hoi allemaal

[sarah_moncarnie]

ik ben echt een katten meid ,

we hebben een gesterliseerde poes , haar naam is poesi
mijn schoonzus kreeg op een avond een telefoontje dat mensen een kat hadden gevonden ergens bij een tennis club ze kwam er de wc gebruiken zeg maar , ze zeiden dat als de kat niet snel zou verdwijnen er iets mee zou gebeuren , ik wilde ze meteen hebben , we zijn ze dan die zelfde avond nog gaan halen , ze was helemaal uitgehongerd en heel mager .
we zijn dan ook naar de dierenarts gegaan en ze is ontwormd en gesteriliseerd en alles wat nog nodig was . wat we niet weten is wat er allemaal is gebeurd met onze poesi , is ze mishandeld geweest ? of andere dingen ? dat zal een raadsel blijven. mijn punt is , de eerste avond dat ze bij ons was was ze zeer rustig en kalm ze kwam zelfs op mijn schoot liggen en ging vanzelf in de kattenbak , maar nu komt ze nooit meer op mijn schoot liggen alleen die eerste avond wat ik heel jammer vind want ik hou van katten en knuffelen , als je ze aait kan ze me opeens beginnen bijten of kraben ze bijt niet door het is meer een waarschuwing zeg maar , mijn vraag is : kan ik van mijn poesi nog een knuffel kat maken ?

Grtjes xx

[xdenise]

hoi!
wat fijn dat jullie poesi zo goed hebben opgevangen! ik vroeg me alleen wel af, misschien ik er ergens een baasje dat haar heel erg mist? had de dokter haar ook gecontroleerd op een chip en is ze als vermist opgegeven?

helaas kan je een kat geen knuffelkat maken. bij een hond kan dit wel, maar daarom zeggen ze ook 'honden hebben baasjes en katten personeel' sommige katten houden er zelfs helemaal niet van..

haar in ieder geval niet dwingen bij je te blijven zitten om te knuffelen, dat werkt averechts.
het enige wat je kunt doen is lekker met haar kroelen als ze wél bij je komt zitten, dan krijgt ze misschien door dat het fijn is om op schoot te komen. en dan kan het met der tijd nog komen dat ze een knuffelpoes blijkt te zijn

liefs!

[sarah_moncarnie]

jaah hoor ze is gecontroleerd en ze heeft geen chip

jammer genoeg kan dat niet nee , maar ik hoopte dat er misschien een manier was dat ze toch eens komt snufelen of toch eens komt piepen om bij ons te komen zitten , als ik s'avonds tv aan het kijken ben komt ze op de grond pal voor mijn neus zitten en me aanstaren , ik begin haar te strelen over haar hoofd en voor eventjes vind ze het leuk en dan gaat ze bijten en krabben , is daar misschien een oplossing voor ?


groetjes x

[xdenise]

ze komt al wel bij je zitten.. dat is wel een teken dat ze zich op haar gemak voelt in jouw aanwezigheid. hoe lang heb je haar nu? het kan ook heel goed zijn dat ze gewoon nog moet wennen.

en dat ze je hand zo grijpt kan ook misschien komen omdat ze wilt spelen? hoe dan ook, handen zijn om te aaien en niet om aan te vallen of mee te spelen. Als ze dat doet, hand wegtrekken en negeren. dat is de beste manier. straffen (bijv. tik op de neus/plantenspuit) zorgt alleen maar voor een bange poes.

[sarah_moncarnie]

we hebben haar nu toch wel meer als een jaar...
maar nu je zegt dat een hand geen speeltje is denk ik dat ik het ook verkeerd aanpak , in het gebin toen we ze hadden hadden we nog niets van speeltjes , en gebruikte we onze handen , bv : heel slen over de zetel wrijven , dus dat zullen we dan ook niet meer doen nu. want als ik thuis kom van school komt ze ook even hallo zeggen en springt ze wel even op mijn schoot maar niet voor lange duur haha
maar goed ik zal mijn handen dus niet meer mogen gebruiken om te spelen...

[sarah_moncarnie]

mijn kat staart mij en mijn mama steeds aan , dan komt ze voor onze neus zitten gewoon staren zonder 1 seconde weg te kijken , wat wil dit zeggen ?

[Adriana]

probeer eens naast haar op de grond te gaan zitten en dan zo laag dat ze aan je gezicht en neus kan snuffelen. dit kost wat tijd, tenzij poesie onmiddellijk wegloopt. maar meestal zijn ze toch wel nieuwsgierig en willen je graag ruiken. je kunt zachtjes tegen haar praten maar kijk haar niet vol in het gezicht, een beetje er langs.
probeer eens of je haar kunt borstelen. eerst borstel op de grond en laten wennen. dan borstel vastpakken en haar laten zien. en als ze rustig blijft dan heel voorzichtig eerst over haar koppetje en rug. ze is weggejaagd, missch geschopt en heeft een ellendig buitenleven achter de rug waarin ze geleerd heeft dat mensen gevaarlijk zijn. dat zal wel even duren voordat ze jullie vertrouwt. ik ben hier met een angsthaaskater met een 5-jarenplan bezig, dus lange termijnwerk!
je zou eens op het forum via de zoekfunctie naar onze ervaringen met telizen - destress of zylkene kunnen kijken want ze lijkt me een angsthaasje en als ze wat rustiger wordt en beter in haar vel gaat zitten, dan gaat ze jullie missch ook vertrouwen.

