurt en rent naar boven. Ja, dan is het natuurlijk leuk om er achteraan te sjeesen. We hebben een beetje het idee dat de nieuwe poes graag de huiskamer als haar domein heeft. Ze probeert dat ook bij de jongste poes, maar die is daar veel te laconiek voor. Die laat zich de trap opjagen ofzo en loopt een minuut later weer gewoon binnen met een prrr.

[Cari]

Is het niet mogelijk om de oude poes ook permanent beneden te houden? Niets is leuker voor een jonge belhamel om een bange poes een trap op te jagen. De oude moet verhinderd worden zich als prooi te gaan gedragen en de jonge moet niet gaan denken dat de benedenverdieping alleen van haar is. Als ze allemaal beneden zijn, ze allemaal afwisselend en als het kan ook tegelijk positieve aandacht te geven. Spelen en knuffelen.

[Cerna]

Ik heb een beetje hetzelfde bij de hand gehad, maar dan andersom.
Sinds 8 weken heb ik er 2 kittens bij en na de eerste paar dagen van blazen en grommen, ging het best wel goed tussen de dames.
Alleen Amber van bijna 9 ergerde zich flink aan de druktemakers. Na ongeveer een maand had ze zoveel moed bij elkaar geraapt dat ze de kittens een lesje ging leren. Ze vloog er boven op; het was niet leuk meer!
De kittens werden bang voor haar en zodra ze haar zagen, renden ze weg om zich te verstoppen onder de verwarming waar Amber niet bij kon.

We zijn nu een maand verder en ik moet zeggen dat het weer - op een heel enkel incident na - rustig is. Ik heb iedere keer wanneer Amber de kittens aanvloog, ingegrepen. Dat deed ik door Amber met luide stem te corrigeren, door haar even flink in het nekvel te pakken en NEE! te zeggen of door haar buiten af te laten koelen. De kittens die door hun gedrag (sluipen, hard rennen) een reactie bij Amber opriepen, heb ik met susgeluidjes gekalmeerd en het heeft dus geholpen.

Vaak wordt aangeraden om de katten het zelf te laten uitzoeken, maar ik heb dus bewust wel iedere keer ingegrepen. Kon het ook niet aanzien wanneer die bijna 7 kilo wegende Amber bovenop zo'n klein kitten sprong.
Bij mij heeft ingrijpen gewerkt, misschien bij jou ook?

[nellebel]

lastig hoor. ik heb guusje (die odie echt niet leuk vond nadat het ventje gromde en bromde) behoorlijk wat individuele aandacht gegeven. ik maak nu ook tijd vrij voor elke kat indiidueel. odie wil overal bij zijn, neus voorop en staat overal bij. op die moment pak ik hem soms bewust weg en zet hem ergens anders neer. het ritueel met eten (guusje die gaat inaarkeren bij het baasje op zijn sloffen) gaat ok gewoon door. ze liet zich vaker wegjagen door odie die dan weer staat te schreeuwen om eten, maar hij krigjt nu ook in de gaten dat hij meot wachten tot guusje en gijs eten hebben. gisteren voor het eerst met 3 tegelijk gekregen. guusje krijgt meer lef om hem terecht te wijzen, maar zowel guusje als gijs laten zich makkelijk wegduwen met eten. ook op bed gaat odie overal liggen waar hij wil. wij laten hem niet op de vaste pek van guusje en gijs gaan liggen. nu 3 weken later merk ik datde andere nzelf soms de vaste structuur loslaten maar ze hadden echt HUN momentje nodig. gijs op zijn krabtonnentje en guusje met speeltjes.

[Sydney]

Sorry voor de late reactie, was druk weekend...Maar bedankt voor de reacties en tips. Ik vind het ook lastig. Ik moet wel zeggen dat het iets helpt dat we de nieuwe poes veel minder aandacht geven, dat klinkt een beetje hard misschien maar ze stond inderdaad overal met haar neus vooraan en jaagde zelfs de poezen weg als ze aandacht van ons wilde. Ze moet echt even indammen. En ik moet zeggen dat ze iets rustiger is. Ze gaat nu zelfs af en toe op zolder liggen op haar gemak ipv altijd maar beneden te willen zijn bij ons. En ze is ook zeker wat minder hyper.
Ingrijpen proberen we ook zeker, alleen merken we dat dat bij haar weinig nut heeft. Als ze in de focus zit, is ze niet tegen te houden en wordt alleen maar vervelender als ik probeer in te grijpen. Het is echt zoeken wat werkt.
Maar doordat ze wat minder hyper is, durft onze oudste poes kleine stapjes te zetten. Zaterdagochtend liep ze opeens mee naar beneden, alleen toen zag ze de nieuwe poes en sjeesde weer gauw naar boven. Zaterdagavond ging ze opeens aan de krappaal hangen waar de nieuwe poes op lag te tukken, maar misschien had ze dat niet in de gaten hihi.
En gisterenavond kwam ze uit zichzelf naar beneden, daar waren we erg blij om.
Maar het blijft wel erg spannend, vooral overdag als we werken zijn. Ik heb het idee dat de oudste poes alleen nog maar onder een deken ligt.

[nellebel]

hier komt odie ook soms naar ons toe rennen als hij net guusje heeft uitgedaagd en zij ineens achter hem aanrent. daar trappen wij dus echt niet meer in. ik merk echt verschil hier nu meneertje niet steeds zijn zin krijgt. hij is gewend natuurlijk als kitten alleen over bij mama dat hij alle aandacht kreeg. nu hangt hij minder aan ons en lost hij zaken zelf op. dus ook soms een mep krijgen van de anderen omdat hij zich niet netjes gedraagt.
vooral guusje heeft door de extra aandacht en ook door te zien denk ik dat ze niet vergeten is en ook nog steeds in de orde hoger staat als odie, meer zelfvertrouwen gekregen, daarom is ze nu niet meer bang voor odie. in het begin was ze doodsbang van hem. overdag konden ze niet naar boven, om te voorkomen dat ze zo ver bij elkaar vandaan gingen liggen dat ze nooit zouden wennen. alleen als we thuis waren mochten ze naar boven (maar dan bleef guusje toch al beneden bij ons)

[Ilovesiamesecats]

Misschien haal je hier wat moed uit:

http://www.dekattensite.nl/phpBB2/viewt ... 37&t=28375