Adriana schreef:een castratie van een kater is nauwelijks operatie te noemen, vind ik. sneetje in balletjes, leeghalen, knip/knip en doorgaans geen hechting.. en allemaal buitengaats bij wijze van spreken..
Oei, ik hoop toch niet voor je dat jouw man gecastreerd is (met zo'n hoog sopraantje)BillyJean schreef:nou, daar denken mannen toch anders over hoor....
maar de kater van mijn moeder kon echt heel erg gefrustreerd raken en dan was gewoon zielig. Vandaar dat ik het ze hier gewoon zga probeer af te leren zodat ze later niet gefrustreerd raken. En heb er geen moeite voor hoeven doen gewoon rustig afbouwen en dan komen ze vanzelf niet meer. Schiet me ineens te binnen dat mijn vader 2 poesjes had die waren gedumpt op zeer jonge leeftijd dus ook hun sabbelbehoefte niet kwijt waren geraakt. Ze lagen continu aan mekaar te sabbelen en te grommen omdat er niks uit kwam. Tja op dat moment ga ik het zielig vinden, is het alleen een beetje trappelen en wat gesabbel zonder stress dan word het een ander verhaal. ) gedoopt 
maar het lijkt me wel een goed idee.
) en er lagen keurig begraven poepjes in de bak vanmorgen 
heeft net z'n gekke 20 minuten gehad (pff, nou kan ik ook eindelijk slapen ) en eet en drinkt weer als voorheen. hij is ook aan het wisselen, dus dat kan ook uitgemaakt hebben op het eten...Onze Sam heeft 12 jaar gesabbeld bij zijn "stiefbroer". Lekker gelaten, moeten ze zelf uitzoeken.loonsy schreef:Ik kan/wil eigenlijk alleen iets over het sabbelen zeggen (het gedrag op de door jou beschreven avond klink verontrustend maar kunnen ook droompjes zijn... er is immers veel nieuwe info in het hoofdje gekomen, wij dromen ook meer als we veel hebben meegemaakt)
Wat betreft het sabbelen:
Mijn kitten (na ong. 4 weken van de moeder weg genomen) heeft (toen het 2 weken later bij mij kwam) zeker 6 maanden 'mogen' sabbelen bij onze kater.
Ik ben een poos in verwarring geweest maar heb met Internet en instructies van de HA tot de "boerenverstand" oplossing gekomen.
wij hebben dat de eerste maand toegestaan, (omdat het een band schept en omdat de kitten het nodig had en omdat onze kater het toestond) maar hebben daarna de kitten en de kater structureel uit elkaar gehaald (lees: kitten ontkoppeld van de tepel als het zich voordeed) omdat een moederpoes dit ook zou doen tussen 4-12 weken.. Zachtjes hoor, geen vergissingen maar met een duidelijke "nee" in gebaar. (zoals een poes zou doen met haar poten/lijf)
Hij heeft het goed geleerd en zuigt niet meer bij zijn (stief)vader... Die zou het ook niet meer pikken van hem denk ik... alhoewel...
Ik denk dat je, net als bij kinderen, etiquette... oftewel... kattiquete moet aanleren... "Doen zoals het hoort" Voor kinderen zijn dat mensenregels, voor katten zijn dat kattenregels.
Als je 14 bent kun je op zijn minst je eigen veters strikken, als je puber-kitten bent hoef je niet meer te sabbelen.. zoiets
ik kneep m stiekem toch een beetje, maar het was echt een succes-ervaring. 
) Hij was wat magertjes toen hij bij mij kwam, dus ik ben niet heel strikt geweest, maar hij is bijna een kilo aangekomen in een maand, dus ik denk dat het wel goed is zo 
hoog tijd voor uitbreiding van de voedselverrijking... ) Lekker van genieten Je merkt dat het al minder wordt, nu hij langer bij jou is. Hij krijgt ook vertrouwen dat hij niet weg gaat bij jou. Wij hadden eerst ruim 1,5 maand een kitten alleen en daarna is er een tweede bij gekomen. Ze zijn echte vriendjes, vanaf het allereerste moment en het is zo aandoenlijk om naar te kijken hoe ze samen spelen en elkaar wassen en bij elkaar liggen te slapen. En ze zijn beide ontzettende knuffelkatten, liggen met regelmaat samen op schoot elkaar weg te duwen. Want ze worden steeds groter, straks past het niet meer, samen op schoot 
