Kat bang nadat hij is geschrokken

[Rianne_Boris]

Hallo Allemaal,

Afgelopen zondag hebben mijn vriend en ik een kat uit het asiel gehaald.
Hij heet Boris en is 4,5 jaar oud. Waarom hij in het asiel zat konden ze niet meer achterhalen maar hij heeft daar 2 jaar lang gezeten. Het ging super goed met hem. Hij was totaal niet bang, kon heerlijk met hem knuffelen en kwam eigenlijk vrijwel meteen op de bank bij ons liggen. En reageerde meteen als je hem riep.

Vandaag is hij heel erg geschrokken van mij (Ik heb alleen geen idee waarmee ik hem zo heb laten schrikken, vermoed het openen van het raam) Nu is hij doodsbang voor mij Hij rent weg als ik voorbij loop en durft niet meer op/bij de bank te komen. Ik vind dit ontzettend vervelend, juist omdat het zo goed ging en hij hiervoor totaal niet bang was. Hij ligt alleen nog maar onder de tafel te slapen.

Is dit iets wat hij morgen weer vergeten is? En hebben jullie tips hoe ik hier mee om moet gaan?

Alvast bedankt!

[castratenkoor]

Als een kat zoalng in het asiel heeft gezeten zal hij niet zo gewend zijn aan de normale huiselijke dingen. het zal even tijd nodig hebben, hoe snel hij je weer vertrouwt is onvoorspelbaar, kan een dag zijn, een week enz. probeer de dingen een beetje aan zijn tempo aan te passen, voor zover mogelijk uiteraard.

Wat lief dat jullie deze lieverd een nieuwe kans bieden in het leven. Ik hoop dat hij snel weer tot zichzelf komt!

[Rianne_Boris]

Bedankt voor je reactie!

Ja het is echt een schatje en ik snap niet dat hij er zo lang gezeten heeft!
Hij was wat onopvallend in het asiel en lag als een zielig hoopje in zijn hangmatje.
Hier bloeide hij helemaal op en was al aan het spinnen als hij alleen al naast je op de bank mocht liggen.

Maar nu ligt hij weer terug getrokken onder de tafel en wil er niet meer onder vandaan komen

[Sifra]

Als hij eerst niet bang was, is zijn sociale basis goed, lijkt mij. Dan trekt het ook wel weer bij. Ik zou hem nu even geen aandacht geven, hem niet rechtstreeks aankijken en op een rustige manier bewegen. Probeer het maar niet te forceren. Praat maar tegen hem zoals je tegen een klein kind praat. Hij moet uit zichzelf weer ontdekken dat je niet eng bent.
Leuk trouwens dat je voor een asielkat hebt gekozen.

[Adriana]

misschien kun je het goedmaken met lekker voer. geef hem een beetje rauwe kip of kalkoen of lichtgekookt, de meeste katten zijn er dol op.
koop wat valeriaan bij etos oid en wapper door de lucht met een watje waar je een paar druppels op doet, dat ontspant de sfeer en missch reageert boris daar wel goed op.
hij heeft ongetwijfeld slechte ervaringen in het verleden (geslagen en dus bang voor handen?) en hij zal met vallen en opstaan moeten leren jullie te vertrouwen. dat kost tijd en denk in weken/maanden en zeker niet in dagen. maar hij zal heus wel bijtrekken als hij al spinnend naast je op de bank heeft gelegen.
missch kun je naast de tafel waar hij onder ligt een kwartiertje gewoon plat op de grond gaan liggen en als hij aan je neus komt snuffelen dan gaat het de goeie kant op.. neus/neus contact is erg belangrijk maar wij mensen zijn daarvoor vaak onbereikbaar voor onze lieve huistijgers..

