Ik merk dat ik me er altijd erg druk om maak of ik wel genoeg bij mijn kat ben. Als ik ergens naartoe ga / ergens ben ben ik altijd bezig met de vraag: moet ik niet eigenlijk bij mijn kat, Pieter (bijna 3 jaar, uit het asiel), zijn?? Dat vind ik een beetje vervelend. Nu heb ik dus uitgerekend dat ik per week ongeveer 40 uur weg ben, voor stage, werk, boodschappen, school, etc. Is wel erg verdeeld (maandag veel, woensdag bijna niet, etc.) maar klopt wel ongeveer. Daarnaast ben ik af en toe in het weekend een (mid)dagje weg, maar dat is niet vaak.
Als ik thuis ben krijgt Pieter bijna non-stop aandacht: spelen, knuffelen, kletsen... Zelfs als ik iets anders aan het doen ben ben ik altijd tegelijk met hem bezig, haha. Ook 's nachts is hij bij me en voor het slapen en voor het opstaan knuffelen we heel wat af. Ook slaapt hij bijna altijd tegen me aan / bovenop me, haha, heeel gezellig
Als ik niet thuis ben, kan Pieter naar buiten als hij wil, gewoon door het luikje. Doet hij niet veel, maar de mogelijkheid is er. Ook zijn er twee binnenkonijntjes waar hij veel 'interactie' mee heeft. Ik maak vaak voedselverrijkingen voor hem, die hij echt geweeeeldig vindt, zodat hij zich niet verveelt. En hij heeft natuurlijk zijn voer en water! Pieter is wel echt een luie donder, die het gelukkigst is als hij een groot deel van de dag kan slapen (zie ik namelijk ook als ik er wel ben).
Nou is dus mijn vraag: vinden jullie, onder deze omstandigheden, ongeveer 40 uur alleen teveel??
PS: Een andere kat erbij is geen optie. Wil ik zelf liever niet, maar zou Pieter ook doodongelukkig van worden, die heeft hélemaal niks met andere katten, ook niet als hij eraan gewend is.
Bedankt voor jullie reacties!
