In juni hebben wij in een asiel onze Toulouse gehaald. Zij is geboren op 10 april 2012, ze is dus bijna 6 maandjes!

Mijn vriend en ik werken allebei deeltijds dus Toulouse moet niet lang alleen blijven, maar toch wilden we graag een vriendje of vriendinnetje voor haar vinden. Gisteren ben ik terug naar hetzelfde asiel geweest waar we Toulouse gehaald hadden. Mijn oog viel eigenlijk direct op een super mooi tijgertje. Haar pientere oogjes en koddige vachttekening deden mijn hartje smelten! Saga, zo hebben we haar genoemd, is geboren rond 5 mei, dus haar leeftijd ligt vrij dicht bij die van Toulouse. We vonden het belangrijk dat ze als leeftijdsgenootjes kunnen opgroeien. Het enige probleempje is dat Saga enorm schuw is. De asielmedewerkers hebben er erg lang over gedaan om haar in de reismand te krijgen en eenmaal thuis, doet ze niet anders dan wegkruipen onder de bank.
De eerste nacht hebben we beneden op de bank geslapen, we hebben ons wat afzijdig gehouden en hebben haar met Toulouse laten omgaan. 's nachts is Toulouse bij ons komen liggen om te slapen (dat doet ze altijd), maar toen is Saga onophoudelijk beginnen miauwen. Uiteindelijk heb ik wat nat voer gezet, wat Toulouse gelijk aantrok. Zo gauw ik terug was gaan liggen en Toulouse aan het smikkelen was, kwam Saga samen uit hetzelfde bakje eten als Toulouse. Zo dichtbij was ze nog niet gekomen.
Nu wilde ik vragen of wij gewoon moeten afwachten tot ze naar ons toekomt of kunnen wij ook iets ondernemen? En als Toulouse wilt spelen met haar, kan ze wel eens wat wild doen, moeten we dat gewoon toelaten of zouden we ze dan beter uit elkaar halen?
Alvast bedankt voor het lezen van onze situatie en jullie advies!
Lieve groetjes van Jilca, Toulouse en Saga