[miepstraaltje]

Ik kan je helaas geen tips geven. Maar ik denk dat dit toch echt een kwestie van tijd is.
Onze kat van 12 jaar. Is al vanaf dat wij haar hebben een angstige kat geweest.
Maar na 12 jaar begint ze eindelijk steeds meer op schoot te gaan.
Waar ik vrijwillig werk zijn alleen maar angstige en getraumatiseerde katten waar het plaatje afmaken die hap op gedrukt staat. Daar krijgen ze nog een kans. Het heeft tijd nodig maar als je het hun gunt dan worden de meeste wel vertrouwd aan de mens. Zoals Adriana zegt een borstel. Het is niet een hand.
Probeer haar misschien met een veer aan een stok te aaien? En dan steeds meer met je hand in contact komen? uiteindelijk eens met de achterkant van je vinger te aaien? Ik heb ooit gehoord dat dat ook veel zachter voelt.
O ja hoe oud is ze?
Het kan inderdaad speelsheid zijn.
Zolang ze je maar liefde kan geven is ook belangrijk toch
Succes het is echt super dat jullie dit gedaan hebben!

[lidewij020]

Wat lief dat je je over Poesi ontfermd hebt.
Het in de aanval gaan kan speelsheid zijn, maar het kan ook dat de kat het aaien om wat voor rede dan ook ineens niet meer prettig vindt en zich bedreigd voelt. Blaast ze weleens op dat moment? Vooral bij getraumatiseerde katten kan die omslag van het lekker vinden naar angst/agressie heel plotseling plaatsvinden. Het vervelende van dit gedrag is dat het zichzelf versterkt. Doordat de aaisessie voor de kat steeds eindigt met angst/agressie zal dat gevoel tijdens een volgende sessie sneller ontstaan. Het is dus belangrijk om dit patroon te doorbreken. Je kunt steeds de kat slechts korte momentjes aaien en stoppen op het moment dat ze het nog fijn vindt. Dan onthoudt ze voor de volgende keer dat aaien fijn is. Als je wel wat langer wilt aaien is het belangrijk dat je heel goed haar gedrag, gezichtsuitdrukking en lichaamshouding in de gaten houdt. Meestal zijn er namelijk tekenen voordat de kat echt agressief wordt. Let eens op de beweging van haar staart, de stand van haar snorharen en op de spanning in haar rug. Ondanks dat de kat nog spint verraden andere signalen dat de kat zich niet meer optimaal voelt. Als je zoiets ziet aankomen stop dan gelijk met aaien. Als de kat weer ontspannen is mag je wel weer even aaien om het goed af te sluiten. Zorg dat je zelf steeds ontspannen blijft. als je zelf gespannen raakt of schrikt van haar gedrag kan dat het erger maken. Je kunt voor zo'n probleem eventueel een kattengedragsdeskundige inschakelen. Die kan je bijvoorbeeld helpen om de specifieke signalen van jouw kat op te pikken.

Je zou eraan kunnen denken om te gaan trainen met Poesi. Dit versterkt jullie onderlinge band en het vertrouwen. Uiteindelijk kun je haar misschien zelfs trainen om bij je op schoot te komen zitten.

Is ze trouwens recent nog onderzocht door een dierenarts? een lichamelijk ongemak kan ook ten grondslag liggen aan dit probleem.

[sarah_moncarnie]

dankje voor jullie tips allemaal !! ik weet niet precies hoe oud poesi is , maar ze is zeker nog een jonge kat , ik denk dat ze heel onzeker is bij mensen wie weet wat er allemaal gebeurd is daar buiten , als ik binnen kom is ze altijd wel blij dat ze iemand ziet en komt ze eventjes op mijn schoot zitten , het is al een begin ! als ik ze wil strelen kijk ik altijd hoe ze reageert , als haar ogen heel groot worden weet ik dat ze me wil aanvallen . maar ik merk ook dat ik op bepaalde plekken haar mag aanraken , als ik over haar hoofdje wrijf achter haar oren vind ze het wel lekker maar als ik naar haar rug toe wil gaan vind ze het niet meer tof en valt ze meestal aan . blazen heeft ze nog nooit gedaan tijdens het strelen . de einige keer dat we naar de dierenarts zijn geweest was toen we haar hebben gevonden , maar deze vrouw zei ook al dat het heel lang zou duren voor ze vertrouwen opbouwt , dus ik zal nog veel geduld moeten hebben voor ze me echt gaat vertrouwen , maar toch bedankt voor jullie tips !


aah voor ik het vergeet poesi heeft onlangs een traanoogje , het is niet rood er komt wel wat vuil uit , en dat kuis ik dan af met een lauw doekje , maar kan je oogzalf voor katten bij de appotheek halen ?
Groetjes xxx

[pearlsofpassion]

Niet zomaar oogzalf erin doen.
Ofwel een volledige kuur doen als het onstoken is, ofwel zo laten of met wat lauw water of oogwater schoon wrijven.

