nieuw poesje

[Sydney]

O, gelukkig komt die onzekerheid vaker voor hihi. Als ik heb ingegrepen door mijn stem te verheffen, denk ik; o jee, dadelijk worden ze nog bang voor me etc etc. En maar goed dat je van te voren weet dat het een pittige solopoes is ipv proefondervindelijk ondervinden

[eveline1982]

Fijn dat het plas probleem weer onder controlle is (lees het nu pas) . En zo te horen toch ook wel wat voorzichtige positieve zaken mbt de oudere kat, die haar toch wel interessant vind . Tja hengelen naar elkaar kan ook voorzichtig aftasten zijn, om te zien hoe ze met elkaar gaan spelen. Ik vind het eigenlijk wel positief klinken. En je mag best wel is afentoe negatief praten hoor, het is ook niet niks als je ineens zo een pittig ding in huis blijkt te hebben.

Ik heb ruim een jaar geleden een zwerfpoesje gevonden, we werden verliefd en ze is er nog steeds . Toch kan ze vrij fel uit de hoek komen, en is soms helemaal niet aardig tegen me andere katten of de opvangertjes. Vaak is er ook helemaal geen reden voor, en dan vind ik haar op dat moment ook even helemaal niet leuk. Ik vind me vriend soms ook niet leuk en heb nu een enorme druktemaker van een opvangertje in me huis rondlopen waar ik ook op momenten horendol van word (nu ligt hij dan weer enorm lief op me buik te slapen). Dus het is echt niet erg hoor om soms even iemand of een dier niet leuk te vinden

[Sydney]

Wat fijn toch, die bemoedigende reacties! En ook om alle andere ervaringen te lezen...en zeker omdat velen van jullie al veel meer ervaring hebben, ik heb nog niet zo heel vaak katten hoeven matchen en ben daarom super blij dat ik hier tips en zo kan lezen. Ik denk vaak, die arme beestjes hebben er niet voor gekozen om bij elkaar te moeten leven
Eveline, ik kan me voorstellen dat je af en toe horendol wordt van die druktemakertjes, maar ook wel weer super leuk als ze daarna weer zo lief bij je liggen!

[eveline1982]

Nou ik heb ze eigenlijk nog niet zo druk gehad, als dit kleine monstertje. Dacht dat mijn Beer de drukste kitten was, die ik ooit in de opvang heb binnen gekregen. Maar Joep wint het dubbel en dwars hahahaha. Maarja dan komt hij krijsend op me af gehobbeld, ploft op me neer en eist me handen op om hem te aaien, en tja dan ben je weer verliefd he

[Sydney]

Is die echt zo druk?!? Daar zal je je handen vol aan hebben....en je andere katten ook Maar gelukkig is dan ook weer lief!!

[eveline1982]

Ja overdrijf echt niet. Hij vliegt door het huis als een dolleman. Jumpt op ons , de honden en de andere katten/kittens. Valt je voeten/benen aan als je langs loopt en kan brullen als een tijger hahah. Hij klimt trouwens ook in de gordijnen tot aan het plafond en gooit alles van de tafels, kasten en vensterbanken af, ook de andere kittens worden regelmatig van de stoelen gegooid. We hebben hier een beetje het idee dat hij niet helemaal in orde is hahahaha. Ik ben veel gewend na ca 70 kittens, maar heb dit nog nooit mee gemaakt. Lief kan hij gelukkig ook enorm zijn, dat maakt zijn wilde gedrag weer enigzins goed

[Sydney]

O my god, ik zou helemaal gek worden haha. Wat knap dat je dat volhoudt!!!

Gisterenavond was ons nieuwe mevrouwtje nog wat pittiger dan we tot nu toe hebben gezien... Ze zat met onze jongste in de bijkeuken en ik wilde ze er uit hebben. De jongste liep eruit en ging in de gang op de deurmat zitten. Het nieuwe poesje moest ik een beetje helpen, want die was nog niet van plan om uit het berghok te gaan, dus ik pak/schuif haar wat op richting de deurmat. Ze springt op de jongste en grijpt haar met haar bek in de nek, dat zag er behoorlijk dominant uit. De jongste worstelde zich los en rende maar weg. pfff, wat een hittepetit. Maar is dat inderdaad dominant of moet ik dat dan ook maar spelerig noemen?? En wat moet ik daar toch aan doen? De jongste is een ontzettende lieverd, die doet geen vlieg kwaad en dat vind ik dan ook zo zielig. Laatst kreeg ze eerst een klap van de oudste en 2 meter verderop nog van het nieuwe monster.
Ze oogt op het moment best vaak opgejaagd en wat angstig, dat vind ik ze zo zielig. Ik zou niet graag willen dat ze niet meer op haar gemak is. Voordat we de nieuwe poes hadden, oogde ze vaak wat treurig, ze zat maar en speelde niet meer en zo en was heel aanhankelijk naar ons. Ik had het idee dat ze zich verveelde met de oudste poes die vaak alleen maar boven ligt te slapen en niet echt lief en gezellig is. Ik dacht dus dat een maatje leuk zou zijn en nu twijfel ik of dit wel zo goed gaat uitpakken...

