poezenhuis from hell hier op het moment

[tijgerkatje2]

Hoi, ik ben op zoek naar wat tips of het delen van ervaringen aangezien ons ooit zo'n rustig huisje met gezellige poezen een beetje op hol geslagen is...even in het kort:

21 januari is één van onze 8 jarige rode katers overleden...Door omstandigheden hebben we een week later een katje van 10 maanden in huis genomen, omdat we dachten dat een nieuw speelkameraadje misschien wel goed zou zijn voor de achtergebleven katten.
Dat is achteraf misschien ook wel wat snel geweest dat snappen we maar goed, het is gebeurd...

Sjuupke (de nieuwe) is een superbeest, hij is lief, ondeugend, speels, aanhankelijk, knuffelig maar ook intelligent en hij is gewoon een superkat.........alleen gaat het niet samen met onze andere twee katten (nog een rode kater van 8 en een poes van 4 jaar)

Blazen, grommen vechten tussen de twee katers, Sjuup springt bovenop de oude, krijsen en slaan naar elkaar en sinds we Sjuup hebben, heeft Polly zich boven op het wasrekje in het halletje verschanst en komt eigenlijk zelden meer tevoorschijn....De situatie is op zijn zachtst gezegd niet meer leuk....

Nu hebben we geprobeerd de katten te herintroduceren, van elkaar scheiden (de twee "oude" en de nieuwe) huis schoon gemaakt, met washandjes gewerkt met feliway, de wisseltruc om aan elkaars ruimte te wennen en geur achter te laten... Sjuup in een reismandje in de kamer en dan met snoepjes werken en met speelgoed enz enz.

Vandaag hebben we de twee katers weer een keer bij elkaar gelaten...Sjuup er gelijk bovenop, Sjuul aan het gillen als een mager speenvarken, Sjuup weer in het reismandje gedaan en na een tijdje gaat Sjuul ook kijken en gaat voor het reismandje liggen....Maar toen ik Sjuup er weer uit liet, weer blazen vanaf een afstand door Sjuul, Sjuup gaat in aanvalshouding liggen en de sfeer wordt weer onhoudbaar....

Deze twee kunnen soms ook goed bij elkaar liggen als het ze uitkomt maar heel vaak ook niet....
We durven Polly niet eens meer erbij te halen, want die was al zo bang voor Sjuup...

Is Sjuup weg doen nu echt de énige oplossing??? of zien we iets over het hoofd waar we niet mee aan de slag zijn geweest....

We vinden het niet dat de twee oudsten het hebben verdiend om hun laatste jaren bang boven te zitten of angst te hebben als ze in de buurt van Sjuup komen.
Maar als er een mogelijkheid is om Sjuup te houden dan zouden we dat heel graag uit willen proberen, want ondanks dat ie er pas twee maanden is, kunnen we hem eigenlijk al niet meer missen....

Ik hoor graag jullie reacties, adviezen of tips

groetjes Patricia

[Adriana]

welkom op het forum!
het leeftijdsverschil tussen het jonkie en de twee andere katten is veel en veel te groot. jonkie moet zich ontwikkelen en heeft een heel andere agenda: racen, sjezen, stoeien en ravotten en al het andere, dat kittens nou eenmaal doen om zich te ontwikkelen.
wat oudere katten gaan daar niet meer in mee (een enkele uitgezonderd) en voelen zich bedreigd of 'vechten' terug.
als je je inleest op het forum (bij introducties en ook wel solokittens - even via de zoekfunctie rechtsboven) dan zie je dat we tig topics hebben over dit probleem.
oplossing lijkt mij is zo snel mogelijk leeftijdgenootje voor Sjuup erbij waarmee hij al zijn kittencapriolen kan uithalen, die hem kan corrigeren en waarmee hij leert hoe ver hij kan gaan. missch even zoeken bij het dichtsbijzijnde asiel bij jullie in de buurt mèt terugbrenggarantie voor als het niet klikt.
en liever niet straffen of iets dergelijks.. geen enkele tijger kan hier wat aan doen, de combi is niet denderend en met straffen kun je ze bang maken en van je vervreemden. meld je even terug?