Ik denk dat jij en je kat elkaar niet helemaal begrijpen. Dat ze zich bedreigd voelt door jouw lichaamstaal of het gevoel heeft dat je je dominant opstelt.
Dat staren is namelijk een dominantiegedrag van haar kant. Je kan haar het beste gewoon negeren op dat moment, niet proberen aaien, dat is daar niet het moment voor. Als je terugstaart, ga je de strijd aan, en ik weet niet of dat wel nut heeft.
Als ze zich niet graag laat aanraken op bepaalde plekken, doe dat dan niet meer. Probeer haar zoveel mogelijk rustig te houden en vertrouwen te laten krijgen in jou. Dat je het niet kwaad bedoelt.
Geen handen boven haar hoofd (dat is bedreigend), laat haar zelf haar kopje tegen je hand aan wrijven, of kroel zachtjes onder haar kin of achter haar oren. Zonder arm boven haar hoofd.
Let goed op haar lichaamstaal en probeer het aanvallen voor te zijn. Als je het niet vertrouwt, stop je. Beter een keer te veel dan een keer te laat zijn.

Mijn poes heeft ook onzekerheid gehad na haar sterilisatie (ze was al ouder en heeft de pil gehad waardoor de hormonen al gierden en dus gedragsverandering induceerden). Het heeft een paar jaar geduurd, maar nu moet ik niet zo erg meer opletten hoe ik haar aai. Ze vertrouwt me weer volledig. Ik heb natuurlijk ook geleerd hoe ik haar kan aaien en wat ze niet graag heeft. Het is een wederzijds proces en een feit van wederzijds respect. Respecteer haar angsten en haar wensen.
Andere mensen kunnen mijn kat meestal nog altijd niet aaien, zonder dat ze schrikt. Ze aaien meestal bovenop haar hoofd ipv langs achteren en dan weet ze niet wat ze ermee moet. Maakt haar onzeker.
Het is dus vooral kwestie van je kat te leren kennen en daarmee rekening te houden. Daartoe moet je dus goed haar lichaamstaal lezen en rekening houden met de signalen die je zelf uitzendt.

Dan komt het wel goed.

Veel succes!

[sarah_moncarnie]

oke ik zal er goed op letten en hopelijk dat ze me leert vertrouwen , bedankt voor jullie tips !!
groetjes sarah xxx

[lidewij020]

Hou dat oogje goed in de gaten. Als je ziet dat het slijmvlies ook rood is moet je even langs de dierenarts. Je kunt het slijmvlies bekijken door in haar onderste ooglid te kijken. Hier zie je het bij een hond, maar bij de kat kan het op dezelfde manier: http://www.kvgd-eersel.com/operaties-di ... nu-34.html . Je kunt de kleur vergelijken met het slijmvlies van het andere oog.

Als er viezigheid, korstjes of pus rond het oog zitten is kun je die schoonmaken met een watje of zakdoekje gedrenkt in lauwe kruidenthee (vb kamillethee = verzachtend, maar andere theesoorten zijn ook vaak goed voor de huid). Mijn dierenarts heeft mij ooit aangeraden om een likje vaseline in de ooghoek te smeren om te zorgen dat de huid daar niet schraal wordt. Er blijven dan ook minder korstjes plakken.

Fijn dat je zoveel energie steekt in Poesi, het gaat vast goed komen met dat vertrouwen.

[BloemTetsu]

Hoi!
Zelf heb ik een verwilderde kat die ik na 4 maanden mocht aaien en nu zijn we bijna 1 jaar verder en ze klimt op me/tegen me aan.
Wat vooral helpt is alles laten bepalen door Poesi. Mijn kat gaf het destijds aan door overal tegen aan te vrijwen als ik in de kamer was. Nu nog steeds eerst begroten, kopjes en dan mag ik aaien. Ik let constant op al haar ledematen, staart, oren, snorhoren en het rollen met huid (is angst uiting en dan stop ik acuut). Als ik haar, moet ik zelf ook rustig zijn en geen plotselinge doen. Hoewel ik nu wel kan niesen, zonder dat ze weg vliegt. Vooral korte sessies.

Wat destijds ook hielp was een speel hengel. Tussen het spelen door gaf ze kopjes aan de steel en kwam zo dichter bij mijn hand.
Qua training: alle standaard dingen die ik doe heeft een vaste ritueel: bv zeggen "ik ga opstaan". Op gebogen op beide knieën zitten--> begroten met kopjes; op een knie zitten is lang weggaan uit haar kamer.
Daarnaast voedselverrijking.

[sarah_moncarnie]

ik hoop echt dat poesi ook nog los gaat komen dat ze ooit is op mijn schoot zal komen zitten , en ik heb gevraagd aan mijn mama of ze kamile thee wil meenemen want dat had ik ook al op internet gelezen , maar ze vergeet het elke keer haha , maar ik kuis het wel regelmatig uit met een lauw doekje
groetjes xxx