Ineens vreemd gedrag

[Helena85]

Hallo,

Ik heb me zojuist geregistreerd op dit forum omdat ik niet meer weet wat ik aan moet met mijn kat. Misschien dat er iemand is, die hetzelfde heeft meegemaakt en mij advies kan geven. Ik zit met mijn handen in het haar. Ik ben erg gek op mijn poes en hij is mij alles waard, maar ik begrijp m niet meer. Althans hij vertoont erg vreemd gedrag.

Wat is er nu aan de hand? Het begon eigenlijk afgelopen vrijdagochtend een stuk of vier/vijf keer overgeven. Hij is in het verleden echt ernstig ziek geweest, door veel over te geven, dus ik ben meteen met hem naar de dierenarts gegaan. Zij gaf aan dat zijn maag snel geirriteerd kan raken door haarballen. Hij heeft twee injecties gehad, speciaal makkelijk verteerbaar voer en preventieve haarbalpasta.

Dit werkte meteen goed. Het overgeven is gestopt en hij klaarde al iets beter op.

Zondagavond kroop hij ineens weg op het aanrecht achter de waterkoker en het koffiezetapparaat, in een klein hoekje (ligt hij normaal noooit). En daar kwam hij ook niet achter vandaan. Hij had duidelijk pijn, zat in een soort van sfinx-houding en spande zijn rugspieren continu samen.
Dag erop opnieuw naar de dierenarts geweest, ik dacht zelf aan een verstopping ofzo. Dierenarts heeft gevoeld aan zijn organen en alles, concludeerde een zere rug. Hij heeft een injectie gehad voor de pijn en het zou over moeten gaan.

Nu zijn we een paar dagen verder. Hij zit nog steeds in de keuken achter de waterkoker en het koffiezetapparaat. Volgens mij heeft hij geen pijn meer, ligt er soms zelfs wel relaxt bij. Komt alleen van de keuken af om te eten en naar de kattenbak te gaan. Hij slaapt er s nachts dan ook, komt niet meer gezellig bij mij in bed liggen. Als ik m zie lopen en van t aanrecht af zie springen of zijn nageltjes zie krabben aan de krabpaal, is het volgens mij geen kat met pijn. Als ik m optil is hij bang. Hij durft niet de woonkamer in te gaan, of heel snel en vliegt weer terug naar zijn plekje.

Hij drinkt goed, plast goed, is alert, spint, eet goed, geeft kopjes als je m aandacht geeft en begroet me nog wel als ik thuiskom. Maar zit verder echt dag en nacht alleen maar daar. Dacht eerst aan een verstopping, maar vandaag heeft hij gepoept.

Ik kan wel weer met m naar de dierenarts gaan, maar hij is daar zo bang voor. Staat daar ook te boek als onhandelbaar. Zo bang. Geeft heel veel stress voor het beestje. Wil dit dus niet doen als het niet nodig is.

Zou dit gedrag nog natrillingen van de dierenartsbezoeken kunnen zijn? Is hij ergens bang voor in huis? Ligt hij daar gewoon lekker? Heeft ie pijn? Heeft ie zich ergens aan bezeerd en is hij daar bang voor? Is hij ergens van geschrokken? Toch naar de dierenarts gaan? Gedragspecialist langs laten komen? Hoe lang afwachten voordat ik actie onderneem?

Iemand enig idee? Wat moet ik nou?

Kon ik t m maar vragen. Of kon hij me maar antwoord geven. Dan kon ik t voor m oplossen.

[Adriana]

welkom op het forum!
tja, wat precies heeft hij van de dierenarts gehad? staat op je rekeningen..

het lijkt erop dat hij verschrikkelijk is geschrokken ergens van en dat kan ook pijn zijn of ander lichamelijk ongemak. het lijkt of er ergens een trauma zit waar hij helemaal geblokkeerd door raakt.
probeer wat valeriaan (drogist kruidvat/etos oid) op een wattenschijfje en wapper dat een beetje door de lucht in zijn buurt, missch dat hij wat ontspant.. je kunt ook een feliway verstuiver proberen..
het is een beetje moeilijk op afstand - we zien hem ook niet - met meer oplossingen te komen.. heb je nog meer huisdieren? wat krijgt hij precies te eten?

[jennli]

Kan best nog onder de indruk zijn van de dierenarts. Geef hem vertrouwen, tijd en liefde. Hij is erg gespannen geweest en moet ook daar van herstellen.

[Helena85]

Bedankt voor de reacties! Ik heb m net met zn lievelingssnoepje in de woonkamer weten te krijgen. Ik helemaal blij, maar helaas van korte duur. Snoepje op en hij vloog weer naar de keuken. En daar zit ie weer: achter het koffiezetapparaat En de waterkoker. Erg vreemd allemaal.