[Rianne_Boris]

Hoi Adriana,

Ik heb hem al geprobeerd om te kopen met wat lekkers. Helaas werkt dat niet omdat hij nog niet zo goed wil eten. In het asiel gaven ze "iets uit Duitsland"... Dus ik ben nog aan het experimenteren wat hij lekker vindt. In ieder geval is hij erg kieskeurig voor een kat die 2 jaar in het asiel heeft gezeten

[Robijn]

Ha ha, onze asielkat Sam, die nu al bijna 4 weken al weer bij ons is, is ook erg kieskeurig! Hij lust bv. geen Sheba natvoer en geen haring!!!! Melk vindt ie wel heel erg lekker; en Whiskas kitbitjes ook.
Ik denk dat Boris nog niet goed het eten aan durft te nemen, omdat ie nog niet zo op z'n gemak is bij jullie thuis nadat ie is geschrokken.. Komt wel goed...

[Rianne_Boris]

Ik hoop het ja. Gister was is vrij en heeft hij de hele dag tegen me aan op de bank gelegen, liep hij overal achter me aan en sprong hij vrolijk over de banken. Maar nu is het totaal het tegenover gestelde en ligt hij of bang onder de tafel of bang in een hoekje achter de bank

[Robijn]

Ach gossie... 't Is toch ook best een overgang natuurlijk; eerst 2 jaar in het asiel tussen allerlei katten en nu als enige kat in een huis.. Misschien beseft ie nu pas echt dat ie in een andere omgeving zit; en moet ie daar aan wennen.
Laat hem maar een beetje met rust; praat lief tegen hem; knijp je ogen af en toe instemmend dicht; en jaag hem niet weg; hij is gewoon nog heel erg bang; en door zich te verstoppen voelt ie zich wat veiliger.
Vannacht, als jullie slapen, het stil en donker is, gaat ie hopelijk op ontdekkingstocht door jullie huis.
Mijn Robijn zat 1,5 week achter de bank; verstijfd van de angst; was ook zooooo zielig....
Hopelijk voelt Boris zich morgen wat zelfverzekerder, en komt ie vanzelf onder de bank/tafel vandaan..

[Sifra]

Mijn ongesocialiseerde asielkat Pluis heeft er meer dan een jaar over gedaan om de bank met mij te delen, dus wat dat betreft heb je al een grote voorsprong met Boris. Pluis is regelmatig bang voor mij, zonder dat ik weet wat ik nu weer verkeerd heb gedaan. Maar zelfs een kat als Pluis herstelt zich iedere keer. Daarom denk ik dat het met Boris wel weer goed komt. Hopelijk om je er nog achter wat hem zo bang maakt. Misschien associeert hij het geluid van het raam met iets vervelends uit het asiel, bijvoorbeeld een behandeling tegen vlooien. Je kunt ook gerust contact opnemen met het asiel en vragen of ze dit gedrag van hem herkennen. Dan kun je gelijk even vragen wat dat "iets uit Duitsland" voor merk is. Bij Zooplus (zie advertentie bovenaan) hebben ze ook verschillende ietsen uit Duitsland.

[Robijn]

Ter aanvulling: de eerste dag dat we Sam hadden, was ie ook ontzettend aanhankelijk en lief; overdreven gewoon!!! HIj gaf continu kopjes en lief ons continu achterna; was supervrolijk!
Volgens mij deed ie dat omdat ie zich geen houding wist te geven. Pas de volgende dag besefte ie pas echt waar is was; en toen keek ie ook een beetje verschrikt om zich heen zo van; waar ben ik nou? waar is nou m'n vertrouwde asiel? waar is nou mijn buitenverblijf? waar zijn nou al die andere katten? Gelukkig heeft hij zich nooit verstopt, en ging het meteen goed met onze andere kat Robijn. Hij is nog steeds heel lief en zachtaardig, maar niet meer zo overdreven aanhankelijk en op ons gericht als op de eerste dag. Nu beginnen we pas echt z'n karakter te zien; een rustige lieve kater die nog niet echt een band met ons heeft, en nog een beetje afstand houdt, maar die het wel in zich heeft om zich helemaal te geven als ie ons helemaal vertrouwt. Hij doet ons heeel erg aan onze vorige kat Sjaak denken. Die was ook heel lief en liet alles toe, maar had de eerste maand nog niet veel met ons; keek ons ook bijna niet aan. Pas na een maand was ie echt aan ons en aan ons huis gewend, en werd ie weer steeds aanhankelijker. Na 6 weken ging ie voor het eerst bij ons op schoot liggen, en daarna elke dag!! (hij was echt een schootplakkerd! Zodra je ging zitten; ging ie op je schoot zitten).
Het duurt gewoon eventjes voor een kat echt op zijn gemak is, en zich helemaal durft te geven aan zijn nieuwe baasjes! (bij Robijntje heeft het zelfs 9 maanden geduurd!!).
M.a.w. een kat, dus ook Boris, heeft tijd nodig om zich veilig te voelen in zijn nieuwe omgeving. Komt wel goed, heb geduld...

