
Ik ben er echt helemaal kapot van, ze was mijn kleine meisje . ik was zo gek op haar

Me ouders zien mijn verdriet en dachten eraan om een nieuw poesje te nemen. Niet als vervaning maar misschien word het lege diepe gat dan nog een beetje opgevuld. Ik vind het een goed idee. Luna was de perfecte poes, en ze kan nooit vervangen worden en dat wil ik ook niet. maar ik heb hier zoveel verdriet om dat misschien een poesje mij verder kan helpen.
Dinsdag avond zijn we bij 2 nestjes wezen kijken. Ik was meteen verliefd op het 2e nestje wat we zagen. Ze leken allemaal op onze lieve mooie luna.
Me zus kwam op het idee om er 2 te nemen. Omdat we ook vaak dachten dat als Luna alleen thuis was dat ze misschien wel is eenzaam was.
Aan de ene kant vind ik het een goed idee, maar ik twijfel heel erg. Als we sochtends altijd beneden kwamen lag luna rollebollend en knorrent voor de deur. Ze was gek op ons, en wij op haar. Maar toch had ik van ons allemaal de meeste bijzondere band met Luna. Ik kreeg haar in een tijd dat ik erg met mezelf in de knoop zat. Sinds dat we luna bij ons hadden was dat helemaal weg. Zij was mijn vriendinnetje en was er altijd voor me, ze liet me nooit vallen.
Ik ben bang dat als we 2 kittens nemen dat ze dan meer aan elkaar hechten dan dat ze aan mij hechten, en dat zoon mooie band niet meer kan ontstaan
Wat denken jullie???