Wat hij van de dierenarts heeft gehad weet ik niet, heb gepind en geen bonnetje meegekregen. Dierenarts zei dat het een soort van paracetamol was, maar dan sterker. Werkt 24 uur.
Hij heeft dit weekend makkelijk verteerbaar voer gehad ivm overgeven: royal canin gastro intestinal. Daarna ben ik overgestapt op shiny cat, de kipvariant (ik heb geloof ik de enigste poes die geen vis lust )
En afgelopen maandag gestart met zn normale brokken: royal canin dieetvoer (ivm blaasgruis in het verleden).

Geen andere huisdieren, enigst kindje, dus wel door en door verwend.

Maar met zn etenslust is niets mis. Hij eet goed, plast, poept, spint, geeft kopjes, dus van binnen werkt t allemaal wel lijkt mij dan.

Trauma, het zou kunnen. Zal eens van dat felliway halen, hopelijk helpt dat. En anders maar een gedragsdeskundige, denk ik maar? Ik snap er echt niets van,

[Adriana]

hij lijkt totaal van de kaart door een diepe angst..
en als hij solokitten was, dan heeft hij een aantal dingen gedurende het eerste levensjaar niet van kattenmaatjes meegekregen en bij sommige katten merk je dat in het gedrag. dat is niet meer recht te breien.

je zou het kunnen proberen met destress van www.huisdierendokter.nl en beginnen met de helft van de voorgeschreven dosis. dat is een plantaardig en zachtwerkend middel en als het aanslaat kan het heel erg goed werken.

en zijn trouwens heel veel katzels die geen vis lusten hoor!
krijgt hij wel eens rauwe kip of kalkoen? en heeft hij kattengras of tarwegras tot zijn beschikking?

[nellebel]

hier nog zo'n muts die geen vis lust, onze guusje
ik denk ook dat hij ergens flink van is geschrokken. tijd en geduld zal hij wel nodig hebben. ik hoop dat hij langzaam maar zeker weer uit zijn schulpje kruipt. wat hier bij gijs (ook grote angsthaas) vaak helpt is gezellig met hem blijven kletsen, dan trekt hij het snelste bij. dan hoort hij de geruststelling in mijn stem. dus ik zing vaak maar ben eigenlijk ook altijd aan het kletsen tegen mijn katten wat ik aan het doen ben enz. bij ons is het nooit stil in huis. (slik.....mijn man wordt er wel eens tureluurs van, vooral als hij iets aan het volgen is op tv en ik uitgebreid de katten zit te vertellen dat vrouwtje op de bank gata zitten, voetjes omhoog enz enz)

[Helena85]

Felliway heb ik inmiddels gehaald en in het stopcontact zitten. Hopelijk werkt het. Kan wel twee dagen duren voordat het zich goed in de woonkamer heeft verspreidt, stond in de gebruiksaanwijzing.

Socialisatieproblemen kan ik mij niet echt voorstellen. Hij is opgegroeid bij zijn moeder en 2 kleine broertjes/zusjes en een grote broer totdat hij ongeveer 10 weken was. Bovendien is hij nu 5 jaar. Dus dan zal ik toch wel iets eerder gemerkt hebben, lijkt me?
Toen ik m kreeg was ie al zinderlijk en heeft moeders het gebruik van de krabpaal ook uitgelegd, ook daarin nooit geen problemen gehad verder in huis.

Misschien toch ergens flink van geschrokken. Ik ben er natuurlijk ook niet continu bij: misschien een vogel tegen t raam aangevlogen of een of andere idioot voor het raam die m aan t schrikken bracht. Kan van alles zijn. Ik zit er nu wel mooi mee.

Ik zal me nog gaan inlezen in dat destress.

[Adriana]

als hij met 10 weken het nest heeft verlaten dan is dat erg jong en als hij dan ook nog in zijn uppie verder is opgegroeid, dan kan dat van invloed zijn op zijn ontwikkeling, erg weinig zelfvertrouwen bijvoorbeeld, snel bang, schichtig, snel van de leg.

socialisatie is iets anders en dat heb ik ook niet bedoeld. een kitten van 10 weken moet nog erg veel leren en doet dat voornamelijk van katten-voorbeeldgedrag. en dat heeft hij dus gemist als ik het allemaal goed begrepen heb.
het zou kunnen dat hij ergens van geschrokken is en in angsthazengedrag is geschoten. we hebben op het forum veel meer angsthazen en daar is met uitzondering van erg veel geduld en aandacht, verder vrij weinig aan te doen.