[Rianne_Boris]

Zou het ook iets met pijn te maken kunnen hebben? Hoe gedragen ze zich dan?
Het viel me namelijk op dat Boris continu aan zijn pootje zat. (likken/bijten)
Toen hij gister lag te slapen heb ik even gekeken zonder hem aan te raken en leek zijn teentje wel erg opgezwollen. Ik heb hem niet mank zien lopen dus ik weet niet of ik me dat verbeeld heb.

[Robijn]

Hmmm; hij loopt niet mank; maar zou het wel even in de gaten houden.
Dat overdreven likken/bijten kan ook een dwangmatige handeling zijn; dus dat ie het doet omdat ie zenuwachtig is, en dat likken/bijten stelt hem dan een beetje gerust (net zoals mensen op hun nagels gaan bijten als ze een beetje gestresst zijn).
Maar misschien is ie met zijn pootje ergens klem onder komen te zitten (bv. de koelkast ofzo); en dat ie daar zo van geschrokken is?? Ik zou vandaag even afwachten en zijn poot morgen nog eens goed bekijken..

[pearlsofpassion]

Je zegt: zijn teentje leek erg opgezwollen.
Leek het maar zo en ben je niet zeker? Dan was het toch niet erg opgezwollen? Erg opgezwollen zou je toch zien?

Als het echt opgezwollen is, zou ik er toch eens mee richting DA gaan. Dat zal hij vast niet leuk vinden, maar als hij pijn heeft kan hij zich inderdaad ook afzonderen en schrikachtige gedragen.
Maar dit gedrag kan dus ook van iets anders komen. Van de nieuwe omgeving, van iets dat hij niet kent.

Je bent toch zeker dat je zijn pootje niet per ongeluk bezeerd hebt met dat raam open doen waar jij denkt dat hij van geschrokken is? Of dat hij zijn pootje bezeerd heeft met het wegrennen?

Ik weet het niet, maar àls je zeker bent dat zijn pootje dik staat, zou ik ermee naar de DA gaan. Anders zou ik hem gewoon zijn rust gunnen.

[Rianne_Boris]

Nee daar heeft hij zich niet mee bezeerd. Hij zat toen op de bank en het raam zit hoog en zo'n 3 meter van de bank af. Of hij zijn pootje heeft bezeerd met het wegrennen, weet ik niet. Ik stond toen met mijn rug naar hem toe. Ik heb het er met de DA over gehad en morgen ochtend gaan we met hem langs.

De DA vond het ook heel vreemd dat hij de eerste dagen wel lekker tegen ons aan op de bank kwam liggen en hij nu ineens zo schrikachtig is. Hij komt nu af en toe als je hem lokt wel kijken en geniet dan wel als we hem kroelen. Hij gaat er dan ook echt voor liggen. Maar daarna gaat hij weer onder de tafel liggen en komt niet meer op de bank. Ook vind hij het de ene keer totaal niet erg als je langs loopt en de andere keer reageert hij schrikachtig.

Ik hoop dat de DA zijn gedrag kan verklaren want ik zit er wel mee.
Steeds geeft hij me het gevoel dat het goed komt en dan ineens ben ik weer terug bij af zonder dat ik weet waarom....