[tijgerkatje2]

straffen doen we zowiezo niet...
wel jammer want ik lees ook heel veel dat een jongere kat juist beter in een "gezin" geplaatst kan worden dan een oudere kat...
Een leeftijdsgenootje erbij is geen optie, aan drie hebben we onze handen vol...
Ik heb al een en ander gelezen over problemen met plaatsing van nieuwe katten, heb mijn eigen verhaal er even bij gezet omdat de verhalen soms toch wat verschillen of niet allemaal betrekking hebben op mijn situatie, zo kan iemand lezen hoe het hier gaat en daar ook gericht tips of advies op geven....

Contact tussen mij (en de andere mensen in huis) en de katten is uitstekend gelukkig, dus daaraan ligt het niet...elk van hen vraagt haar/zijn aandacht wel en ze zijn ook niet bang voor ons, en laten merken dat ze ons graag hebben...

Dankjewel in ieder geval voor je reactie vind ik wel fijn, weet niet precies hoe het dan nu verder moet

groetjes Patricia, en een slapende Polly, een snurkende Sjuulke en een eindelijk relaxende Sjuupke

[tijgerkatje2]

ik bedoelde te zeggen een jongere kat BIJ een oudere kat

[Adriana]

maar het is toch niet zo moeilijk om te begrijpen dat een jong kitten tot ongeveer anderhalf een heel ander leefpatroon heeft? dat moet spieren, motoriek ontwikkelen. barst van energie, wil uitdagen, moet leren jagen, wil stoeien en vechten en wil uitgedaagd worden.
de ervaring leert dat je als je er een maatje bij neemt, je het veel rustiger in huis hebt. de jonkies dagen elkaar uit, slopen elkaar en zijn met elkaar bezig. de oudjes krijgen rust en kunnen gewoon doorgaan met hun leven, net zoals de tweebeners. huis wel kittenproof maken en genoeg kattenbakken plaatsen.
uiteindelijk ben jìj degene, die heeft besloten er een kitten bij te plaatsen en missch ben jij dan ook wel degene, die ervoor moet zorgen dat alles op zijn pootjes terecht komt.
je kunt Sjuupke niet tegenhouden en ik voorspel je dat Sjuupke nog uitbundiger zal worden. hij zal zich gaan vervelen als hij niks meer 'mag' en allerlei manieren vinden om aandacht te krijgen en zich te vermaken, ik bedoel slopen, uitdagen.. en vier verschilt niet zo veel van drie hoor!

omdat de verhalen soms toch wat verschillen of niet allemaal betrekking hebben op mijn situatie, zo kan iemand lezen hoe het hier gaat en daar ook gericht tips of advies op geven....

als ik met je meedenk, dan is dit het meest gerichte advies dat ik je kan geven en je situatie is verre van uniek. komt regelmatig voor en we horen vaak dat het advies wordt gegeven er een jonkie bij te nemen 'want dat matcht makkelijker.' ... en doorgaans gaat dat dus niet goed en ik heb al uitgelegd waarom niet..
je kunt nog een paar jaar doorgaan met deze situatie, dan is Sjuupke waarschijnlijk uitgedold. maar intussen riskeer je wel gedragsproblemen (bv slopen, overmatig aandacht vragen, wildplassen..) en een heleboel stress bij al je tijgers en ben je veel verder van huis....

[tijgerkatje2]

ja, ik snap wat je probeert te zeggen....

en natuurlijk is het mijn keuze geweest om een kitten erbij te plaatsen en natuurlijk moet ik dat zelf ook oplossen, dat staat als een paal boven water....

Maar feit blijft dat ik het probleem opgelost moet hebben tussen de drie katten die nu in mijn huis leven en daar een bewuste keuze in moet maken wat het beste is in het belang van alledrie....

een vierde erbij geeft rust voor de oudere en een speelkameraadje voor de jongste maar of het dan rustiger zal worden?? ik weet het niet....en dan de oudere katten boven en de jongere katten onder? en wat als de oudere katten geconfronteerd worden met de jongere, is het dan een dubbele heksenketel?

Het blijft een moeilijke kwestie maar dankje voor het meedenken

groetjes van de bubs hier

[tijgerkatje2]

het is ook waarschijnlijk een verwachtingspatroon van mezelf geweest, toen de rode katers vier waren, hebben we Polly in huis gehaald en dat ging perfect, nu is Polly vier en ze is doodsbang voor de nieuwe kat en dat had ik niet verwacht, gezien de leeftijd dacht ik dat dat ook goed zou gaan, maar karakter van de katten speelt in deze dus ook een grotere rol, Polly was destijds veel rustiger (en vrouwtje misschien?) en de rode katers hebben haar toen gelijk opgenomen....Sjuupke is qua karakter veel anders en ook veel dominanter (heb ik het gevoel) naar de andere twee toe en dat matched tot dusver dus niet....dus door het eerste succesverhaal heb ik me nooit gerealiseerd dat het bij een tweede keer wel eens niet zo goed kon gaan....