Ik heb gisterenavond maar met mijn stem ingegrepen en dan stopt het ook wel even, maar er zit wel echt een kop op dat nieuwe ding hoor....

[eveline1982]

Klinkt alsof ze haar frustaties uit op je poes. Zij moet eruit van jou, weet dat ze die strijd met jou niet aan kan, en reageert dat dus af op de andere poes. Mijn Beer heeft daar ook soms een handje van, en mijn Minoes als ze niet naar buiten mag. Dan krijgt iedereen die in haar buurt komt klappen . Dit zijn beide enigzins dominante figuurtjes. Als je het gevoel hebt dat jouw jongste zich nu opgejaagd voelt en angstig weet ik eerlijk gezegt niet of je nog heel veel langer moet gaan door proberen. Ze hebben duidelijk allebei een heel verschillend energie niveau en dat wil niet altijd goed uitpakken. Je zou nog kunnen proberen om een poosje met wat valeriaan te gaan wapperen. Paar druppels op een doekje en lekker door het huis gaan. Het ruikt voor ons niet al te fijn, maar katten worden er meestal relaxt van. Misschien dat dit de band tussen hen wat kan verscherpen.

[Sydney]

Ja, dat van die frustatie kan ik wel volgen, zo zag het er ook wel een beetje uit, in dat berghok zijn namelijk allemaal hele interessante kattenspullen te vinden (hapjes, brokken, kattengras etc.). Ik had inderdaad al valeriaanzakjes (met kruid denk ik, via zooplus) besteld en gisterenavond voor het eerst neergelegd en ze bleven er bijna in, zo lekker vonden ze het haha. Heel rustig werd het alleen niet, maar ik weet niet of die zakjes hetzelfde effect hebben als druppels op een doekje?
Vrijdag ga ik bij de dierenwinkel even kijken voor die druppels. Kan het ook zijn dat hele verschillende energieniveaus juist soms wel goed uitpakken of is dat vaak lastig? Ik weet ook niet of dat nieuwe poesje nog wat rustiger gaat worden als ze ouder wordt of langer is gewend bij ons, maar ja, dat is natuurlijk koffie dik kijken....

[Sydney]

Mijn partner is vanaf morgen trouwens wel 2 weken thuis, dus we hopen dat we het dan nog wat beter kunnen begeleiden en observeren, wellicht creeert dat nog wat rust.

[Dinky]

Valeriaan druppels kan je volgens mij bij de drogist halen? Wel fijn dat ze de zakjes fijn vonden, dan reageren ze er in elk geval op

Kan je helaas niet verder helpen aangezien ik zelf geen ervaring er mee heb. Wel worden katten rustiger naar mate ze ouder worden.

[Sydney]

Ok, het is handig dat ze die gewoon bij de drogist verkopen. Misschien speelt dan inderdaad ook haar leeftijd mee, het is een beetje een jong hond (laat dat haar maar niet horen haha).

[Sydney]

