nu is het een futloze kat, hij spint niet meer,hi speelt niet meer, hij is niet vrolijk, hij komt niet meer knuffelen, eten doet ie gelukkig wel.
Ook is hij heel bang, als hier visite komt kruipt hij weg, als mensen langs hem heen lopen haalt hij uit en/of blaast 'ie.
door zijn mensen angst was naar buiten gaan ook geen succes, hij is agressief geworden een paar huizen verder, ik denk dat 'ie de weg kwijt was en daarom in paniek was?? die mensen hadden de dierenambulance gebeld en uiteindelijk hebben we naar veel rondbellen hem uit de opvang weten terug te halen de volgende dag (hij was al 24 uur weg en dat was niks voor die bangerd) een mensenwereld is niks voor een bange kat. (dit laatste is overigens eergisteren pas gebeurt)
3 maand geleden hebben wij een kitten erbij genomen uit het asiel, want misschien voelde hij zich eenzaam, hij accepteert hem wel, maar om ze maatjes te noemen? nee dat niet.
eigenlijk ligt hij er de hele dag zo bij, dat is niet normaal voor een kat van net 1 jaar, hij hoort bij wijze van spreken hier de woonkamer af te breken, maar dat is niet bepaald het geval.
hij is in april nog onderzocht door de DA en lichamelijk hadden wij een gezonde kat (voor zover hij dat kon zien)
kortom: ik ben radeloos, het is zo vervelend om ons moppie ongelukkig en bang te zien, want ik heb echt het gevoel dat hij dat is
!