Daarnaast werd ook in diverse forums gezegd dat als de jongste geholpen zou zijn dit ook waarschijnlijk van invloed zou zijn op het kattengedrag maar ook dit liet te wensen over...

dus ondanks het lezen van forums, het lezen van artikelen, het zoeken naar informatie en het toepassen van diverse dingen lukt het niet om deze katten in deze situatie met deze karakters tot elkaar te brengen lijkt het wel....

Nogmaals, indien niet anders mogelijk, dan zullen we proberen voor Sjuupke een nieuw liefdevol thuis te zoeken maar ik hoopte dat het enigzins nog mogelijk was hem hier te houden....

ik ga eens heel goed nadenken over wat ik gelezen heb, zal nog eens verder zoeken op het net (hoewel ik echt wel mijn best al gedaan heb) en moet dan maar een beslissing gaan nemen (samen met mijn partner) over wat het beste is voor Sjuup (en ook de andere twee)

[tijgerkatje2]

ik wil ook niet het risico nemen om een vierde kat in huis te nemen met de kans dat dat ook niet goed gaat op welke manier dan ook en we dan dadelijk twee katten moeten wegdoen....Ik ben daar gevoelsmatig dan toch teveel bij betrokken, vind het al erg als we Sjuup weg moeten doen maar sta daar wel achter als het nodig zou zijn maar nog eentje erbij pakken met de kans dat die ook weg moet, is wel wat veel van het goede....

[Adriana]

begrijp best dat het een beetje rauw op je dak valt en dit soort problemen zijn soms lastig op te lossen, want er zitten zoveel kanten aan.. hier op het forum zullen we altijd proberen de kant van de katzels te kiezen en bedenken wat voor hun levensgeluk missch het beste is..
Sjuup is niet gelukkig en kan zich eigenlijk niet ontwikkelen zoals voor een kitten van zijn leeftijd..
en je andere katzels zijn ook niet erg happy..
en matchen is altijd lastig, vandaar dat we vaak zeggen: asiel met terugbreng-garantie...
misssch, hoe moeilijk en verdrietig dat ook is, voor Sjuup een andere omgeving zoeken met maatje(s) van zijn leeftijd.. en ja, 'karakter' speelt een grote rol, net als poes of kater.. poezen kunnen veel feller zijn en ook veel langer verzet plegen..
k kan me goed voorstellen dat je, gezien je laatste ervaring met Sjuup, beetje huiverig bent voor een nieuwe matchpoging.. inderdaad... nog eens even rustig over nadenken ...

een vierde erbij geeft rust voor de oudere en een speelkameraadje voor de jongste maar of het dan rustiger zal worden?? ik weet het niet....en dan de oudere katten boven en de jongere katten onder? en wat als de oudere katten geconfronteerd worden met de jongere, is het dan een dubbele heksenketel?

nee, het wordt veel rustiger! de twee jonkies zoeken elkaar op en zullen elkaar bezig houden. de oudjes gaan gewoon door met wat ze het liefste doen, soezen, in de zon liggen, knuffelen en zo.. je zult het eerste jaar wat meer uitbundigheid in huis hebben van die twee jonkies, maar dat gaat in harmonie en je hebt daar geen omkijken naar. en later heb je twee maal twee stellen katzels en zullen ze alle vier wat naar elkaar toe groeien.. en als je eenmaal twee jonkies hebt, dan laten de oudere katzels zich ook weer zien, want ze zullen niet meer worden aangevallen, besprongen, uitgedaagd.. dat wil zeggen zo gaat dat doorgaans en we hebben al heel wat forumleden, die er een maatje bijgenomen hebben en nu een stel geweldige katzels in huis hebben..
kijk maar eens in de fotoalbums van Robijn, Eveline, Renate met Bounty&Snickers, Gizmo en in mijn eigen grijstijger-periode heb ik ook een combi gehad van 16, 7 en twee kittens. Mo van 16 leeft niet meer en Enzo trekt nu naadloos op met de twee kittens, die af en toe nog zo gek als een deur zijn, maar elkaar hebben. dus daar heeft Enzo geen last van en als ze zijn uitgedold dan slapen ze met zijn drietjes bovenop elkaar....