Het gaat nog steeds af en aan. Vanochtend lag er poep naast de bak....jakkes... En als ze wakker is en een beetje dol is, loopt ze continu achter de jongste aan te klieren. Ik merk dat het vooral jaloezie is. Als ik de naam van de jongste zeg of haar aandacht geef, dan begint de nieuwe te klieren. Ze is ook echt de baas in de tuin (terwijl onze jongste poes daar altijd veel was).
Er zijn ook wel momenten dat het goed gaat. Van de week lag onze jongste op een dekentje op de bank. De nieuwe springt ook op de bank, dus ik dacht, daar gaan we weer. Maar ze snuffelde een beetje aan elkaar en toen sprong de nieuwe er af. Een kwartier later lag ze er bij op de bank, daar zat wel een meter tussen, maar toch. De oudste laat ze aardig met rust, het is vooral de jongste die de klos is. Ik denk dat ze weet dat ze sterker is, het loopt vaak met een sisser af omdat de jongste maar wegspringt of ergens hoog gaat zitten.
Maar die nieuwe wordt gewoon steeds vrijer. ´s morgens gaat de slaapkamerdeur bij ons open en dan staat alleen nog maar die nieuwe te wachten en komt op bed en zo. Als de jongste binnenkomt wordt ze weg gejaagd. En ik weet niet wat ik er aan moet doen, corrigeren helpt totaal niet.
Ze eist gewoon veel aandacht op, loopt te piepen enzo. Negeren helpt niet en veel aandacht geven ook niet. Het lijkt wel een strijd tussen de jongste en de nieuwe.
Het irriteert me echt flink af en toe. Elke keer hoop ik dat ik kan zeggen dat het goed gaat, maar ik heb continu het gevoel dat we er nog lang niet zijn en ben bang dat de jongste het niet fijn zal gaan vinden. De jongste was altijd vooral in de huiskamer en de tuin en dat zijn ook precies te plekken waar de jongste wil zijn. De oudste poes is meestal vooral boven. Soms heb ik best spijt dat we er aan zijn begonnen......maar goed, ze verdient het om het goed te proberen, dus we zullen nog even doormodderen En het is ook een hele lieve poes naar mensen toe. En ergens is het ook veel speelsigheid.

[eveline1982]

Niet te lang doormodderen he! Het moet ook weer niet tenkoste gaan van je jongste. Als jij echt denkt dat dit niet gaat werken, en de poes gewoon weg te dominant is voor de jongste, dan moet je je gevoel gaan volgen. En mocht je daarna toch nog een maatje willen voor je jongste, ga dan voor een goed gesocialiseerd, gecastreerd, onderdanig katertje (rond de 2 jaar oud). Ik denk dat, zo een maatje een perfecte match zal zijn voor de jongste!

[Sydney]

Ja, we moeten inderdaad niet te lang doormodderen. Het lastige is dat het er een beetje tussenin zit. Het gaat niet heel slecht, maar ook zeker niet heel goed. Het rare is alleen dat het steeds wat slechter gaat ipv beter. Je zou denken dat het beter gaat naarmate ze langer bij elkaar zijn en wennen aan elkaar. Alleen zitten we al bijna op 5 weken en haar pittige gedrag neemt alleen maar toe naarmate ze zich meer op haar gemak voelt en er langer is. Eergisteren hadden we een rustige dag, gisteren totaal niet. Als ze eenmaal achter de jongste aan gaat, stopt ze niet meer. Eerst liep het nog wel met een sisser af nu moeten we echt ingrijpen om het te laten stoppen, heel vervelend. Aan de andere kant gaat de jongste nog steeds wel de tuin in (daar zit de nieuwe vaak) en soms zitten ze daar best lang. Tot op een gegeven moment de jongste toch weer naar binnen komt gestoven omdat ze achterna wordt gezeten. En soms lijkt de jongste ook wel te willen spelen, maar ze weten geloof ik niet zo goed hoe ze dat samen moeten doen. Gisterenavond schoot de jongste na een achtervolging onder de bank en ging op haar zij in de verdediging. De jongste bleef om de bank heel dralen en telkens 'in de aanval'. Ik zie de jongste zichzelf dan beschermen met haar pootjes, maar twijfel dan ook wel of ze niet tegelijkertijd aan het spelen zijn. Ik heb het geprobeerd te filmen, dat lukte niet.

De oudste daarentegen lijkt het allemaal wel aardig te vinden en dat is dan weer heel raar, want dat is een enorme angsthaas. We waren op zolder met de nieuwe aan het spelen en de oudste kwam er gewoon bijzitten, je nieuwe joeg haar ook niet weg. Op een gegeven moment deed ze wel een poging maar de oudste blaast dan zo hard (jaren oefening haha), dat ze toch niet durft.

We weten het gewoon niet goed. Het is grote delen van de dag rustig, maar als de nieuwe eenmaal in actie komt moet de jongste het ontgelden en ze is gewoon te 'sullig' om van zich af te bijten. De nieuwe loopt dat bijvoorbeeld naar haar toe, maakt zich groot voor haar neus en haalt uit. De jongste wijkt alleen een beetje naar achteren, meer doet ze dan niet.

Ik zou het wel heel erg vinden als ook dit niet gaat werken. Maar vind het aan de andere kant ook wel een beetje zielig worden. Maar goed, we kijken het nog even aan....