[tijgerkatje2]

dat is een ding dat zeker is....wat het beste voor de katten is telt!!

nogmaals thanx voor het meedenken, waardeer dat heel erg op dit late/vroege tijdstip!

groetjes P.

[tijgerkatje2]

moet trouwens wel nog even toevoegen dat nu de katten uit elkaar zijn ze alle drie heel erg happy zijn, ze krijgen allen hun aandacht, ze spelen, ze zijn aanhankelijk, ze eten goed, ze hebben hun rust en zijn relaxed, alle drie! alleen kunnen ze niet bij elkaar, dán pas gaat het mis....en is er stress....dus het is niet zo dat ik nu drie doodongelukkige katten in huis heb, integendeel, ze gaan alle drie super goed door de situatie die we nu gecreeerd hebben maar dat is niet de ideale situatie, vergt een hoop tijd en energie van onszelf (maar dat hebben we ervoor over)

wilde dit toch nog ff melden gezien ik heel erg ermee zat dat ze nu zo ongelukkig zijn maar dat zijn ze niet maar wij mensen vinden het niet fijn dat ze gescheiden moeten leven en dát is een probleem dat opgelost moet worden

[nellebel]

maar de oplossing die je nu hebt werkt niet voor altijd.
ik denk net als adriana dat er geen oplossing is voor de 3 katten. of vriendje voor sjuup erbij of ander plekje voor sjuup. ik heb het ook meegemaakt. wij wilden ook echt maar 1 katje, nu kan ik alleen maar aanraden neem er 1 bij. ons huis werd zoveel rustiger toen ik er 2 had ipv 1. ze voeden elkaar wat op, de rest krijgt rust en ze leren ontzettend veel van elkaar. en kosten zijn nagenoeg hetzelfde. hier gaan ze bijv altijd samen naar de DA en zijn de kosten veel alger dan wanneer ik apart met ze zou gaan.

[BloemTetsu]

Omdat mijn 5 jaar oude kater te uitbundig, lomp en springerig was voor mijn 2,5 jaar oude kattin. Wij hebben daarom uit het asiel een 1,5 jarige kattin er bijgezet. Bijna alleen maar op karakter gelet. Zie het hele verhaal in mijn fotoalbum.
De stuiter kater kan zijn aandacht grotendeels op de jongste leggen en de oudste kattin wordt veel minder gewiebeld door hem. Alle drie uit het asiel en terugbreng garantie van de derde tot maanden.
Twee katten was ons ideaal beeld en vonden me goed. Ze accepteerde elkaar en meer niet. Na beraad er toch voor gekozen om een derde te nemen, puur om de boel te harmoniseren en dat is gelukt.
Goed het is geen kitten die oudere kat lastig valt maar een extra goed gekozen kat helpt.

edit: grammatica

[Robijn]

Ik zat met hetzelfde probleem als jij nu, Tijgerkatje. Het ging echt niet tussen mijn rode kittenkatertje en mijn toendertijd 9-jarige Brits Korthaar poes (het hele verhaal staat in m'n foto-album). Het leeftijdsverschil was te groot; Gaudi was veel te wild naar Robijn toe, en Robijn werd steeds banger en ongelukkiger. Castratie hielp helaas ook niet... Gaudi kon zijn energie bij haar niet kwijt.... Toen hij 9 maanden was, heb ik een ander goed huisje voor hem weten te vinden. Het deed ont-zet-tend veel pijn om hem af te staan, zat de nacht voordat hij zou worden opgehaald nog te twijfelen, en wilde het bijna afzeggen, maar toen ik zag hoe snel Robijn opknapte, en hoe snel Gaudi het naar zijn zin had op z'n nieuwe adresje (meteen vanaf dag 1!!!!) wist ik al snel dat ik de juiste beslissing had gemaakt...
Vijf maanden later nadat ik Gaudi herplaatst had, heb ik gekozen voor een 5-jarige asielkater, die net zo zachtaardig en lief is als Robijntje, en dit bleek een supermatch te zijn!
Ik dacht ook altijd dat je beter een kitten bij een volwassen kat kunt zetten, dan een volwassen kat bij een volwassen kat. Helaas is de kans dat het dan mis gaat, dan juist groter dan de kans dat het goed gaat...